Κατά Ματθαίον - Κεφάλαιο 6

(Νικόλαος Σωτηρόπουλος)

ΠΕΡΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ

6«Προσέχετε να μην κάνετε την ελεημοσύνη σας μπροστά στους ανθρώπους για να σας δουν. 2Όταν λοιπόν κάνεις ελεημοσύνη, μην την διαλαλήσεις, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να θαυμασθούν και να επαινεθούν από τους ανθρώπους. Αληθινά σας λέγω, έχουν λάβει πλήρως το μισθό τους (από τους ανθρώπους. από το Θεό δεν θα λάβουν τίποτα). 3Όταν δε εσύ κάνεις ελεημοσύνη, να μην γνωρίζει το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί σου, 4για να είναι η ελεημοσύνη σου στα κρυφά, και ο πατέρας σου, που βλέπει στα κρυφά, θα σου αποδώσει στα φανερά».

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ – ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

5«Επίσης, όταν προσεύχεσαι, να μην είσαι όπως οι υποκριτές, διότι αρέσκονται να στέκονται όρθιοι και να προσεύχονται στις συναγωγές και στις γωνίες των οδών (στα σταυροδρόμια), για να φανούν στους ανθρώπους. Αληθινά σας λέγω, ότι έχουν λάβει πλήρως το μισθό τους. 6Αλλά συ, όταν πρόκειται να προσευχηθείς, έμπα στο ιδιαίτερο δωμάτιό σου και κλείσε την πόρτα και προσευχήσου στον πατέρα σου, ο οποίος είναι παρών στα κρυφά, και ο πατέρας σου που βλέπει στα κρυφά, θα σου αποδώσει στα φανερά. 7Όταν δε προσεύχεσθε, να μη φλυαρείτε, όπως οι ειδωλολάτρες, διότι νομίζουν ότι με την πολυλογία τους θα εισακουσθούν. 8Να μη γίνετε λοιπόν όμοιοι μ’ αυτούς. Άλλωστε ο πατέρας σας γνωρίζει ποια πράγματα χρειάζεσθε, προτού σεις ζητήσετε απ’ αυτόν.

9Έτσι να προσεύχεσθε εσείς:

Ουράνιε Πατέρα μας, να δοξάζεται το όνομά σου.

10να έρχεται η βασιλεία σου (να βασιλεύεις σε μας, να κυβερνάς τη ζωή μας). να γίνεται το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και στη γη.

11το ψωμί μας το αναγκαίο για τη ζωή δώσε μας σήμερα.

12και χάρισέ μας τα χρέη μας (τα αμαρτήματά μας), όπως και εμείς χαρίζουμε στους χρεώστες μας (σ’ όσους αμάρτησαν σε μας).

13Και να μην επιτρέψεις να υποκύψουμε σε πειρασμό, αλλά γλίτωσέ μας από τον Πονηρό.

Διότι δική σου (και όχι του Πονηρού) είναι η βασιλική εξουσία και η δύναμη και η ισχύς στους αιώνες. Αμήν».

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ

14«Εάν συγχωρήσετε δε στους ανθρώπους τα αμαρτήματά τους (προς εσάς), θα συγχωρήσει και σ’ εσάς ο πατέρας σας ο ουράνιος. 15Αλλ’ εάν δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα αμαρτήματά τους, ούτε ο πατέρας σας θα συγχωρήσει τα αμαρτήματά σας».

ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

16«Όταν νηστεύετε, μη γίνεστε όπως οι υποκριτές σκυθρωποί, διότι αφήνουν άπλυτα και ατημέλητα τα πρόσωπά τους, για να φανούν στους ανθρώπους ότι νηστεύουν. Αληθινά σας λέγω, ότι έχουν λάβει πλήρως το μισθό τους. 17Συ δε, όταν νηστεύεις, άλειψε το κεφάλι σου και νίψε το πρόσωπό σου, 18για να μη φανείς στους ανθρώπους ότι νηστεύεις, αλλά στον πατέρα σου, που είναι παρών στα κρυφά (και τα βλέπει). Ο δε πατέρας σου, που βλέπει στα κρυφά, θα σου αποδώσει στα φανερά».

ΠΕΡΙ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΟΥ

19«Μη θησαυρίζετε για τους εαυτούς σας θησαυρούς πάνω στη γη, όπου σκόρος και σκουλήκι τους αφανίζουν, και όπου κλέπτες κάνουν διάρρηξη και τους κλέβουν. 20Αλλά να θησαυρίζετε για τους εαυτούς σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε σκόρος ούτε σκουλήκι αφανίζει, και όπου κλέπτες δεν κάνουν διάρρηξη και δεν κλέβουν. 21Όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας».

Ο ΛΥΧΝΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΦΩΣ

22«Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός. Εάν ο οφθαλμός σου είναι υγιής, όλο το σώμα σου θα είναι φωτεινό. 23Εάν δε ο οφθαλμός σου είναι βλαμμένος και τυφλωμένος, όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Εάν δε το εσωτερικό σου φως είναι σκοτάδι, το σκοτάδι πόσο θα είναι;».

ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΜΑΜΜΩΝΑΣ

24«Κανείς δεν δύναται να είναι δούλος σε δύο κυρίους (συγχρόνως), διότι ή τον ένα θα μισήσει και τον άλλο θα αγαπήσει, ή στον ένα θα προσκολληθεί και τον άλλο θα καταφρονήσει. Δεν δύνασθε να είσθε δούλοι και του Θεού και του μαμωνά (του χρήματος)».

ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

25«Γι’ αυτό σας λέγω, μην αγωνιάτε για τη ζωή σας τι θα φάτε και τι θα πιείτε, ούτε για το σώμα τι θα ντυθείτε. Η ζωή δεν είναι ανώτερη από την τροφή και το σώμα ανώτερο από το ένδυμα; 26Κοιτάξετε στα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουν ούτε θερίζουν ούτε αποθηκεύουν, αλλ’ ο πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει. Σεις δεν υπερέχετε πολύ απ’ αυτά; 27Ποιος δε από σας, όσο και αν φροντίσει, δύναται να προσθέσει στο ανάστημά του ένα πήχη; 28Και για ένδυμα τι αγωνιάτε; Παρατηρήσετε τα άνθη του αγρού πόσο ωραία είναι. Δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν. 29Σας λέγω δε, ότι ούτε ο Σολομών παρ’ όλη τη δόξα του ντύθηκε σαν ένα από αυτά. 30Και εάν το χορτάρι του αγρού, που σήμερα υπάρχει και αύριο ρίχνεται στο φούρνο (και καίγεται), ο Θεός τόσο ωραία ντύνει, δεν θα δώσει ένδυμα πολύ περισσότερο σε εσάς, ολιγόπιστοι; 31Μην αγχώνεσθε λοιπόν λέγοντας, τι θα φάμε ή τι θα πιούμε ή τι θα ντυθούμε; 32Όλα δε αυτά επιδιώκουν (σαν να είναι μέγιστα αγαθά) οι εθνικοί (οι ειδωλολάτρες). Γνωρίζει δε ο πατέρας σας ο ουράνιος, ότι έχετε ανάγκη από όλα αυτά. 33Γι’ αυτό πρώτα να ζητείτε (για να λάβετε) τη βασιλεία και τη δόξα που δίνει ο Θεός, και όλα αυτά θα σας δοθούν επιπροσθέτως. 34Επίσης να μη μεριμνήσετε για την αυριανή ημέρα, διότι η αυριανή ημέρα θα μεριμνήσει η ίδια για τα δικά της πράγματα. Αρκεί στην (κάθε) ημέρα η δική της ταλαιπωρία».