Ιωάννης ο Σιναΐτης, Άγιος: Κλίμαξ - Λόγος Δ΄ (Περί Υπακοής)

1. ΠΡΟΧΩΡΩΝΤΑΣ προς τά εμπρός ο λόγος έφθασε ομαλά και κανονικά στους πύκτας και αθλητάς του Χριστού. Διότι όπως πρίν από τον καρπό αναφαίνεται το άνθος, έτσι και πρίν από την υπακοή προηγείται η ξενιτεία, είτε του σώματος είτε του θελήματος. Με τις δύο αυτές αρετές, ωσάν με χρυσές πτέρυγες ανέρχεται άκοπα στον ουρανό η οσία ψυχή.

"Ομιλία εις την Κυριακή του Θωμά"

(Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

ΕΙΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

1. Καινή Κυριακή εορτάζομε σήμερα· ή μάλλον τελούμε τα εγκαίνια της καινής Κυριακής. Θέλει λοιπόν ο λόγος μας ν' αποκαλύψη το μυστήριο της Κυριακής προς την αγάπη σας κάπως από παραπάνω, εφ' όσον το επιτρέπει ο καιρός. Αν δε αυτό είναι μεγάλο και υψηλό, και γι' αυτό ούτε η απλούστευσίς του δεν είναι σ' όλους ευκολονόητη, χρεωστούμε ευγνωμοσύνη στον Κύριο των όλων, του οποίου είναι και η ημέρα επώνυμη και ο οποίος διά της παρουσίας του σε σάρκα εχάρισε σε όσους προέρχονται σ' αυτόν διά της πίστεως αυτά που είναι δυσπλησίαστα και με το νου και με το λογικό, έστω και για λίγο.

"Η καλή απιστία" (σχόλιο στη Κυριακή του Θωμά)

(π. Φιλόθεος Φάρος)

Tη στάση του Θωμά συνηθίσαμε να τη βλέπουμε σαν κάτι που θα πρέπει να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε, αλλά αυτή η θεώρηση της στάσεως του Θωμα οφείλεται σε παρεξήγηση. O Θωμάς δεν θέλει να αρκεσθεί στις διαβεβαιώσεις των άλλων μαθητών "εωράκαμεν τον Κύριον", και ζητάει να τον δει και εκείνος.

Ο υμνωδός αποκαλεί αυτή την απιστία "καλή" γιατί οδηγεί τις καρδιές των ανθρώπων στην "επίγνωση". Πραγματικά, όταν αρκούμεθα στις διαβεβαιώσεις των άλλων δεχόμαστε κάτι που δεν το διαπιστώσαμε και δεν το γνωρίζουμε οι ίδιοι.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: "Ομιλία εις την Νέα Κυριακή και εις τον Απόστολο Θωμά"

Έρχομαι επειγόντως να καταβάλω την οφειλή μου. Διότι, αν και είμαι πτωχός, βιάζομαι να αποσπάσω οπωσδήποτε την ευγνωμοσύνη σας. Είχα δώσει υπόσχεση να φανερώσω την απιστία του Θωμά, και τώρα έρχομαι να την εκπληρώσω. Η πρόθεσίς μου είναι να εξοφλώ πρώτα τις παλαιότερες οφειλές, για να μη με πιέζουν οι τόκοι που συγκεντρώνονται. Συνεργασθείτε μαζί μου στην καταβολή του χρέους, και ικετεύσετε τον Θωμά να ευλογήση τα χείλη μου με την αγία δεξιά του, με την οποίαν ήγγισε την πλευρά του Δεσπότου, ώστε να νευρώση την γλώσσα μου, για να σας εξηγήσω αυτά που ποθείτε.

Όσιος Συμεών ο Στυλίτης ο εν τη μάνδρα, ο επιλεγόμενος Παλαιός

Ο όσιος Συμεών γεννήθηκε στο χωριό Σισάν, στα μεθόρια Συρίας και Κιλικίας, το έτος 390, κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου Α' (379-395), όταν πατριάρχης Αντιοχείας ήταν ο Φλαβιανός Α' (381-404).

Από τήν νεανική του ηλικία οι γονείς του συνήθιζαν να τον στέλνουν στις ερήμους, για να βόσκη τα πρόβατα. Μια ημέρα, που είχε πέσει πολύ χιόνι και ο νέος δεν μπορούσε να βγάλη το ποίμνιό του στην βοσκή, εισήλθε σε ενα ναό και άκουσε να διαβάζουν «Μακάριοι οι κλαίοντες νυν, ότι γελάσετε· μακάριοι οι καθαροί τη καρδία...» (Λουκ. 6, 21· Ματθ. 5, 8).

