"Η ομορφιά της μετάνοιας"

Η μετάνοια, το μεγάλο αυτό δώρο του Θεού στην ψυχή του ανθρώπου, είναι μια πνευματική άνοιξη που διώχνει τον σκληρό χειμώνα των παθών, γλυκαίνει την ψυχή και την ξανανιώνει. Αύρες του Παναγίου Πνεύματος ζωοποιούν την ναρκωμένη ψυχή και την ανασταίνουν.

Θαυμάζουμε- και δίκαια- τις θαυμάσιες επεμβάσεις του Θεού σε περιπτώσεις ανιάτων ασθενειών. Όμως ακόμη πιο θαυμαστές είναι οι περιπτώσεις που ανασταίνεται η ψυχή μέσα από τα πάθη της ή μέσα από την νέκρα της απιστίας. Στην προκειμένη περίπτωση, τον Σεπτέμβριο του 2007 αναστήθηκε η ψυχή μιας αρκετά νέας γυναίκας από την αιχμαλωσία του μίσους. Ενός μίσους βαθύτατου και πολυχρόνιου!

Όταν μπήκε στην Εκκλησία της Θεομήτορος, όπως διηγήθηκε, Την προσεκύνησε κι ένοιωσε την Θεϊκή Χάρι που κατέχει ως Μητέρα του Θεού να την χαϊδεύει και μυστικά να την νουθετεί λέγοντάς της: “Ως πότε, παιδί μου, θα ζεις μέσα στο μίσος;”.

Τότε έγινε το θαύμα! Ο πάγος του μίσους έλειωσε, μαλάκωσε, ανέπνευσε το ζωογόνο οξυγόνο τ’ Ουρανού και τα δάκρυα έτρεξαν άφθονα από τα μάτια, που προηγουμένως δεν ήθελαν ούτε ν’ αντικρύσουν το μισούμενο πρόσωπο.

Όταν ένοιωσε αυτή την καλή αλλοίωση, έκπληκτη και συγκινημένη θέλησε να εκφράσει τη χαρά της για την απελευθέρωσή της από τον ασφυκτικό κλοιό του μίσους. 

Με δάκρυα στα μάτια είπε:

“Μεγάλο θαύμα μου έκανε η Παναγιά σήμερα, μέσα στα λίγα λεπτά που προσευχήθηκα μπροστά στην χαριτωμένη εικόνα Της!

Εγώ με τα τέσσερα αδέλφια μου μεγαλώσαμε στο Ίδρυμα (ορφανοτροφείο). Αυτό, γιατί ο πατέρας μου σκότωσε την μάννα μου και εκείνος κλείστηκε στην φυλακή κι εμείς στο Ίδρυμα. Τον μίσησα θανάσιμα, αφάνταστα! Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, μεγαλώσαμε, κάναμε οικογένειες, αλλά το μίσος έκαιγε πάντα στην ψυχή μου.

Τον πατέρα μου εν τω μεταξύ, επειδή γέρασε αλλά και αρρώστησε, τον έβγαλαν από την φυλακή και τον μάζεψαν τ’ αδέλφια μου. Εγώ όμως, με τα ίδια αισθήματα πάντα εναντίον του, μάλωσα και με τα αδέλφια μου, γιατί τον συγχώρησαν και έτσι η ψυχή μου βάρυνε ακόμη πιο πολύ.

Υπέφερα όμως! Είναι αλήθεια ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι φτιαγμένη για την αγάπη και την συγχωρητικότητα, όχι για το μίσος. Παρ’ ότι το καταλάβαινα, δεν μπορούσα να απαλλαγώ απ’ αυτήν την κατάσταση. Σήμερα όμως… η Παναγιά με το θείο βλέμμα Της και την Χάρι Της με απελευθέρωσε. Θέλω να ξαναγυρίσω στην περιοχή της αγάπης, στην περιοχή του Θεού!”

Συγκίνηση και ιερή χαρά νοιώσαμε όσοι την ακούσαμε. Ενδόμυχα δοξάσαμε τον Οικτίρμονα Θεό και την Παναγία Μητέρα Του που επενέβη για τη σωτηρία αυτής της ψυχής.

Της υπεδείχθη να προσέλθει πρώτα στο Μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως για να πάρει την άφεση και την δύναμη ώστε να ταπεινωθεί και να αποκαταστήσει την αγάπη μέσα της, αφήνοντας την κρίση στον Θεό, που είναι ο μόνος αρμόδιος να κρίνει την κάθε ψυχή. 

Απάντησε:

- Αφού σήμερα έγινε το πρώτο βήμα, σίγουρα με την Χάρι της Παναγιάς θα ακολουθήσει και το άλλο!

Το πρόσωπο της ταλαιπωρημένης αυτής ψυχής εκείνη την ώρα ήταν ιδιαίτερα φωτεινό. Την είχε επισκιάσει η Χάρι της φιλανθρωποτάτης Θεομήτορος.

Δόξα στον Θεό της αγάπης , “τον ποιούντα μεγάλα και θαυμάσια”.

----------------------------------------------------
Από το βιβλίο: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, "Ουράνια μηνύματα - Θαυμαστά γεγονότα", ΔΩΡΙΔΑ 2009, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ.

www.agiooros.net/