Κατά Ματθαίον - Κεφάλαιο 18

Ποιός εἶναι ἀνώτερος στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν

18 Ἐκείνη τήν ὥρα πλησίασαν οἱ μαθηταί τόν Ἰησοῦ καί τοῦ εἶπαν: «Ποιός ἆραγε εἶναι μεγαλύτερος στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν;». 2 Τότε προσκάλεσε ὁ Ἰησοῦς ἕνα παιδί καί τό ἔστησε μπροστά τους 3 καί εἶπε: «Ἀληθινά σᾶς λέγω, ἐάν δέν γυρίσετε πίσω καί δέν γίνετε σάν τά παιδιά, δέν θά μπῆτε στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 4 Ὅποιος λοιπόν θά γίνη ταπεινός σάν αὐτό τό παιδί, αὐτός εἶναι ὁ μεγαλύτερος στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 5 Καί ὅποιος θά τιμήσῃ ἕνα τέτοιο παιδί γιά τ’ ὄνομά μου, ἐμένα τιμᾷ».

Περί σκανδάλων, σκανδαλοποιῶν καί σκανδαλιζομένων

6 «Καί ὅποιος θά σκανδαλίσῃ ἕνα ἀπ’ αὐτούς τούς μικρούς, πού πιστεύουν σ’ ἐμένα, συμφέρει σ’ αὐτόν νά κρεμασθῇ στόν τράχηλό του μυλόπετρα, πού τήν γυρίζει ὁ ὄνος, καί νά καταποντισθῇ στό βάθος τῆς θαλάσσης. 7 Ἀλλοίμονο στόν κόσμο ἀπό τά σκάνδαλα. Εἶναι βεβαίως ἐπόμενο νά ἔρχωνται τά σκάνδαλα. Ἀλλ’ ἀλλοίμονο στόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο, ἀπό τόν ὁποῖο ἔρχεται τό σκάνδαλο. 8 Ἐάν δέ τό χέρι σου ἤ τό πόδι σου σέ σκανδαλίζῃ, ἀπόκοψέ τα καί πέταξέ τα. Σέ συμφέρει νά εἰσέλθῃς στή ζωή (τήν αἰώνια ζωή) κουτσός ἤ κουλός, παρά ἔχοντας δύο χέρια ἤ δύο πόδια νά ριχτῇς στήν αἰώνια φωτιά (στήν Κόλασι). 9 Καί ἐάν ὁ ὀφθαλμός σου σέ σκανδαλίζῃ, βγάλ’ τον καί πέταξέ τον. Σέ συμφέρει νά μπῇς στή ζωή μονόφθαλμος, παρά ἔχοντας δύο ὀφθαλμούς νά ριχτῇς στήν πύρινη γέεννα (στήν Κόλασι). (Μέ πρόσωπα δηλαδή, πού μᾶς σκανδαλίζουν, ὅσο χρήσιμα καί προσφιλῆ καί ἄν εἶναι, συμφέρει νά διακόπτωμε σχέσεις γιά νά μή κολασθοῦμε)».

«Μή καταφρονήσητε ἑνός τῶν μικρῶν»

10 «Προσέχετε νά μή καταφρονήσετε κανένα ἀπό τούς μικρούς αὐτούς. Διότι σᾶς βεβαιώνω, ὅτι οἱ ἄγγελοί τους στούς οὐρανούς συνεχῶς βλέπουν τό πρόσωπο τοῦ Πατέρα μου τοῦ οὐρανίου».

Ἡ παραβολή τοῦ χαμένου προβάτου

11 «Ὁ δέ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἧλθε γιά νά σώση τό χαμένο. 12 Τί νομίζετε; Ἐάν ἕνας ἄνθρωπος ἔχῃ ἑκατό πρόβατα καί χαθῇ ἕνα ἀπ’ αὐτά, δέν θ’ ἀφήση τά ἐνενήντα ἐννιά πάνω στά βουνά καί δέν θά πάῃ νά ἀναζητήση τό χαμένο; 13 Καί ἄν συμβῇ νά τό βρῇ, ἀληθινά σᾶς λέγω, ὅτι χαίρει γι’ αὐτό περισσότερο, παρά γιά τά ἐνενήντα ἐννιά, πού δέν χάθηκαν. 14 Ἔτσι δέν θέλει ὁ πατέρα σας ὁ οὐράνιος νά χαθῇ ἕνας ἀπό τούς μικρούς τούτους».

«Ἐάν ἁμαρτήσῃ εἰς σέ ὁ ἀδελφός σου... ἔλεγξον...»

15 «Ἐάν δέ ἀμαρτήσῃ σέ σένα ὁ ἀδελφός σου, πήγαινε καί ἔλεγξέ τον ἰδιαιτέρως. Ἄν σέ ἀκούσῃ, κέρδισες τόν ἀδελφό σου. 16 Ἀλλ’ ἐάν δέν σέ ἀκούσῃ, παράλαβε μαζί σου ἕνα ἤ δύο ἀκόμη, γιά νά βεβαιωθῇ κάθε πράγμα (τῆς κρινομένης ὑποθέσεως) ἀπό τό στόμα δύο μαρτύρων ἤ τριῶν. 17 Ἀλλ’ ἐάν δέν τούς ἀκούσῃ, ἀνάφερε τήν ὑπόθεσι στήν ἐκκλησία (στή θρησκευτική σύναξι). Καί ἐάν δέν ἀκούση καί τήν ἐκκλησία, νά τόν θεωρῇς σάν τόν εἰδωλολάτρη καί τόν τελώνη».

