Νικηφόρος ο Μονάζων: Λόγος για τη νήψη και τη φύλαξη της καρδιάς

Όσοι επιθυμείτε σφοδρά ν' αξιωθείτε τη μεγαλόπρεπη θεϊκή φωτοφάνεια του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού· όσοι θέλετε να δεχθείτε με αίσθηση μέσα στην καρδιά σας το υπερουράνιο πυρ· όσοι σπεύδετε να επιτύχετε τη συμφιλίωση σας με το Θεό, να τη ζήσετε και να την αισθανθείτε· όσοι απορρίψατε όλα τα πράγματα του κόσμου, για να βρείτε και να αποκτήσετε το θησαυρό που είναι κρυμμένος στον αγρό των καρδιών σας·

Κάλλιστος και Ιγνάτιος οι Ξανθόπουλοι: Μέθοδος και κανόνας ακριβής - Κεφάλαιο 6

Στο άγιο βάπτισμα δεχόμαστε δωρεάν τη θεία χάρη· αφού όμως τη συγκαλύψομε υστέρα με τα πάθη, την καθαίρομε πάλι με την εκπλήρωση των εντολών.

6. Αλλά τότε στη θεία μήτρα, δηλαδή στην ιερή κολυμβήθρα, δεχόμαστε εξ ολοκλήρου τέλεια δωρεά τη θεία χάρη. Αν όμως κατόπιν τη σκεπάσομε, ενώ δεν έπρεπε, με την κακή χρήση των προσκαίρων και με τη φροντίδα των βιοτικών υποθέσεων και με την αχλύ των παθών, έχομε πάλι τη δυνατότητα, ακόμα κι έτσι, με τη μετάνοια και με την εκπλήρωση των θεουργικών εντολών να ξαναπάρομε και ν' ανακτήσομε την υπερφυσική αυτή λαμπρότητα και να τη δούμε να προβάλλει ολοφάνερα. 

Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης: Σύντομη βιογραφία και εισαγωγικά σχόλια (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών)

Σύντομη βιογραφία: Ο άγιος πατέρας μας Γρηγόριος, ο οποίος δέχθηκε τη μοναχική κουρά στο όρος Σινά και γι' αυτό ονομάστηκε Σιναΐτης, ήκμασε στα χρόνια της βασιλείας του Ανδρονίκου Παλαιολόγου, γύρω στο 1330.

Όταν ήρθε στο όρος του Άθω και γύρισε τα διάφορα μοναστήρια και ήσυχαστήρια, βρήκε πολλούς να τους κοσμεί η σύνεση και η σεμνότητα του ήθους και να επιμελούνται την πρακτική αρετή μόνο, να είναι όμως τόσο αμύητοι στην φύλαξη του νου, την ακρίβεια της ησυχίας και τη θεωρία, ώστε ούτε το όνομά τους να γνωρίζουν.

"137 ωφέλιμα κεφάλαια"

Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης

1. Το να είναι κανείς ή να γίνει λογικός όπως ήταν κατά φύση (προπτωτικά) ο άνθρωπος, είναι αδύνατο πριν φτάσει στην καθαρότητα και την αφθαρσία. Γιατί την πρώτη την κυρίευσε η άλογη έξη των αισθήσεων, ενώ την άλλη, η φθορά της σάρκας.

2. Κατά φύση λογικοί έγιναν μόνον οι Άγιοι με την καθαρότητα. Κανείς από τους σοφούς στα λόγια δεν είχε καθαρό λογικό, επειδή το διέφθειραν από την αρχή με τους λογισμούς. Γιατί το υλικό και φλύαρο πνεύμα της σοφίας του κόσμου τούτου, υποβάλλει λόγους στους πιο μορφωμένους, και λογισμούς στους πιο απλοϊκούς, κι έτσι συνοικεί με αυτούς εμποδίζοντάς τους από την ενυπόστατη σοφία και θεωρία κι από την αμέριστη και ενιαία γνώση.

3. Να θεωρείς ότι γνώση της αλήθειας είναι κυρίως η αίσθηση της χάρης. Όλες οι άλλες γνώσεις πρέπει να αποκαλούνται αποτελέσματα νοήσεως και αποδείξεις πραγμάτων.

"Κεφάλαια"

(Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης)

1. Καθένας που βαπτίσθηκε στο όνομα του Χριστού, οφείλει να περάσει απ΄ όλες τις μεθηλικιώσεις του Χριστού. Γιατί στο βάπτισμα τις έλαβε δυνάμει, και μέσω των εντολών μπορεί να τις πραγματώσει και να τις γνωρίσει. Στη σύλληψη του Χριστού αντιστοιχεί ο αρραβώνας του Πνεύματος· στη γέννησή Του, η ενέργεια της αγαλλιάσεως· στη βάπτισή Του, η καθαρτική δύναμη της φωτιάς του Πνεύματος· στη μεταμόρφωση, η θεωρία του θείου φωτος· στη σταύρωση, η νέκρωση του πιστού σε σχέση με όλα· στην ταφή, η κατοχή μέσα στην καρδιά του θείου έρωτα· στην ανάσταση, η ζωοποιός έγερση της ψυχής· στην ανάληψη, η έκσταση προς το Θεό και η αρπαγή του νου. Όποιος δεν πέρασε αυτές τις μεθηλικιώσεις του Χριστού και δεν τις αισθάνεται, είναι ακόμη νήπιος και στο σώμα και στο πνεύμα κι ας θεωρείται απ΄ όλους γέροντας και πρακτικός.