"Λόγος ΜΕ΄ - Εις το Πάσχα"

(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος)

1. «Θα σταματήσω εις τον φυλάκιόν μου», λέγει ο θαυμάσιος Αββακούμ(Αββακ. 2, 1). Και εγώ θα σταματήσω μαζί του σήμερα επάνω εις την εξουσίαν και την διορατικήν ικανότητα την οποίαν μου έχει δώσει το Πνεύμα, και θα κατοπτεύσω και θα αναγνωρίσω ό,τι θα μου φανερωθή και ό,τι θα λεχθή προς εμέ. Και εσταμάτησα και κατόπτευσα.

Και να άνδρας ο οποίος κάθεται επάνω εις τα νέφη και ο οποίος είναι πανύψηλος. Η όψις του είναι ομοία προς την όψιν αγγέλου και η στολή του ωσάν λάμψις αστραπής η οποία σχίζει τον ουρανόν (πρβλ. Ναούμ 2, 5). 

Και εσήκωσε την χείρα του προς την ανατολήν και εφώναξε με δυνατήν φωνήν (η φωνή του ήταν ωσάν φωνή σάλπιγγος και γύρω του υπήρχε πλήθος από μίαν ουρανίαν στρατιάν) και είπε: «Σήμερα ήλθεν η σωτηρία εις τον κόσμον, τον ορατόν και τον αόρατον. Ο Χριστός ανεστήθη από τους νεκρούς, αναστηθήτε μαζί του.

"Περί θείων Ονομάτων - Κεφάλαιο 6"

 Για τη ζωή

(Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης)

1. Τώρα όμως ας υμνήσουμε τη «ζωή την αιώνια, από την οποία προέρχεται η καθαυτό ζωή και κάθε ζωή και από την οποία διασπείρεται η ζωή σε όλα τα είδη που μετέχουν σε κάποιο είδος ζωής, όπως αρμόζει στη φύση του καθενός. Απ' αυτήν λοιπόν και εξαιτίας της έχουν λάβει και ύπαρξη και υπόσταση η ζωή των αθάνατων αγγέλων και η αθανασία τους και το άφθαρτο καθαυτό της αγγελικής αεικινησίας.

Γι' αυτό και οι άγγελοι λέγονται αείζωοι και αθάνατοι, αλλά και από την άλλη μη αθάνατοι, γιατί δεν έχουν από τον εαυτό τους την αθανασία και την αιώνια ζωή, αλλά από την ζωοποιό αιτία, που δημιουργεί και συνέχει κάθε ζωή. Και όπως λέγαμε σχετικά με το ον, ότι είναι και η αιωνιότητα του καθαυτό είναι, έτσι κι' εδώ πάλι λέμε ότι η θεία ζωή δίνει ζωή και υπόσταση και στην καθαυτό ζωή.

"Στη Φωτοφόρο και Αγία Ανάσταση του Κυρίου"

(Άγιος Γρηγόριος Νύσσης)

1. «Εὐλογητός ὁ Θεός» (Λουκ. 1, 68). Ἄς ἐπαινέσομε σήμερα τόν Μονογενή Θεό τόν δημιουργό τῶν οὐρανίων, αὐτόν πού ἔσκυψε πάνω στίς μυστικές λαγόνες τῆς γῆς καί μέ τίς φωτοφόρες ἀκτίνες του φώτισε ὅλη τήν οἰκουμένη. Ἄς ὑμνήσομε σήμερα τήν ταφή τοῦ Μονογενοῦς, τήν ἀνάσταση τοῦ Νικητῆ, τή χαρά τοῦ κόσμου, τή ζωή τῶν λαῶν (Ἰω. 16, 20. Λουκ. 2, 10). Ἄς ὑμνήσομε σήμερα αὐτόν πού φόρεσε τήν ἁμαρτία (Β´ Κορ 5, 21). 

Ἄς εὐφημήσομε σήμερα τόν Θεό Λόγο, πού ντρόπιασε τή σοφία τοῦ κόσμου (Α´ Κορ. 1, 20), ἐπιβεβαίωσε τήν ἀναγγελία τῶν προφητῶν, συγκέντρωσε τήν ὁμάδα τῶν ἀποστόλων, διάδωσε τήν κλήση τῆς Ἐκκλησίας καί τή χάρη τοῦ Πνεύματος. Γιατί νά, ἐμεῖς πού κάποτε ἤμαστε ξένοι ἀπό τήν ἐπίγνωση τοῦ Θεοῦ (Ἐφ. 2, 13.19), γνωρίσαμε τό Θεό καί ἐκπληρώθηκε ὅ,τι ἔχει γραφεῖ: «θά θυμηθοῦν καί θά στραφοῦν στόν Κύριο ὅλα τά πέρατα τῆς γῆς καί θά πέσουν νά τόν προσκυνήσουν ὅλες οἱ φυλές τῶν λαῶν» (Ψαλμ. 21, 28).