Ἡ ἐξουσία τοῦ δεσμεῖν καί λύειν ἁμαρτίας

18 «Ἀληθινά σᾶς λέγω, ὅσα θά δέσετε στή γῆ, θά εἶναι δεμένα (καί) στόν οὐρανό, καί ὅσα θά λύσετε στή γῆ, θά εἶναι λυμένα (καί) στόν οὐρανό».

Ἡ δύναμι δύο ἤ τριῶν πιστῶν μαζί

19 «Ἀληθινά σᾶς λέγω πάλι, ὅτι, ἐάν δύο ἀπό σᾶς συμφωνήσουν πάνω στή γῆ γιά ὁποιοδήποτε πράγμα, πού θά ζητήσουν, θά γίνῃ σ’ αὐτούς ἀπό τόν Πατέρα μου τόν οὐράνιο.

20 Ὅπου δέ εἶναι δύο ἤ τρεῖς συγκεντρωμένοι στό ὄνομά μου, ἐκεῖ εἶμαι ἀνάμεσά τους».

Συγχώρησι τοῦ ἀδελφοῦ ἀπεριορίστως

21 Τότε ὁ Πέτρος τόν πλησίασε καί εἶπε: «Κύριε, πόσες φορές θά ἀμαρτήσῃ σέ μένα ὁ ἀδελφός μου καί θά τόν συγχωρήσω; Ἕως ἑπτά φορές;». 22 Τοῦ λέγει ὁ Ἰησοῦς: «Δέν σοῦ λέγω ἕως ἑπτά φορές, ἄλλ’ ἕως ἑβδομήντα φορές ἑπτά (ἀπεριορίστως δηλαδή)».

Ἡ παραβολή τοῦ κακοῦ δούλου

23 «Γι' αὐτό ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἔγινε ὁμοία μέ ἕνα ἄνθρωπο βασιλέα, πού θέλησε νά κάνῃ λογαριασμό μέ τούς δούλους του. 24 Καί ὅταν ἄρχισε νά κάνῃ λογαριασμό, τοῦ ἔφεραν ἕνα ὀφειλέτη δέκα χιλιάδων ταλάντων (ποσοῦ ἀστρονομικοῦ). 25 Καί ἐπειδή δέν μποροῦσε νά ἐξοφλήσῃ, διέταξε ὁ κύριός του νά πωληθῇ αὐτός καί ἡ γυναίκα του καί τά παιδιά καί ὅλα ὅσα εἶχε, καί νά ἐξοφληθῇ τό χρέος. 26 Τότε ἔπεσε ὁ δοῦλος καί τόν προσκυνοῦσε λέγοντας: “Κύριε, κάνε ὑπομονή γιά μένα, καί ὅλα θά σοῦ τά ἐξοφλήσω”. 27 Ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου αἰσθάνθηκε τότε εὐσπλαγχνία καί τόν ἄφησε ἐλεύθερο, ἀλλά καί τοῦ χάρισε τό δάνειο. 28 Ἀλλ’ ὅταν βγῆκε ἔξω ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, βρῆκε ἕνα ἀπό τούς συνδούλους του, ὁ ὁποῖος τοῦ ὤφειλε ἑκατό δηνάρια (μικρό συγκριτικά ποσό). Καί τόν ἔπιασε καί τόν ἔπνιγε λέγοντας: “Ἐξόφλησέ μου ὅ,τι ὀφείλεις”. 29 Ἔπεσε τότε ὁ σύνδουλός του στά πόδια του καί τόν παρακαλοῦσε λέγοντας: “Κάνε υπομονή γιά μένα, καί θά σ’ ἐξοφλήσω”. 30 Αὐτός ὅμως δέν ἤθελε, ἀλλά πῆγε καί τόν ἔρριξε στή φυλακή, ἕως ὅτου ἐξοφλήσῃ τό χρέος. 31 Ὅταν δέ οἱ σύνδουλοί του εἶδαν τά συμβάντα, ἀγανάκτησαν πάρα πολύ, καί πῆγαν καί ἀνέφεραν στόν κύριό τους ὅλα ὅσα συνέβησαν. 32 Τότε τόν κάλεσε ὁ κύριός του καί τοῦ λέγει: “Δοῦλε κακέ, ὅλο ἐκεῖνο τό χρέος σοῦ χάρισα, ἐπειδή μέ παρακάλεσες. 33 Δέν ἔπρεπε καί σύ να λυπηθῇς καί νά κάνης ἔλεος στό σύνδουλό σου, ὅπως καί ἐγώ λυπήθηκα καί ἔκανα ἔλεος σέ σένα;”. 34 Ὠργίσθηκε δέ ο κύριός του καί τόν παρέδωσε στούς δεσμοφύλακες, ἕως ὅτου τοῦ ἐξοφλήση ὅλο τό χρέος. 35 Ἔτσι καί ὁ Πατέρας μου ὁ ἐπουράνιος θά κάνῃ σέ σᾶς, ἐάν δέν συγχωρήσετε καθένας στόν ἀδελφό του ἀπό τίς καρδιές σας τά παραπτώματά τους».