Κάλλιστος και Ιγνάτιος οι Ξανθόπουλοι: Μέθοδος και κανόνας ακριβής - Κεφάλαιο 5

Ποιά είναι η χάρη και πώς θα την επιτύχομε. Ποιά είναι εκείνα που τη θολώνουν και ποιά είναι πάλι εκείνα που την ανακαθαίρουν.

5. Αλλά ποιά είναι η χάρη και πώς θα γινόταν να την επιτύχομε, και ποιά είναι εκείνα που τη θολώνουν και ποιά πάλι ξαναδίνουν την καθαρότητά της, αυτό θα σου το φανερώσει εκείνος που είναι στην ψυχή και τη γλώσσα λαμπρότερος από κάθε χρυσό, ο Χρυσόστομος, λέγοντας: «Τί σημαίνει ο λόγος του Αποστόλου ότι "δεχόμαστε και αντανακλούμε τη λαμπρότητα του Κυρίου και μεταμορφωνόμαστε σ' αυτή τη λαμπρή εικόνα"(Β΄ Λορ. 3, 18); Τούτο το έδειχνε καθαρότερα όταν ενεργούσε τα χαρίσματα των θαυμάτων. Αλλά και τώρα δεν είναι δύσκολο να το αντικρίσει εκείνος που έχει μάτια πιστά. 

"Ανάλυση και αξία των χαιρετισμών"

(π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)

Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.

Και πάλιν και πολλάκις Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.

Όπως γνωρίζετε χριστιανοί μου, όπως το βλέπετε και όπως το βιώνετε, τη Μεγάλη Σαρακοστή και κάθε Παρασκευή, ψάλλονται στην Εκκλησία μας οι Χαιρετισμοί της Παναγίας. Είναι μια από τις ωραιότερες ακολουθίες και συγχρόνως μια από τις καλύτερες προσευχές.

Οι Χαιρετισμοί συνδέονται πάντοτε και με το Μικρό Απόδειπνο.

Τη Μεγάλη Σαρακοστή που διαβάζουμε το Μεγάλο Απόδειπνο, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη, δεν λέγονται οι Χαιρετισμοί. Ψάλλονται όμως κάθε Παρασκευή και διαβάζονται Σαββάτο και Κυριακή, μαζί με το Μικρό Απόδειπνο. Επίσης οι Χαιρετισμοί δεν λέγονται την Μεγάλη Εβδομάδα, όπως και ολόκληρη την Πασχαλινή Διακαινήσιμη εβδομάδα. Όλο το χρόνο συνοδεύονται κάθε μέρα με το Μικρό Απόδειπνο υποχρεωτικά. Όποιος διαβάζει τους Χαιρετισμούς κάθε μέρα, και βράδυ, ακόμα και μεσημέρι, και πρωί, έχει μεγάλη τη βοήθεια της Παναγίας μας.

Κάλλιστος και Ιγνάτιος οι Ξανθόπουλοι: Μέθοδος και κανόνας ακριβής - Κεφάλαιο 4

Aρχή κάθε κατά Θεόν εργασίας είναι το να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Σωτήρα, και τέλος η επιστροφή μας στην τέλεια χάρη του παναγίου και ζωαρχικού Πνεύματος που μάς έχει δωρηθεί αρχικά κατά το άγιο βάπτισμα.

4. Αρχή λοιπόν κάθε κατά Θεόν εργασίας, για να πούμε με συντομία,είναι να επιδιώκομε με κάθε τρόπο και με όλη μας τη δύναμη να ζούμε σύμφωνα με τη νομοθεσία όλων των θεοποιών εντολών του Σωτήρα. Και τέλος της, να επανέλθομε με την τήρηση αυτών στην κατάσταση που μάς προικοδότησε άνωθεν και εξ αρχής η ιερή κολυμβήθρα, εννοώ την τέλεια πνευματική αναμόρφωση και ανάπλαση της χάρης —ή όπως αλλιώς αγαπάς να ονομάζεις το δώρο αυτό. 

"Το έργο της Εκκλησίας δεν είναι να κάνει κοινωνικά και πολιτιστικά έργα"

Ιερεμίας (Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως) 

Το Κήρυγμα του Μητροπολίτη την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Aδελφοί μου Χριστιανοί,

1. Στoν κόσμο αυτό που ήρθαμε πρέπει να βρούμε τον Θεό και αλλοίμονό μας αν δεν τον βρούμε. Γιατί το να βρούμε τον Θεό και να ζούμε σωστά την ζωή μας κατά τον Νόμο Του, αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας. Ας το μάθουμε και ας το καταλάβουμε: Ο σκοπός της ζωής μας δεν είναι να γίνουμε πλούσιοι ούτε να γίνουμε άρχοντες και επίσημοι, ούτε τέλος πάντων να ψευτοζήσουμε βολεύοντας τα προβλήματά μας απ᾽ εδώ και απ᾽ εκεί, αλλά ο σκοπός για τον οποίο ήρθαμε στον κόσμο είναι να βρούμε τον Θεό και να ενωθούμε μαζί Του. Όπως το ψάρι έγινε για να κολυμπάει και όπως το πουλάκι έγινε για να πετάει, έτσι, αγαπητοί μου, και εμείς οι άνθρωποι γενήκαμε για τον Θεό.

Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων: Μεθυστικό κρασί είναι η χάρη του Αγίου Πνεύματος!

Πραγματικά, θα ήταν δυνατό να διαλέξουμε και να διηγηθούμε πλατύτερα πάμπολλα περιστατικά από την Παλαιά Διαθήκη. Όμως δεν μας παίρνει ο καιρός. Είναι αρκετά τα όσα είπαμε. «Ας περάσουμε τώρα και στην Καινή Διαθήκη, να σταχυολογήσουμε κι από εδώ μερικά.

Το Άγιο Πνεύμα κατήλθε και στην Παρθένο Μαρία. Επειδή επρόκειτο να γεννήσει το Χριστό, τη σκέπαζε η θεία χάρη κι ό Παράκλητος την ετοίμαζε να γίνει κατοικητήριο του Θεού και Λόγου. Δεν χρειάζονται και πολλά λόγια για να μάθεις πως η γέννηση υπήρξε αμόλυντη και άχραντη. Το ξέρεις πολύ καλά. Ο Γαβριήλ ήταν που της είπε: «Εγώ είμαι ο προάγγελος όσων θα γίνουν, μα όχι και ο συνεργός. Είμαι βέβαια Αρχάγγελος, αλλά μέχρι εδώ φτάνει η δικαιοδοσία μου. Κι εγώ μεν σου αναγγέλλω το «Χαίρε, Κεχαριτωμένη», αλλά τον τρόπο της γεννήσεως δεν είμαι σε θέση να σου τον εξηγήσω. «Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει επάνω σου και η δύναμη του Υψίστου θα σε καλύψει».

αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου: Η μετάστασι του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

Στις εικοσιέξι του Σεπτεμβρίου εορτάζομε τη Μετάστασι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ήταν γιος του Ζεβεδαίου και τη Σαλώμης, της κόρης του Ιωσήφ του μνήστορος, εγγονός δηλαδή το προστάτου της Υπεραγίας Θεοτόκου γέροντος Ιωσήφ και ανεψιός κατά το ανθρώπινο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Όχι μόνο γιατί ήταν συγγενής του Κυρίου, αλλά γιατί ήταν παρθένος και ολόψυχα αφιερωμένος στο Χριστό ήταν ο πιο αγαπητός σ' Εκείνον.

"Δέκα κεφάλαια περί ησυχίας και προσευχής και περί των τεκμηρίων της χάρης και της πλάνης"

(Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης)

Θα έπρεπε να πούμε, μαζί με το μεγάλο διδάσκαλο(άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο), ότι θα έπρεπε να μη χρειαζόμαστε τη βοήθεια των Γραφών ή των άλλων πατερικών λόγων, θαυμάσιε Λογγίνε, αλλά να είμαστε θεοδίδακτοι, σύμφωνα με το ρητό: «Θα διδάσκει όλους ο ίδιος ο Θεός»(Ησ. 54, 13), ώστε να μαθαίνομε και να διδασκόμαστε από το Θεό και μέσω του Θεού αυτά που μας ωφελούν.

Κι όχι μόνον εμείς, αλλά και κάθε πιστός, ώστε ο νόμος του Πνεύματος να είναι γραμμένος στις πλάκες των καρδιών μας(Εβρ. 8, 10) και να αξιωνόμαστε —πράγμα εξαίσιο— να συνομιλούμε με το Χριστό μέσω της καθαρής προσευχής με τρόπο άμεσο και χερουβικό.

"Δεκαπέντε κεφάλαια περί ησυχίας και περί των δύο τρόπων της προσευχής"

(Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης)

Δύο τρόποι ενώσεως υπάρχουν, ή μάλλον δύο είσοδοι από τη μία και από την άλλη πλευρά της νοεράς προσευχής, η οποία ενεργείται μέσα στην καρδιά από το πνεύμα.

Με αυτούς τους τρόπους, ή ο νους βρίσκεται στην καρδιά πριν από την προσευχή με το να προσκολλάται στον Κύριο(Α΄ Κορ. 6, 17), κατά τη Γραφή, ή η ενέργεια της προσευχής, καθώς κινείται προοδευτικά μέσα σε μιά φωτιά ευφροσύνης, έλκει το νου και τον δεσμεύει στην επίκληση του Κυρίου Ιησού και στην ένωση με Αυτόν.

Γιατί αν και το πνεύμα ενεργεί στον καθένα όπως αυτό θέλει(Α΄ Κορ. 12, 11), καθώς λέει ο Απόστολος, εντούτοις μερικές φορές η μία κατάσταση προηγείται σε κάποιους από την άλλη, με τους τρόπους που αναφέραμε παραπάνω.

Φιλόθεος Ζερβάκος, γέρων: Αχαριστία∙ όταν σας πικραίνουν οι ευεργετηθέντες

O Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός ευεργέτησε την ανθρωπότητα, και ιδιαιτέρως τους συμπατριώτες του Ιουδαίους, με ποικίλες και πολύτροπες ευεργεσίες. Όμως έλαβε ως αμοιβή από τους ευεργετηθέντες ονειδισμούς, εμπτυσμούς, κολαφισμούς, μαστιγώσεις, καταφρονήσεις΄ δέχτηκε στο κεφάλι του ένα στεφάνι πλεγμένο με αγκάθια, ποτίστηκε ξίδι και χολή και στο τέλος καταδικάστηκε με το σταυρικό θάνατο, το θάνατο της πιο μεγάλης ντροπής. Αλλά και στους Μαθητές του λίγο πρίν από το σταυρικό του θάνατο είπε: Άν καταδίωξαν εμένα, και σας θα κυνηγήσουν. Άν ετήρησαν το λόγο μου, και το δικό σας λόγο θα σεβαστούν και θα τηρήσουν... Επειδή δεν είστε ένα κομμάτι από τον αμαρτωλό κόσμο, θα σας μισήσει ο κόσμος ο αμαρτωλός.

