Νικόλαου Σωτηρόπουλου: Κατά Ματθαίον - Κεφάλαιο 23

Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι παραδείγματα προς αποφυγήν

(1)Τότε ο Ιησούς μίλησε στα πλήθη του λαού και στους μαθητάς του (2)λέγοντας: «Πάνω στη διδασκαλική έδρα του Μωυσή κάθησαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι. (3)Όλα δε, όσα θα σας πουν να τηρήτε, να τηρήτε και να πράττετε, αλλά κατά τα έργα τους να μη πράττετε. Διότι λέγουν και δεν πράττουν. (4)Διότι δένουν βαρειά και δυσβάστακτα φορτία και τα φορτώνουν στους ώμους των ανθρώπων, αλλ' οι ίδιοι δεν θέλουν ούτε με το δάκτυλό τους να τα κινήσουν.

(5)Όλα δε τα έργα τους κάνουν για να τους δουν οι άνθρωποι. Κάνουν δε πλατειά τα φυλακτά τους, και μεγάλα τα άκρα των ενδυμάτων τους, (6)και αγαπούν την πρώτη θέσι στα γεύματα, και τα πρώτα καθίσματα στις συναγωγές, (7)και τους ευλαβείς χαιρετισμούς στις αγορές, και να προσφωνούνται από τους ανθρώπους διδάσκαλε, διδάσκαλε. (8)Αλλά σεις να μη δεχθήτε την προσφώνησι διδάσκαλε. Διότι ένας είναι ο διδάσκαλός σας, ο Χριστός. Όλοι δε σεις είσθε αδελφοί. (9)Και πατέρα σας να μην ονομάσετε στη γη. Διότι ένας είναι ο πατέρας σας, αυτός που είναι στους ουρανούς. (10)Ούτε ηγήτορες να ονομασθήτε. Διότι ένας είναι ο ιδικός σας ηγήτωρ, ο Χριστός. (11)Ο δε ανώτερος από σας να είναι υπηρέτης σας. (12)Εκείνος δε, που θα υψώση τον εαυτό του, θα ταπεινωθή, και εκείνος, που θα ταπεινώση τον εαυτό του, θα υψωθή».

Ταλανισμός των γραμματέων και των Φαρισαίων

(13)«Αλλοίμονο δε σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι κατατρώγετε τις περιουσίες των χηρών, και υποκριτικά κάνετε μεγάλες προσευχές. Γι' αυτό θα τιμωρηθήτε περισσότερο.

(14)Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Σεις βεβαίως δεν μπαίνετε, αλλ' ούτε εκείνους, που θέλουν να μπουν, αφήνετε να μπουν.

(15)Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι περιέρχεσθε τη θάλασσα και την ξηρά, για να κάνετε ένα προσήλυτο, και όταν γίνη, τον κάνετε παιδί της γεέννης (της Κολάσεως), δύο φορές χειρότερο από σας.

(16)Αλλοίμονο σε σας, οδηγοί τυφλοί, οι οποίοι λέγετε: "Εάν κανείς ορκίσθη στο ναό, αυτό δεν είναι τίποτε· αλλ' εάν ορκισθή στο χρυσάφι του ναού, αυτός οφείλει (να τηρήση τον όρκο του)". (17)Μωροί και τυφλοί! Τί είναι βεβαίως ανώτερο, το χρυσάφι ή ο ναός, που αγιάζει το χρυσάφι; (18)Επίσης λέγετε: "'Εάν κανείς ορκισθή στο θυσιαστήριο, αυτό δεν είναι τίποτε· αλλ' εάν κανείς ορκισθή στο δώρο, που είναι πάνω σ' αυτό, αυτός οφείλει (να τηρήση τον όρκο του)". (19)Μωροί και τυφλοί! Τί είναι βεβαίως ανώτερο, το δώρο ή το θυσιαστήριο, που αγιάζει το δώρο; (20)Εκείνος δε, που θα ορκισθή στο θυσιαστήριο, ορκίζεται σ' αυτό, αλλά και σε όλα, όσα βρίσκονται πάνω σ' αυτό. (21)Επίσης εκείνος, που θα ορκισθή στο ναό, ορκίζεται σ' αυτόν, αλλά και σ' εκείνον (το Θεό), που κατώκησε σ' αυτόν. (22)Και εκείνος, που θα ορκισθή στον ουρανό, ορκίζεται στο θρόνο του Θεού, αλλά και σ' εκείνον (το Θεό), που κάθεται πάνω σ' αυτόν.