αρχιμ. Καλλίστρατος Λυράκης: Η ιερή ακολουθία του Μεσονυκτικού

Αγιογραφική θεμελίωση του Μεσονυκτικού

Η ακολουθία του Μεσονυκτικού κατέχει τη δεύτερη χρονικά θέση στο καθημερινό τυπικό των ιερών ακολουθιών της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας. Ως προς το περιεχόμενο όμως, καθόλου δεν υστερεί απέναντι των άλλων ιερών ακολουθιών, καθώς και αυτή συντελεί στην ανύψωση της ψυχής κάθε Ορθόδοξου πιστού.

Μάξιμος ο Ομολογητής, Άγιος: Έβδομη εκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων

1. Ο φυσικός λόγος δια μέσου των αρετών ανυψώνει προς το νου εκείνον που επιμελείται την πρακτική αρετή. Ο νους εισάγει στη δοσία μέσω της θεωρίας εκείνον που επιθυμεί τη γνώση. Το παράλογο πάθος παρασύρει να φέρεται προς την αίσθηση εκείνον που αμελεί τις εντολές, πράγμα που καταλήγει στο να δεθεί ο νους στην ηδονή.

2. Αρετή λέει την απαθέστατη και μόνιμη έξη του καλού που δεν έχει τίποτε από τα δεξιά ή τ' αριστερά, έχει όμως τη σφραγίδα του Θεού στην οποία τίποτε δεν είναι ενάντιο. Αιτία των αρετών είναι ο Θεός. Ενεργητική γνώση του Θεού είναι η αλλοίωση κατά την έξη εκείνου που γνώρισε αληθινά το Θεό, ώστε να συμμορφωθεί προς το πνεύμα.

Άγιος Νικόλαος Αχρίδος: Ο προδότης Ιούδας

(Στον σιδερά Ραντοσάββα Ι., για τον προδότη Ιούδα) 

Ρωτάς: «Θα συγχωρηθή άραγε στον Ιούδα η α­μαρτία της προδοσίας του Διδασκάλου και Κυρίου του Ιησού Χριστού;».

Δε γνωρίζω για ποιο λόγο σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Για μας δεν αποτελεί τη μεγα­λύτερη μέριμνα αυτό, το να μην προδώσουμε εμείς το Χριστό με τις ανομίες μας; Και ακόμα πιο σημαντικό· πώς να σώσουμε τις ψυχές μας; Γιατί δες, το ρολόι της ζωής μας μετράει γοργά τις μέρες και τις ώρες υ­πενθυμίζοντάς μας την επικείμενη έξοδο από τούτο τον κόσμο. Όλοι εμείς θα βρεθούμε ενώπιον του αιω­νίου Κριτού, ο Οποίος θα εκφέρει την δίκαιη Κρίση Του για όλα εκείνα που πράξαμε στη ζωή μας, ενώ­πιον όλων των ουρανίων ανθρώπων.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Εις την προδοσία του Ιούδα -Ομιλία Α΄

Στην προδοσία του Ιούδα

ομιλία Α΄

καθώς και στο Πάσχα, στην παράδοση της Θείας Ευχαριστίας, 

και για το ότι δεν πρέπει κανείς να είναι μνησίκακος. 

Εκφωνήθηκε κατά την αγία και μεγάλη Πέμπτη.

1. Σήμερα είναι ανάγκη να απευθύνω λίγα λόγια προς την αγάπη σας· και πρέπει να σας πω λίγα, όχι επειδή κουράζεσθε από το πλήθος των λεγομένων· διότι δεν είναι δυνατό να βρει κανείς άλλη πόλη που να τρέφει τόση μεγάλη αγάπη για την ακρόαση των πνευματικών λόγων. Δεν θα σας πω λοιπόν λίγα γι' αυτό, επειδή δηλαδή σας κουράζω με το πλήθος, αλλ' επειδή είναι αναγκαία σήμερα η αιτία της βραχυλογίας·

Μάξιμος ο Ομολογητής: Σύντομη ερμηνεία στην προσευχή "Πάτερ ημών" σταλμένη προς κάποιον φιλόχριστο

Δεχόμενος τα πολύτιμα γράμματά του, δέχτηκα κοντά μου τον ίδιο τον θεοφρούρητο κύριό μου· ο οποίος είναι πάντοτε παρών πνευματικά και καθόλου δεν μπορεί να λείπει, αλλά εξαιτίας του πλούτου της αρετής του δεν αποφεύγει να επικοινωνήσει με τους δούλους του, μιμούμενος το Θεό, σύμφωνα με τη δυνατότητα που έχει δώσει ο Θεός στην ανθρώπινη φύση. Γι' αυτό, αφού θαύμασα τη μεγάλη του συγκατάβαση, ανέμιξα το φόβο μου πρός αυτόν μαζί με πόθο, και σχημάτισα από τα δύο —το φόβο και τον πόθο— μία αγάπη, που αποτελείται από συστολή και εύνοια.

