Πατρώνος Γεώργιος: Το νόημα των πειρασμών του Ιησού

(πρώτη φορά στο διαδίκτυο)

Το κύριο ερώτημα, όμως, που έχει απασχολήσει τους ερμηνευτές και ιδιαίτερα τους ιστορικούς της Καινής Διαθήκης, είναι ως προς την φύση των πειρασμών του Ιησού. Μερικοί έχουν διατυπώσει την άποψη, ότι οι σχετικές διηγήσεις των πειρασμών στα Ευαγγέλια έχουν καθαρά συμβολικό και διδακτικό χαρακτήρα και στοχεύουν κυρίως στα να δώσουν έναν "τύπο" αντιμετώπισης των πειρασμών και από τους πιστούς της Εκκλησίας στην προσωπική τους ζωή. Χωρίς, ασφαλώς, ν' αποκλείεται ο διδακτικός και παραμυθητικός χαρακτήρας των πειρασμών αυτών του Ιησού, πρέπει η άποψη αυτή να μην ανταποκρίνεται στη βιβλική πραγματικότητα, διότι παραθεωρεί ή παραβλέπει την ιστορική βάση και την χριστολογική σημασία του γεγονότος. 

Οι ευαγγελικές διηγήσεις, νομίζουμε, ότι επιμένουν ιδιαίτερα στην ιστορική πραγματικότητα και αξιπιστία των πειρασμών, και αυτό δεν πρέπει να αποσιωπάται από την έρευνα. Ο Ιησούς Χριστός ως άνθρωπος, χωρίς να παραθεωρείται καθόλου εδώ και η θεία του φύση, φαίνεται ότι δοκιμάσθηκε και πειράσθηκε σκληρά από τον χαιρέκακο διάβολο, όπως συμβαίνει με τον κάθε άνθρωπο στην επίγεια ζωή του. Μπορούμε να πούμε, μάλιστα, ότι στο πρόσωπο του Ιησού, κατά την ώρα των πειρασμών, "πειράζεται" όλη η ανθρωπότητα, αφού ο Χριστός ως "νέος Αδάμ" είναι γενάρχης ενός γένους ανθρώπων, και κατ' επέκταση με τη νίκη του Κυρίου επί του πειραστού κατατροπώνεται η δύναμη του κακού και από μας τους ίδιους. Είναι πολύ σημαντική για την κατανόηση και η "εκκλησιολογική" αυτή ερμηνεία της νίκης του Ιησού πάνω στους πειρασμούς.

Η διήγηση των πειρασμών στο κείμενο του Ματθαίου είναι περισσότερο εκφραστική και εκτεταμένη  από αυτές των άλλων Ευαγγελιστών. Ο πειρασμός παρουσιάζεται εδώ τριπλός και φαίνεται ν' αγγίζει τις βασικότερες ανάγκες και λειτουργίες της ύπαρξης του ανθρώπου, όπως την βιολογική, την πνευματική κι εκείνην του τελικού σκοπού και προορισμού της ζωής, είτε στην παρούσα είτε και στη μέλλουσα φάση. Έχουμε έκφραση και εκδήλωση του πειρασμού κατά τρόπο εντυπωσιακά εξελικτικό, από τα απλούστερα και τα καθημερινά θέματα προς τα βασικότερα και ουσιωδέστερα προβλήματα της ζωής και της ύπαρξης, από τον καθημερινό άρτο ως το πρόβλημα της πνευματικής αυτογνωσίας και αυτοσυνειδησίας του ανθρώπου.

Ο πειραστής διάβολος οδηγεί τον Ιησού μπροστά σ' εκείνες τις καταστάσεις, που κατά την Παλαιά Διαθήκη ο πρώτος Αδάμ και ο παλαιός Ισραήλ  είχαν κάποτε υποκύψει, με την ελπίδα κι αυτή τη φορά να πετύχει νίκη για ν'ανατρέψει τους σκοπούς μιας νέας δημιουργικής και σωτηριολογικής κίνησης του Θεού στον κόσμο μας. Τώρα, όμως, ο Ιησούς Χριστός ως εκπρόσωπος της νέας ανθρωπότητας και του νέου λαού του Θεού θα κατατροπώσει μέσα στην έρημο τον Πειραστή. Και μάλιστα η νίκη θα πραγματοποιηθεί στο ίδιο το βασίλειο του διαβόλου, γιατί η έρημος είναι μια συμβολική εικόνα της ερημίας που φέρνει με την παρουσία του. Να γιατί η έκθεση των πειρασμών έχει ως σκοπό να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε εκτός από το ιστορικό και το θεολογικό τους νόημα. Η δοκιμασία και οι πειρασμοί, σαν "ένα αναγκαίο" πέρασμα του ανθρώπου προς τον Θεό, δηλαδή προς τη συνειδητοποίηση της πνευματικής μας σχέσης με το σχέδιο της θείας οικονομίας, έχουν τελικά κάποιο βαθύτερο και ουσιαστικότερο νόημα. 

Προσεχώς: 

-Η σημασία των πειρασμών της ερήμου

-Ο πρώτος πειρασμός του Ιησού

-Ο δεύτερος πειρασμός του Ιησού

-Ο τρίτος πειρασμός του Ιησού

-Οι προεκτάσεις της "ερήμου" και των πειρασμών του Ιησού