(23)Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι δίνετε (στο ναό) το ένα δέκατο από τον δυόσμο και το άνηθο και το κύμινο, αλλ' αφήσατε τα σπουδαιότερα του νόμου, την ευσπλαγχνία και το έλεος και τη φιλανθρωπία. Και αυτά έπρεπε να κάνετε, αλλά και εκείνα να μην αφήνετε. (24)Οδηγοί τυφλοί, που στραγγίζετε το κουνούπι (από το κρασί), αλλά καταπίνετε την καμήλα!

(25)Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι καθαρίζετε το ποτήρι και το πιάτο ως περιέχον, πράγμα εξωτερικό, ενώ εσωτερικά, ως περιεχόμενο, είναι γεμάτα από αρπαγή και κακό (το εσωτερικό του ποτηριού και του πιάτου σημαίνει την ψυχή των υποκριτών, που ήταν γεμάτη από αρπακτική διάθεσι και κακό γενικώς). (26)Φαρισαίε τυφλέ! Καθάρισε πρώτα το ποτήρι και το πιάτο εσωτερικά, ως περιεχόμενο, για να γίνουν και εξωτερικά, ως περιέχον, καθαρά.

(27)Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι ομοιάζετε με ασβεστωμένους τάφους, οι οποίοι εξωτερικά μεν φαίνονται ωραίοι, αλλ' εσωτερικά είναι γεμάτοι από κόκκαλα νεκρών και κάθε ακαθαρσία. (28)Έτσι και σεις εξωτερικά μεν φαίνεσθε στους ανθρώπους ευσεβείς, αλλ' εσωτερικά είσθε γεμάτοι από υποκρισία και ανομία.

(29)Αλλοίμονο σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι κτίζετε τους τάφους των προφητών, και κοσμείτε τα μνημεία των αγίων, (30)και λέγετε: "Εάν ζούσαμε στις ημέρες των πατέρων μας, δεν θα ήμεθα συνεργοί τους στο φόνο των προφητών". (31)Ώστε οι ίδιοι μαρτυρείτε, ότι είσθε παιδιά εκείνων, οι οποίοι σκότωσαν τους προφήτες. (32)Λοιπόν, σεις συμπληρώστε το μέτρο (της εγκληματικότητος) των πατέρων σας.

(33)Φίδια, τέκνα γεννημένα από οχιές! Πώς θ' αποφύγετε την τιμωρία της γεέννης (της Κολάσεως); (34)Γι' αυτό, ιδού εγώ αποστέλλω σ' εσάς προφήτες και σοφούς και γραμματείς (τους αποστόλους και λοιπούς απεσταλμένους), αλλ' απ' αυτούς άλλους θα φονεύσετε και θα σταυρώσετε, επίσης απ' αυτούς άλλους θα μαστιγώσετε στις συναγωγές σας και θα καταδιώξετε από πόλι σε πόλι, (35)για να πέσουν επάνω σας οι τιμωρίες για κάθε αίμα αθώο, που χύνεται στη γη, από το αίμα του ευσεβούς Άβελ μέχρι το αίμα του Ζαχαρίου του υιού του Βαραχίου, που φονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου. (36)Αληθινά σας λέγω, ότι θα έλθουν σ' αυτό το γένος (το Εβραϊκό) οι τιμωρίες για όλα αυτά τα εγκλήματα».

Περιπαθής αποστροφή του Ιησού προς την Ιερουσαλήμ

(37)«Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, που φονεύεις τους προφήτες και λιθοβολείς τους απεσταλμένους προς εσένα! Πόσες φορές θέλησα να μαζέψω τα παιδιά σου, όπως η όρνιθα μαζεύει τα πουλιά της κάτω από τις φτερούγες, αλλά δεν θελήσατε. (38)Ιδού, για λύπη σας αφήνεται το έθνος σας έρημο (απροστάτευτο). (39)Και σας βεβαιώνω, δεν θα με ιδήτε (στην πρόνοιά μου) από τώρα έως ότου (μετανοήσετε και) ειπήτε, Ευλογημένος ο ερχόμενος εκ μέρους του Κυρίου».