Κι αυτό, για να μη γίνει μήτε μίσος ο φόβος, με το να γυμνωθεί από τον πόθο, μήτε καταφρόνηση ο πόθος, με το να μην είναι ενωμένος με το φρόνιμο φόβο· αλλά ν' αποδειχθεί η αγάπη ένας εσωτερικός νόμος γεμάτος στοργή που αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, υποτάσσοντας το μίσος με την εύνοια, και απομακρύνοντας την καταφρόνηση με τη συστολή.

π. Συμεών Κραγιόπουλος: "Ομιλία εις την Κυριακή των Βαΐων"

 Η θριαμβευτική είσοδος του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ

Καθώς ακούγαμε τώρα την όλη ευαγγελική περικοπή, η οποία αναγινώσκεται κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα, μου 'κανε ακόμη μια φορά εντύπωση ότι όλοι λίγο πολύ, καθένας με τη διάθεσή του, καθένας με την πρόθεσή του, ανάλογα με την κατάστασή του, όλοι η, αν θέλετε, πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι πλησιάζουν έτσι η αλλιώς τον Κύριο, αναφέρονται εις Αυτόν, συνομιλούν με Αυτόν ή  όπως στην ειδική περίπτωση σήμερα, ψάλλουν και υμνούν και δοξάζουν τ' όνομά Του καθώς τον υποδέχονται στην Ιερουσαλήμ.

Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος: Σύντομη βιογραφία και εισαγωγικά σχόλια

(Από τη Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών)

Σύντομη βιογραφία: Ο όσιος πατέρας μας Θαλάσσιος, ο οποίος και πρεσβύτερος έγινε και ηγούμενος, έζησε επί της βασιλείας του Κωνσταντίνου Πωγωνάτου, κατά το έτος 660 μΧ. Ήταν σύγχρονος του αγίου Μαξίμου, ο οποίος και του αφιέρωσε μία έκθεση με απορίες σε θέματα της Γραφής και τις λύσεις τους.

Οι τέσσερις εκατοντάδες κεφαλαίων που φιλοπόνησε ο ίδιος, πήραν θέση εδώ κοντά στ' άλλα, γιατί προξενούν μεγάλη πνευματική ωφέλεια σ' όσους τις μελετούν.

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: "Εις την Κυριακήν των Βαΐων" (Ομιλία 15)

Η Βαϊοφόρος, τοιχογραφία, 1428,
Παντάνασσα, Μυστράς.

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

1. Σε καιρό ευνοίας σε επήκουσα και σε ημέρα σωτηρίας σ' εβοήθησα», είπε ο Θεός δια του Ησαΐα (Ησ. 49,8). Καλό λοιπόν είναι να ειπώ σήμερα το αποστολικό εκείνο προς την αγάπη σας· «Ιδού καιρός εύνοιας, ιδού ημέρα σωτηρίας· ας απορρίψωμε λοιπόν τα έργα του σκότους και ας εκτελέσωμε τα έργα του φωτός, ας περιπατήσωμε με σεμνότητα, σαν σε ημέρα»(Β΄ Κορ. 6,2·Ρωμ. 13,12).
Διότι προσεγγίζει η ανάμνησις των σωτηριωδών παθημάτων του Χριστού και το νέο και μέγα και πνευματικό Πάσχα, το βραβείο της απαθείας, το προοίμιο του μέλλοντος αιώνος.

Και το προκηρύσσει ο· Λάζαρος που επανήλθε από τα βάραθρα του άδη, αφού αναστήθηκε από τους νεκρούς την τετάρτη ημέρα με μόνο τον λόγο και το πρόσταγμα του Θεού, που έχει την εξουσία ζωής και θανάτου, και προανυμνούν παιδιά και πλήθη λαού άκακα με την έμπνευση του θείου Πνεύματος αυτόν που λυτρώνει από τον θάνατο, που ανεβάζει τις ψυχές από τον άδη, που χαρίζει αΐδια ζωή στην ψυχή και το σώμα.

"Ο Χριστός προχωρεί πέρα από το πανηγύρι (σχόλιο στο ευαγγέλιο της Κυριακής των Βαΐων)"

(π. Φιλόθεος Φάρος)
 
Η πορεία προς τη συνάντηση με τον αναστημένο Χριστό πλησιάζει στο αποκορύφωμά της. Ο Χριστός έρχεται στον τόπο της συναντήσεως, τη νέα Ιερουσαλήμ, την Εκκλησία Του, όπως πήγε τότε στην παλαιά Ιερουσαλήμ. Και όπως οι Ισραηλίτες τότε, έτσι και εμείς τώρα τον υποδεχόμαστε με πολλές τιμές.

