Αββάς Ισαάκ ο Σύρος: Λόγος Α΄ - Περί αποταγής και μοναχικής ζωής

1. Ο φόβος του Θεού είναι αρχή της αρετής. Λέγεται δε ότι είναι γέννημα της πίστεως και σπείρεται στην καρδιά, όταν αποχωρισθή η διάνοια από τον περισπασμό του κόσμου, ώστε να συνάξη τις σκέψεις της, που περιφέρονται από τον μετεωρισμό, με σκοπό την αναζήτησι της μέλλουσας αποκαταστάσεως. Τίποτε δεν είναι καταλληλότερο, για να θεμελιώση κανείς την αρετή, από το να επιδοθή στην απαλλαγή από τις υποθέσεις του βίου και να διαμείνη στον νόμο του φωτός, στην οδό των δικαίων και των αγίων, όπως κατά Πνεύμα επεσήμανε και επωνόμασε ο ψαλμωδός.

Αββάς Ησαΐας: Περί των αγωνισθέντων και τελειωθέντων

(αναρτάται για πρώτη φορά στο διαδίκτυο)

1. Αυτά είναι τα σημεία που ενήργησε ο Κύριος Ιησούς, πριν αναβή στο σταυρό· διότι λέγει, «πηγαίνετε και αναγγείλατε στον Ιωάννη όσα ακούσατε και είδατε· τυφλοί αναβλέπουν, χωλοί περιπατούν, λεπροί καθαρίζονται και νεκροί εγείρονται και πτωχοί ευαγγελίζονται, και μακάριος είναι όποιος δεν σκανδαλισθή για μένα». Ο μεν Ιωάννης που εβάπτισε τον Κύριό μας Ιησού λαμβάνει εικόνα του λόγου τούτου ότι ο βαπτιζόμενος πρέπει να ομολογήση την πράξι του.