"Πώς πρέπει να κάθεται ο ησυχαστής στη προσευχή και να μη σηκώνεται γρήγορα"

(Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης)

Πώς πρέπει να κάθεται ο ησυχαστής στην προσευχή και να μη σηκώνεται γρήγορα

Άλλοτε σε σκαμνί, το πιο πολύ, επειδή είναι κουραστικό· άλλοτε πάλι, πιο σπάνια, σε στρωσίδι προσωρινά, για κάποια άνεση. Πρέπει το κάθισμά σου αυτό να γίνεται με υπομονή, όπως λέει ο Απόστολος: «Να επιμένετε καρτερικά στην προσευχή»(Κολ. 4, 2), και να μην αδημονείς και σηκώνεσαι γρήγορα από τον οδυνηρό κόπο και τη νοερή φωνή και το αδιάκοπο σφίξιμο του νου. Γιατί λέει ο Προφήτης: «Με έπιασαν πόνοι σαν τη γυναίκα που γεννάει»(Ησ. 21, 3).

Αλλά σκύβοντας κατω και μαζεύοντας το νου μεσα στην καρδιά, αν βέβαια αυτή έχει ανοιχθεί, να επικαλείσαι τον Κύριο Ιησού να έρθει να σε βοηθήσει. Αν και θα κουραστούν οι ώμοι σου και συχνά θα πονά το κεφάλι σου, εσύ να έχεις καρτερία σ' αυτά με φιλοπονία και έρωτα, ζητώντας μέσα στην καρδιά σου τον Κύριο. «Η βασιλεία του Θεού ανήκει σ' όσους βιάζουν τον εαυτό τους, και αυτοί την αρπάζουν»(Ματθ. 11, 12).

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: Σύντομη βιογραφία και εισαγωγικά σχόλια

Σύντομη βιογραφία: Ο άγιος πατέρας μας Γρηγόριος ο Θεσσαλονίκης έζησε στα χρόνια της βασιλείας τον Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου, γύρω στο 1340 μ.Χ. Αφού άφησε όλο τον κόσμο και τα του κόσμου, από την πατρίδα του Κων­σταντινούπολη μετανάστευσε στον αγιώννμο Αθω, όπου ακολούθησε τη μοναστική ζωή. Εδώ, έπειτα από σκληρούς ασκητικούς κόπους μέσα σε άκρα ησυ­χία, με την ψυχή στραμμένη στο Θεό μόνο, έγινε θεόμορφος καθρέφτης του Α­γίου Πνεύματος, ανεβαίνοντας όσο λίγοι στην κορυφή της πράξεως και της θεω­ρίας.

"Προς τη σεμνοτάτη μοναχή Ξένη"

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Σ' εκείνους που επιθυμούν να ζουν τη μοναχική ζωή αληθινά, είναι δυσάρεστη όχι μονάχα η συναναστροφή με τους πολλούς, αλλά και με εκείνους που ζουν με τον ίδιο τρόπο, γιατί αυτό διακόπτει τη συνέχεια της πανευφρόσυνης επικοινωνίας με το Θεό και σχίζει στα δύο και κάποτε σε πολλά μέρη το ενιαίο του νου, το οποίο συγκροτεί τον έσω και αληθινό Μοναχό.

Γι' αυτό και κάποιος από τους Πατέρες, όταν ερωτήθηκε γιατί αποφεύγει τους ανθρώπους, αποκρίθηκε ότι «δεν μπορώ να είμαι με το Θεό όταν συναναστρέφομαι με τους ανθρώπους». Άλλος πάλι, μιλώντας γι' αυτά από την πείρα του, θεωρεί όχι μόνο τη συναναστροφή, αλλά και τη θέα των ανθρώπων, ως αιτία που μπορεί να διαφθείρει τη σταθερότητα της νοερής ηρεμίας των ησυχαστών. Αν δε κανείς εξετάσει με ακρίβεια, και μόνο η σκέψη του ερχομού κάποιου και η αναμονή της επισκέψεως και της συνομιλίας δεν αφήνει τελείως ατάραχο το νοητικό μέρος της ψυχής.

Κάλλιστος και Ιγνάτιος οι Ξανθόπουλοι: Μέθοδος και κανόνας ακριβής - Κεφάλαιο 3

Σε κάθε έργο προηγείται ο σκοπός. Και σκοπός της πραγματείας αυτής είναι να μάθομε ποιο είναι το θεμέλιο.

3. Σε κάθε έργο προηγείται ο σκοπός· και σκοπός δικός μας είναι να σου εκθέσομε κατά δύναμη εκείνα που συντείνουν στην πνευματική σου πρόοδο, ενώ δικός σου είναι να ζήσεις γνήσια σύμφωνα με αυτά που θα πούμε. Γι' αυτό πρέπει πριν από κάθε άλλο να διερευνήσομε, ποιά άραγε είναι η ολοκλήρωση της κατά Χριστόν οικοδομής, στην οποία πρέπει να αποβλέπομε και να βάλομε την κατάλληλη αρχή στη θεμελίωση, ώστε όταν έρθει ο καιρός, ή μάλλον όταν αξιωθούμε να λάβομε πλούσια τη θεία βοήθεια, να προσθέσομε και την αντάξια οροφή με την αρχιτεκτονική του Πνεύματος.