Με λουλούδια, με κεριά, με τελετές, με καινούργια ρούχα, με εορταστική ατμόσφαιρα και με εκδηλώσεις ενθουσιασμού, αλλά όπως και εκείνοι τότε, έτσι και εμείς τώρα δεν προχωρούμε πέρα από το πανηγύρι. Παραμένουμε μόνιμα στην Κυριακή των Βαΐων. 

Περιοριζόμαστε στις εξωτερικές εκδηλώσεις. δεν προχωρούμε πέρα απ' αυτές κι έτσι, αν και τον είδαμε το Χριστό για μια στιγμή φευγαλέα, τον χάνουμε, γιατί Αυτός δεν παραμένει στην Κυριακή των Βαΐων όπως εμείς. Αυτός δεν περιορίζεται στο πανηγύρι.

"Ομιλία εις την αγίαν εορτήν των Βαΐων και εις τον πώλον"

(Άγιος Ευλόγιος Αλεξανδρείας)

Εορτάζουμε σήμερα οι πιστοί επίσκεψιν βασιλικήν ας υποδεχθούμε τον Βασιλέα θεοπρεπώς. Ήλθε λοιπόν η ώρα, ας μη κοιμώμεθα, ας υψώσωμε τον νου προς τον Θεόν,  μη σβύσωμε το πνεύμα, ας ανάψωμε χαρμόσυνες λαμπάδες, ας ανανεώσωμε τον χιτώνα της ψυχής, ας βαστάσωμε νικηφόρως τα βάϊα και ας βοήσωμε μαζί με τον όχλον, ας υμνήσωμε όπως τα παιδιά, μαζί τους: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου». 

Ιδού ότι ήλθεν, ιδού εφανερώθη, ιδού έφθασε. Πάλιν εισέρχεται στην Ιερουσαλήμ, πάλι σταυρός ετοιμάζεται, πάλι σχίζεται το χειρόγραφο του Αδάμ, πάλιν ο Παράδεισος ανοίγεται, πάλι γίνεται ένοικός του ο ληστής, πάλιν η εκκλησία χορεύει, πάλιν η πονηρά Συναγωγή χηρεύει, πάλιν οι δαίμονες αισχύνονται, πάλιν οι Ιουδαίοι μαίνονται, πάλιν οι πιστοί διασώζονται.

Μωυσής, αγιορείτης: Μετά βαΐων και κλάδων...

Οι τελευταίες ημέρες της επίγειας διαβάσεως του Θεανθρώπου πλησιάζουν. Με σταθερό βηματισμό πορεύεται στο πάθος, στο σταυρό και στην ανάσταση.

"Α΄ Εκατοντάδα κεφαλαίων περί ἀγάπης καί ἐγκρατείας καί τῆς κατά νοῦν πολιτείας"

(Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος)

1.   Ο πόθος που τείνει ολοκληρωτικά στο Θεό, δένει με το Θεό και μεταξύ τους εκείνους που ποθούν. 

2.   Ο νους που απόκτησε πνευματική αγάπη, δε διανοείται για τον πλησίον του εκείνα που δεν αρμόζουν στην αγάπη.

3.   Κρύβει την υποκρισία κάτω από πλαστή αγάπη εκείνος που επαινεί με το στόμα του, αλλά εξουθενώνει με την καρδιά του. 

4.   Εκείνος που απόκτησε την αγάπη, υπομένει ατάραχα τα λυπηρά και οδυνηρά που του προξενούν οι εχθροί του. 

5.   Μόνον η αγάπη ενώνει τα κτιστά όντα με το Θεό και μεταξύ τους σε ομόνοια.

π. Συμεών Κραγιόπουλος: "Ιδού αναβαίνωμεν..."(ομιλία εις την Ε΄ Κυριακη των Νηστειών)

  Ιδού αναβαίνομεν...» 

Σεβασμιώτατε, αφού πρώτα σας ευχαριστήσω που φέτος κανονίσατε να με καλέσετε μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, θα σας παρακαλέσω να ευχηθείτε να φωτίσει ο Θεός να πούμε τα πρέποντα σήμερα, που είναι μια από τις Κυριακές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και μάλιστα η τελευταία Κυριακή.

Γεώργιος Πατρώνος: Κήρυγμα εις το ευαγγέλιον της Ε΄ Κυριακής των νηστειών

Εισαγωγικά

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή επικεντρώνεται σ' ένα μέγα θεολογικό θέμα της χριστιανικής πίστεως, εκείνο της μεσσιανολογίας, δηλαδή τι είδους Μεσσία προσδοκούμε και θέλουμε και ποιά μορφή παίρνει η εξουσία του στον κόσμο μας.

"Ομιλία εις την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών όπου γίνεται και λόγος περί ελεημοσύνης"

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

1. Υπάρχουν μερικά θαλάσσια μέρη που τρέφουν μεγάλα κητώδη θηρία. Όσοι λοιπόν πλέουν σ' αυτά τα μέρη κρεμούν κώδωνες στα πλευρά των πλοίων, ώστε τα θηρία τρομαγμένα από τον ήχο τους να φεύγουν. Και του δικού μας βίου η θάλασσα τρέφει πολλά και φοβερώτερα θηρία, τα πονηρά πάθη δηλαδή και τους εφόρους των παθών δαίμονες που είναι πονηρότεροι. Επιπλέει σ' αυτή τη θάλασσα σαν πλοίο η Εκκλησία του Θεού κι αντί για κώδωνες έχει τους πνευματικούς διδασκάλους, ώστε μέ τον ιερό ήχο της διδασκαλίας τούτων ν' απομακρύνη τα νοητά θηρία. Αυτό προφανώς προτυπώνοντας η στολή του Ααρών, είχε εύηχους κώδωνες ραμμένους στα άκρα της και σύμφωνα με τα θέσμια έπρεπε ν' ακούεται η φωνή τους, όταν ελειτουργούσε ο Ααρών.

αρχιμ. Καλλίστρατος Λυράκης: Ιούδας ο προδότης

(αναρτάται πρώτη φορά στο διαδίκτυο)

Τότε μαζεύτηκαν οι Αρχιερείς και οι Γραμματείς και οι προεστοί του λαού στο μέγαρο του Αρχιερέα, που ονομαζόταν Καϊάφας, και συναποφάσισαν να συλλάβουν τον Ιησού με δόλο και να τον φονεύσουν». Ο τόπος των συσκέψεων κατά του αθώου Ίησού υπήρξε η αυλή του αρχιερέα Καϊάφα. Αλλά το ορμητήριο ήταν οι πονηρές καρδιές τους, στις οποίες είχε εγκαθιδρυθεί ο Σατανάς. Εκείνος ήθελε να γίνει κρυφά ο θάνατος του Ιησού, για να μη καταστεί φανερό το Πάθος του Κυρίου και πιστεύσουν πολλοί, όπως ο ληστής και ο εκατόνταρχος, αλλά και «να μη γίνει αυτός (ο θάνατος) κατά τη γιορτή για να μη προκληθεί ταραχή στο λαό», όπως ισχυρίζονταν οι αρχιερείς από το διάβολο παρακινούμενοι.

"Αυτοί που βλέπουν το Θεό, ακριβώς επειδή δεν θεωρούν εαυτούς, αξίους αυτής της τιμής (Ε΄ Κυριακή των Νηστειών)".

(π. Φιλόθεος Φάρος)

O άνθρωπος που είναι απόλυτα δουλωμένος στον εγωκεντρισμό του δεν μπορεί να δει τη σταυρική ανάσταση του Χριστού και η Μαρία η Αιγυπτία που ήταν μια γυναίκα απόλυτα δουλωμένη στα εγωκεντρικά πάθη της ματαιοδοξίας, της άνετης ζωής και της σωματικής ηδονής δεν μπόρεσε να δει και να προσκυνήσει το Σταυρό του Κυρίου που είναι η έκφραση της αγάπης που γεννιέται από το σταύρωμα του εγώ. Αλλά "νεύσει θεϊκή" κατηυγάσθη "σταυρικώ φωτισμώ", "σταυρώ του ομιλήσαντος".

Η ακτινοβολία της σταυρωμένης αγάπης άνοιξε και εφώτισε τα τυφλωμένα από τον εγωκεντρισμό μάτια της ψυχής της και μπόρεσε κι αυτή να σταυρώσει το θανάσιμο εγωκεντρισμό της (Ωδή δ' κανόνος της ε' Κυριακής Νηστειών). "τον Σταυρόν ποθήσασα του Κυρίου θεάσασθαι" (κάθισμα ε' Κυριακής Νηστειών).

"Λόγος εις την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών"

Λόγος εις το «Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα και ο υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται εις χείρας αμαρτωλών».

(Άγιος Βασίλειος Σελευκείας)

Αυξάνει την αγωνία της γλώσσης το ενδιαφέρον των ακροατών· ο πόθος της συνάξεως της Εκκλησίας για θείαν διδασκαλία μου αυξάνει τον φόβο εμπρός στο εγχείρημα της ομιλίας. Γι’ αυτό ο Δεσπότης καταπραΰνοντας τον φόβο του λόγου εβόησε: «Μακάριοι οι λέγοντες εις ώτα ακουόντων», αυτοί που ρίπτουν τον σπόρο της διδασκαλίας σε γόνιμο γη, και συσσωρεύουν δόγματα αγαθά στο αλώνι της ψυχής· επειδή αξίζει να κοπιάσει κανείς γι’ αυτήν, ελπίζοντας να δρέψει τους καρπούς του κηρύγματος. 