--------------------------------------------------------

(πηγή: Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, μεταφρ. Αντώνιος Γαλίτης, εκδ. Το περιβόλι της Παναγίας, 1986, ε΄τόμος, σελ. 21)

μητρ. Ιερόθεος Βλάχος: Το πολίτευμα του Σταυρού

Κάθε ανθρώπινη πολιτεία έχει ένα νομικό πλαίσιο μέσα στο oποίο κινείται, γιατί είναι γεγονός ότι μετά την πτώση του ανθρώπου οι συνθήκες ζωής γίνονται δύσκολες. Ο άνθρωπος περιέπεσε στον σκοτασμό του νου και άλλαξαν οι σχέσεις του και με τον Θεό και με τον συνάνθρωπο. Ο άνθρωπος με σκοτισμένο νου γίνεται ιδιοτελής, φίλαυτος, αυτάρκης, εμπαθής και αυτό έχει τραγικές συνέπειες για την ζωή της κοινωνίας. Γι' αυτόν τον λόγο εμφανίσθηκαν πολλοί νομοθέτες που αγωνίσθηκαν και αγωνίζονται να κάνουν υποφερτές τις κοινωνικές συνθήκες. Έτσι τα ανθρώπινα πολιτεύματα στηρίζονται στην λογική, στην ανθρώπινη εφευρετικότητα και, φυσικά, όλα εξαρτώνται από τις υπάρχουσες κοινωνικές συνθήκες, αλλά και την δυνατότητα θεραπείας.

"Δεκάλογος της κατά Χριστόν νομοθεσίας"

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Ο Κύριος, ο Θεός σου, είναι ένας Κύριος(Δευτ. 6, 4), που αναγνωρίζεται ως Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Ο Πατέρας είναι αγέννητος. Ο Υιός έχει γεννηθεί από τον Πατέρα ανάρχως, αχρόνως και απαθώς, ως Λόγος. Αυτός, επειδή έχρισε από τον εαυτό Του την ανθρώπινη φύση που έλαβε από εμάς, ονομάστηκε Χριστός. Το Άγιο Πνεύμα προέρχεται από τον Πατέρα, όχι όμως με γέννηση, αλλά με εκπόρευση. Αυτός είναι ο μόνος Θεός.

Αυτός είναι ο αληθινός Θεός, ο ένας Κύριος σε τρεις υποστάσεις, Πατέρα, Υιού και Αγίου Πνεύματος, που δε διαιρείται κατά τη φύση και τη βουλή και τη δόξα, τη δύναμη και την ενέργεια και όλα τα γνωρίσματα της θεότητας. Αυτόν μόνο θα αγαπήσεις και Αυτόν μόνο θα λατρέψεις με όλη τη διάνοιά σου και με όλη την καρδιά σου και με όλη τη δύναμή σου(Δευτ. 6, 5).

Περιεχόμενα Γ΄ τόμου της Φιλοκαλίας των Ιερών Νηπτικών

Γ΄ Τόμος

Όσιος Φιλόθεος ο Σιναΐτης: Σύντομη βιογραφία και εισαγωγικά σχόλια

Όσιος Φιλόθεος ο Σιναΐτης: Νηπτικά κεφάλαια

Όσιος Ηλίας ο Πρεσβύτερος και Έκδικος: Σύντομη βιογραφία και εισαγωγικά σχόλια

Όσιος Ηλίας ο Πρεσβύτερος και Έκδικος: Γνωμικό ανθολόγιο σπουδαίων φιλοσόφων

Όσιος Ηλίας ο Πρεσβύτερος και Έκδικος: Γνωστικά κεφάλαια

Όσιος Ηλίας ο Πρεσβύτερος και Έκδικος: Πρακτικά και Θεωρητικά κεφάλαια

Μοναχός Θεοφάνης: Εισαγωγικά σχόλια

Μοναχός Θεοφάνης: Κλίμακα θείων χαρίτων 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Σύντομη βιογραφία και εισαγωγικά σχόλια

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Προοίμιο 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Περί των επτά σωματικών πράξεων 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Περί του θείου φόβου ως πρώτης εντολής
 
Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Περί του πένθους ως δεύτερης εντολής
 
Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Οι τέσσερις αρετές της ψυχής
 
Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η έμπρακτη γνώση

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Οι σωματικές αρετές είναι εργαλεία των ψυχικών
 
Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Περί προσοχής και φυλάξεως του νου

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Περί αποφυγής των θελημάτων, υποταγής και ησυχίας

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Οι οκτώ νοητές θεωρίες 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η πρώτη γνώση

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η δεύτερη θεωρία

Όσιος Πέτρος ο Δμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η τρίτη θεωρία

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η τέταρτη θεωρία

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η πέμπτη γνώση

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η έκτη γνώση 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η έβδομη γνώση 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η όγδοη γνώση 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Δεν υπάρχει ασυμφωνία στις θείες Γραφές 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η προσευχή που αντιστοιχεί σε κάθε μία γνώση 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η ταπεινοφροσύνη