Και οι μεν Ιουδαίοι και τις προφητείες απέφευγαν να ακούσουν, αλλά και οι νουθεσίες ήσαν ανεπιθύμητες, όπως ευρίσκουμε γραμμένο στους Προφήτες. Διότι λέγει «Κύριε , τις επίστευσε τη ακοή ημών;». Γι’ αυτό ο Ιερεμίας, αναζητώντας εύλογη πρόφαση, προέβαλε την ηλικία: «Νεώτερος εγώ ειμί, και λαλείν ουκ επίσταμαι (δεν γνωρίζω καλώς)».

Φουντούλης Ιωάννης: Εἰσοδεύοντας στὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα

Tὴν Παρασκευὴ τῆς στ’ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν συμπληροῦται ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἡ μακρὰ περίοδος τῆς νηστείας καὶ τῆς ἐντατικῆς προσευχῆς λαμβάνει τέλος. Μετὰ ἀπὸ τεσσαρακονθήμερο νηστεία ὁ Μωυσῆς ἀνεβαίνει στὴν κορυφὴ τοῦ Σινᾶ γιὰ νὰ συναντήση τὸν Θεό, ὁ Θεόπτης, καὶ νὰ πάρη τὶς πλάκες τοῦ Νόμου, τὸ σύμβολο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. 

Μητρ. Κένυας, Μακάριος: Ο άγιος Αντώνιος και η έρημος

Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ Ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία, στὴν Αἴγυπτο καί, ἰδιαίτερα, στὴν πρωτεύουσά της, Ἀλεξάνδρεια, ἀργότερα, φυσικὰ καὶ σὲ ἄλλες περιοχές της, θεμελιώθηκε, ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστὴ Μάρκο, ἡ πρώτη Χριστιανικὴ Ἐκκλησία καὶ κοινότητα. Οἱ γεωγραφικοὶ λόγοι, οἱ ὁποῖοι συντέλεσαν σ’ αὐτό, ἀποτελοῦν ἀντικείμενο τῆς πολιτικῆς ἱστορίας, τῆς ὁποίας, ὅμως, δὲν μποροῦμε νὰ ἀρνηθοῦμε τὸ κύρος καὶ νὰ παραδεχθοῦμε ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ λόγοι συντέλεσαν καὶ βοήθησαν στὴν ἐξάπλωση τῆς νέας θρησκείας, στὴ Νειλοχώρα –καὶ ὄχι μόνο- καί, μάλιστα, σὲ βαθμὸ σημαντικό.

Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ερμηνεία της η΄ ωδής του κανόνα της Μ. Δευτέρας

Την ερμηνεία της α΄ ωδής, θα την βρείτε εδώ

(αναρτάται πρώτη φορά στο διαδίκτυο)

Ὠδή η '. Ὁ Εἱρμός. 

Ἔφριξε παίδων εὐαγῶν, τό ὁμόστολον ψνχῆς ἄσπιλον σῶμα, καί εἶξε τό τραφέν, ἔν ἀπείρῳ ὕλῃ ἀκάματον πῦρ. Ἀειζώου δέ ἐκμαρανθείσης φλογός, διαιωνίζων ὕμνος ἀνεμέλπετο. Τόν Κύριον πάντα τά ἔργα ὑμνεῖτε, καί ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰώνας.

Τρόμαξε φοβερά και τελικά έσβησε η ακούραστη φωτιά, που την τροφοδοτούσαν με άφθονη καύσιμη ύλη, μπροστά στην καθαρότητα της ψυχής και την αγιότητα του σώματος των τριών νέων παιδιών. Αφού δε μαράθηκε η άσβεστη φλόγα, ψαλλόταν από τα τρία παιδιά αιώνιος ύμνος: Υμνείστε τον Κύριο όλα τα δημιουργήματά Του και υπερυψώστε Αυτόν σ' όλους τους ατελεύτητους αιώνες.  

"Β΄ Εκατοντάδα Κεφαλαίων Περί Αγάπης και Εγκράτειας και της κατά Νουν Πολιτείας"

Ο νέος Ιερός Ναός της Ι.Μ.Αγίου Γερασίμου!

(Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος)

1. Αν θέλεις να απαλλαγείς ταυτόχρονα από όλες τις κακίες, απαρνήσου την μητέρα των κακών, τη φιλαυτία.

2. Υγεία της ψυχής είναι η απάθεια και η γνώση. Είναι αδύνατο να την αποκτήσει κανείς, εφόσον είναι υποδουλωμένος στις ηδονές.

3. Τις σωματικές και ψυχικές ηδονές τις ξεραίνει η εγκράτεια μαζί με την υπομονή, και η αγάπη μαζί με την μακροθυμία.

4. Αρχή των κακών για την ψυχή είναι η φιλαυτία. Φιλαυτία είναι η αγάπη προς το σώμα.

5. Ιδίωμα του λογικού είναι να υποταχθεί στον ορθό λόγο, και να ταλαιπωρήσει το σώμα και να το μεταχειριστεί σαν δούλο(Α΄ Κορ. 9, 27).

"Η πορεία προς τη συνάντηση με το Χριστό είναι μια κλίμακα (σχόλιο στην Δ΄ Κυριακή των Νηστειών)"

(π. Φιλόθεος Φάρος)

Η πορεία προς τη συνάντηση με τον αναστημένο Χριστό είναι μια ανοδική κλίμακα ανεξάντλητη. Όπως ο Θεός είναι απεριόριστος και η δυνατότητά μας να τον συναντήσουμε και να ενωθούμε μ' αυτόν είναι απεριόριστη. Η δυνατότητα που υπάρχει για να ενωθεί ο άνθρωπος με το Θεό δεν εξαντλήθηκε και δεν θα εξαντληθεί ποτέ από κανέναν ούτε στη γη ούτε στον ουρανό.

Μέτρο και σκοπός της πνευματικής ζωής είναι το ποσοστό αυτής της ενώσεως του ανθρώπου με το Θεό και αρετή είναι η έκφραση αυτής της ενώσεως. Όπως δεν μπορούμε να μιλάμε για το αν ενωθήκαμε ή όχι με το Θεό αλλά για το πόσο ενωθήκαμε, έτσι δεν μπορούμε να μιλάμε για το αν έχει ή δεν έχει ένας άνθρωπος μια αρετή, αλλά πόσο την έχει. η αρετή δεν έχει όρια, λέει ο Γρηγόριος Νύσσης στο βίο του Μωυσέως, και το μόνο όριο της αρετής είναι ότι δεν έχει όρια. Η νομική θεώρηση της αρετής είναι αδύνατη μέσα στο πνεύμα του Χριστού και η αξίωση από τον άνθρωπο για μια νομική πραγμάτωση της αρετής είναι τά "βαρέα φορτία και δυσβάστακτα" που βάζουν στους ώμους των ανθρώπων οι υποκριτές που κλείνουν έτσι τη βασιλεία των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων "και αυτοί οι ίδιοι δεν μπαίνουν σ' αυτή αλλά εμποδίζουν και όσους θέλουν να μπουν" (Ματθ. 23,4,14).

Όσιος Ισαάκ ο Σύρος: "Ασκητικοί Λόγοι" (Περιεχόμενα)

Ξεκίνησε στο "ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ" η ανάρτηση των περίφημων Ασκητικών Λόγων του Αββά Ισαάκ του Σύρου.

Λόγος Α΄: "Περί αποταγής και μοναχικής ζωής"

Λόγος Β΄: "Περί αποταγής από τον κόσμο και αποχής από την παρρησία προς τους ανθρώπους"

Λόγος Γ΄: "Περί αναχωρήσεως"

Λόγος Δ΄: "Περί της επιθυμίας του κόσμου"

Λόγος Ε΄: "Περί απομακρύνσεως από τον κόσμο και περί όλων εκείνων που θολώνουν τον νου"

Λόγος ΚΣΤ΄: "Περί ωφελείας εκ της φυγής από τον κόσμο"

Λόγος Ζ΄: "Περί τάξεως και καταστάσεως των αρχαρίων και των καθηκόντων τους"

Λόγος Η΄:  "Περί της ακριβούς θέσεως της διακρίσεως"

Λόγος Θ΄: "Περί της πορείας της μοναχικής ζωής"

Λόγος Ι΄: "Περί του τρόπου διαφυλάξεως του κάλλους της μοναχικής διαβιώσεως και της δοξολογήσεως του Θεού"

Λόγος ΙΑ΄: Περί του ότι ο δούλος του Θεού που επτώχευσε κατά τα κοσμικά και εξήλθε προς αναζήτηση του Θεού δεν πρέπει να σταματήσει την αναζήτηση για τον λόγο ότι δεν επέτυχε την κατάληψη της αλήθειας και να ψυχρανθεί η θέρμη του που γεννάται από τον πόθο των θείων και την εξερεύνηση των μυστηρίων τους. Τρόποι με τους οποίους ο νους αναμιγνύεται στην μνήμη των παθών.

Λόγος ΙΒ΄: "Περί του πώς πρέπει να διάγει ο διακριτικός στην ησυχία"

Λόγος ΙΓ΄: "Περί του ότι η απαλλαγή από τις φροντίδες είναι ωφέλιμη στους ησυχαστάς και επιζήμια η είσοδος και έξοδος" 

Λόγος ΙΔ΄: "Περί της αλλαγής και τροπής που πραγματοποιείται σ' αυτούς που βαδίζουν στην οδό της ησυχίας την καθωρισμένη από τον Θεό"