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η απάθεια

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Η υπόμνηση των επτά σωματικών πράξεων 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η διάκριση

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η κατά Θεόν ανάγνωση 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η αληθινή διάκριση 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Απόρριψη της απογνώσεως 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Σύντομος δρόμος προς την απόκτηση των αρετών και την αποχή των παθών 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η απόκτηση της αληθινής πίστεως

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η ησυχία συμφέρει περισσότερο στους εμπαθείς 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η αληθινή μετάνοια είναι μεγάλο αγαθό 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Γενικές και ειδικές ευεργεσίες του Θεού 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Ο Θεός τα έκανε όλα προς το συμφέρον μας 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Ο λόγος του Θεού δεν είναι πολυλογία 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η σωτηρία είναι αδύνατη χωρίς ταπεινοφροσύνη 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Οικοδόμηση της ψυχής με τις αρετές 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Είναι μεγάλο αγαθό η αγάπη και η συμβουλή με ταπείνωση 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η επανάληψη στη θεία Γραφή δεν είναι πολυλογία 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Η ψεύτικη γνώση 

 Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Κατάλογος των αρετών

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Κατάλογος των παθών 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο πρώτο - Διαφορά λογισμών και προσβολών 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 1ος 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 2ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 3ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 4ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 5ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 6ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 7ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 8ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 9ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 10ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 11ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 12ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 13ος
 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 14ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 15ος
 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 16ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 17ος
 

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 18ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 19ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 20ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 21ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 22ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 23ος

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο δεύτερο - Λόγος 24ος

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Σύντομη βιογραφία και εισαγωγικά σχόλια


Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Λόγοι σε 150 κεφάλαια - α΄) Περί της πνευματικής τελειότητας


Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Λόγοι σε 150 κεφάλαια - β΄) Περί προσευχής


Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Λόγοι σε 150 κεφάλαια - γ΄) Περί υπομονής και διακρίσεως


Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Λόγοι σε 150 κεφάλαια - δ΄) Περί υψώσεως του νου


Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Λόγοι σε 150 κεφάλαια - ε΄) Περί αγάπης

 

Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος: Λόγοι σε 150 κεφάλαια - στ΄) Περί ελευθερία του νου

"Υπέρ των ιερών ησυχαζόντων - 2ος λόγος της πρώτης τριάδος".

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

Ερώτηση πρός τον ιερό συγγραφέα

Καλά έκανες, Πάτερ, που μου παράθεσες και τους λόγους των Αγίων για το ζήτημά μας. Ακούγοντάς σε να λύνεις τις απορίες μου θαύμαζα πώς γινόταν η αλήθεια ολοφάνερη· μου ερχόταν όμως στο νου, αφού κάθε λόγος αντικρούεται με λόγο, όπως είπες και συ ο ίδιος, μήπως υπάρχει κάποια αντιλογία και για όσα υποστηρίζεις εσύ. Μα επειδή γνωρίζω ότι μόνο η έμπρακτη μαρτυρία είναι αναμφισβήτητη, κι έχω ακούσει και τους Αγίους να λένε τα ίδια μ' εσένα, δε φοβάμαι πιά τίποτα τέτοιο.

"Τρία κεφάλαια για την προσευχή και την καθαρότητα της καρδιάς"

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

1. Επειδή το θείο είναι αυτοαγαθότητα, έλεος αληθινό και άβυσσος καλωσύνης, ή μάλλον που κι αυτή την άβυσσο περιλαμβάνει, γιατί είναι πάνω από κάθε όνομα που λέμε και κάθε τι που νοούμε, μόνο με την ένωση μαζί Του μπορεί κανείς να βρει έλεος. Ενώνεται δε κανείς μαζί Του με τη μετοχή, κατά το δυνατόν, των όμοιων αρετών και με την κοινωνία κατά την προσευχή προς το Θεό με τη δέηση και την ένωση. Η κοινωνία όμως δια μέσου των αρετών, λόγω ομοιότητας, κάνει κατάλληλο τον αγωνιστή να υποδέχεται το θείον, όχι όμως και να τον ενώνει μαζί Του.

Ενώ η δύναμη της προσευχής ιερουργεί και τελεσιουργεί την ανάταση και ένωση του ανθρώπου προς το Θεό, γιατί είναι σύνδεσμος των λογικών κτισμάτων με τον Κτίστη, όταν βέβαια η προσευχή, με τη φλογερή κατάνυξη, ξεπεράσει τα πάθη και τους λογισμούς. Γιατί είναι αδύνατο να ενωθεί ο Θεός με τον εμπαθή νου. ώστε, όσο ο νους είναι εμπαθής ενώ προσεύχεται, δεν έχει βρει το έλεος του Θεού. Όσο πάλι μπορεί να ξεπερνά τους λογισμούς, τόσο αποκτά και το πένθος. κι ανάλογα με το πένθος δέχεται και το έλεος της θείας παρηγοριάς.Κι αν μείνει σ'  αυτά για καιρό με ταπείνωση, τότε μεταποιεί ολοκληρωτικά και το παθητικό μέρος της ψυχής. 

Κάλλιστος και Ιγνάτιος οι Ξανθόπουλοι: Μέθοδος και κανόνας ακριβής - Κεφάλαιο 2

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ Εξωτερικό Ασκητηρίου Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω

Το περιεχόμενο αυτού του λόγου εκτίθεται εξαιτίας της ερωτήσεως κάποιου αδελφού και σύμφωνα με αυτό που ήθελε, αλλά και για να τηρηθεί η εντολή των Πατέρων.

2. Πολυαγαπημένο μας πνευματικό τέκνο, από τον πόθο σου να ερευνάς τις θείες και ζωοπάροχες Γραφές, κατά το λόγο του Κυρίου(Ιω. 5, 39), και να μυείσαι σ' αυτές χωρίς να σφάλλεις, ζήτησες πολλές φορές λόγο και κανόνα γραπτό κι από μας τους αχρείους, για δική σου ωφέλεια ή ίσως και άλλων, όπως ο ίδιος λες. 

Γι' αυτό, αν όχι πιο πριν, όμως τώρα τουλάχιστο με τη βοήθεια του Θεού κρίναμε ότι πρέπει να εκπληρώσομε αυτή την αξιέπαινη επιθυμία σου· και για χάρη της αγάπης και της ωφέλειάς σου λησμονήσαμε τη ραθυμία που μας συντροφεύει, ενώ θαυμάσαμε εσένα υπερβολικά για την επιμέλειά σου στα καλά και την επίμονη φιλοπονία σου. 

"150 φυσικά, θεολογικά, ηθικά και πρακτικά κεφάλαια (κεφ. 1-50)"

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

1. Ότι ο κόσμος έχει αρχή, και η φύση το διδάσκει, και η ιστορία το πιστοποιεί, και οι εφευρέσεις των τεχνών και οι νομοθεσίες και οι πολιτικές εξουσίες το αποδεικνύουν καθαρά. Γνωρίζομε τους εφευρέτες σχεδόν όλων των τεχνών, τους νομοθέτες των νόμων και όσους είχαν την εξουσία στις διάφορες χώρες· ακόμη γνωρίζομε εκείνους που έγραψαν για ο,τιδήποτε από την αρχή.

Κανένα από αυτούς δε βλέπομε να υπερβαίνει τη γένεση του κόσμου και του χρόνου, την οποία εξιστόρησε ο Μωυσής. Κι ο ίδιος ο Μωυσής που έγραψε την αρχή της γενέσεως του κόσμου, με τόσα έργα και λόγια θαυμαστά, μάς έδωσε αναμφισβήτητες πιστοποιήσεις της αλήθειας των λεγομένων του, ώστε να πείσει όλους σχεδόν τους ανθρώπους και να τους κάνει να περιγελούν εκείνους που σοφίστηκαν τα αντίθετα. Γιατί και αυτή η φύση του κόσμου τούτου, έχοντας πάντοτε ανάγκη από πρόσφατη αρχή για το κάθε τι και μην μπορώντας να υπάρξει καθόλου χωρίς αυτή, φανερώνει από τα ίδια τα πράγματα την πρώτη της αρχή, η οποία δεν είχε άλλη αρχή.

Κάλλιστος και Ιγνάτιος οι Ξανθόπουλοι: Κεφάλαιο 1 - Προοίμιο

Σχετικά με την άσκηση, τον τρόπο ζωής και τη δίαιτά τους, και για τα πολλά και μεγάλα αγαθά που προξενεί η ησυχία σε όσους την ασκούν ορθά. Η παρούσα πραγματεία διαιρείται σε εκατό κεφάλαια. Το προοίμιο του λόγου, που είναι και το πρώτο κεφάλαιο, αναφέρεται στη θεία και υπερφυσική δωρεά και χάρη που ενυπάρχει δια του Αγίου Πνεύματος

στους πιστούς.

Για να μιλήσομε σύμφωνα με τη θεία διδασκαλία, εμείς που είμαστε θεοδίδακτοι —αφού περιφέρομε τον καινό νόμο γραμμένο μυστικά στις καρδιές μας(Ιερ. 38, 33· Εβρ. 8, 10) λαμπρότερο από πυρσό και οδηγούμαστε από αγαθό και ευθύτατο Πνεύμα ως παιδιά και κληρονόμοι του Θεού και συγκληρονόμοι του Χριστού(Ρωμ. 8, 17)—, έπρεπε να ζούμε αγγελική ζωή χωρίς να έχομε ανάγκη από κανένα να μας διδάξει: «Γνώρισε τον Κύριο»(Ιερ. 38, 34· Εβρ. 8, 11). 

"150 φυσικά, θεολογικά, ηθικά και πρακτικά κεφάλαια (κεφ. 51-100)"

Τα κεφάλαια 1-50 θα τα βρείτε εδώ

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

51. Την απόφαση του θανάτου της ψυχής την έβαλε στο δρόμο της εκτελέσεως η παράβαση, σύμφωνα με τη δικαιοσύνη του Δημιουργού· αφού δηλαδή τον εγκατέλειψαν οι πρωτόπλαστοι, τους άφησε δίχως να τους εξαναγκάσει, γιατί τους είχε κάνει αυτεξούσιους.

Η απόφαση λοιπόν εκείνη ανακοινώθηκε φιλάνθρωπα από το Θεό εκ των προτέρων(Γέν. 2, 17), για τους λόγους που αναπτύξαμε. Ανέστειλε όμως και ανέβαλε τότε την απόφαση του σωματικού θανάτου· και όταν τελικά τη γνωστοποίησε, από βάθος σοφίας και υπερβολή φιλανθρωπίας, επιφύλαξε την πραγματοποίησή της για το μέλλον. Γιατί δεν είπε στον Αδάμ «επίστρεψε στη γη», αλλά «είσαι γη και στη γη θα επιστρέψεις»(Γεν. 3, 19). Απ' αυτό βγαίνει για κείνους που ακούνε με σύνεση, ότι ο Θεός δε δημιούργησε θάνατο(Σ. Σολ. 1, 13) ούτε ψυχής, ούτε σώματος. Γιατί ούτε πρωτύτερα είπε προστακτικά «πεθάνετε όταν φάτε», αλλά είπε «θα πεθάνετε όταν φάτε»· ούτε τώρα είπε, «επίστρεψε στη γη», αλλά «θα επιστρέψεις», προαναγγέλλοντας και αφήνοντας και μη εμποδίζοντας, με δικαιοσύνη, εκείνο που θα γινόταν.

"150 φυσικά, θεολογικά, ηθικά και πρακτικά κεφάλαια (κεφ. 101-150)"

Τα κεφάλαια 1-50 θα τα βρείτε εδώ

Τα κεφάλαια 51-100 θα τα βρείτε εδώ

 

 (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

101. Αν δε διαφέρουν μεταξύ τους οι θείες ενέργειες, τότε και η δημιουργική δύναμη δε διαφέρει από την πρόγνωση. Αφού λοιπόν ο Θεός άρχισε κάποτε να δημιουργεί, άρα άρχισε και να προγνωρίζει. Και πώς είναι Θεός αυτός που δεν προγνωρίζει προαιώνια τα πάντα;

102. Αν η δημιουργική ενέργεια του Θεού δε διαφέρει από τη θεία πρόγνωση, τότε τα δημιουργήματα θα συμβαδίζουν με την πρόγνωση του Θεού, και θα δημιουργήθηκαν ανάρχως, αφού ο Θεός θα τα δημιούργησε ανάρχως, ακριβώς επειδή ανάρχως και Αυτός προγνωρίζει, και όσα προγνωρίζει, προγνωρίζονται ανάρχως. Και πώς είναι Θεός, αφού τα δημιουργήματά Του δεν είναι διόλου μεταγενέστερα από Αυτόν;

24 Χαιρετιστήριοι οίκοι εις τον Τίμιον Σταυρόν

Κοντάκιον.

Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Ὦ τρισμακάριστε Σταυρέ καί πανσεβάσμιε, σέ προσκυνοῦμεν οἱ πιστοί καί μεγαλύνομεν, ἀγαλλόμενοι τῇ θείᾳ σου ἀνυψώσει. Ἀλλ’ ὡς τρόπαιον καί ὅπλον ἀπροσμάχητον, περιφρούρει τε καί σκέπε τῇ σῇ χάριτι, τούς σοί κράζοντας· χαῖρε, Ξύλον μακάριον.

Ἄγγελοι οὐρανόθεν ἀοράτως κυκλοῦσι, Σταυρόν τόν ζωηφόρον ἐν φόβῳ (τρίς) καί φωτοπάροχον χάριν λαμπρῶς παρεχόμενον, νῦν τοῖς πιστοῖς βλέποντες, ἐξίστανται καί ἵστανται βοῶντες πρός αὐτόν τοιαῦτα·

Αρχιμ. Εφραίμ Βατοπαιδινός: Οι άγιοι Σάββας και Συμεών στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου

(Ομιλία του αρχιμ. Εφραίμ σε επιστημονικό συμπόσιο το οποίο ήταν αφιερωμένο στο γυναικείο μοναχισμό και πραγματοποιήθηκε στην Σερβική Ιερά Μονή Ζίτσης, από τις από 1 έως 4 Σεπτεμβρίου 2011). 

Οι δεσμοί μεταξύ Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου και Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου ειδικότερα, αλλά και Σερβίας γενικότερα, είναι πολύ ισχυροί εξαιτίας των αγίων Σάββα αρχιεπισκόπου Σερβίας και Συμεών του Μυροβλύτου.

Ο Ράστκο Νεμάνια (1169-1236), ήταν γιός του μεγάλου ηγεμόνα, δηλαδή του αυτοκράτορος και δημιουργού του σερβικού κράτους, Στεφάνου Νεμάνια, μετέπειτα Συμεών μοναχού[1].

"Αγιορείτικος τόμος υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων"

(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

 (Γι' αυτούς που από τη δική τους απειρία και την απείθειά τους στους Αγίους, απορρίπτουν τις μυστικές ενέργειες του Πνεύματος, οι οποίες, με τρόπο που υπερβαίνει το λόγο, ενεργούνται σε όσους ζουν πνευματικά και φανερώνονται με έργα, χωρίς ν' αποδεικνύονται με λόγια).

Τα δόγματα που τώρα πια είναι κοινοποιημένα και γνωστά σε όλους και κηρύττονται δημόσια, ήταν τα μυστήρια του Μωσαϊκού νόμου, τα οποία μόνον οι Προφήτες προέβλεπαν εμπνεόμενοι από το Πνεύμα.

Τα δε υποσχεμένα στους Αγίους αγαθά κατά τον μέλλοντα αιώνα, είναι τα μυστήρια της ευαγγελικής πολιτείας, τα οποία τώρα γίνονται ορατά ως ένα σημείο και δίνονται σαν αρραβώνας μόνο σε όσους αξιώθηκαν από το Πνεύμα να τα βλέπουν.

Περιεχόμενα Β΄ τόμου της Φιλοκαλίας των Ιερών Νηπτικών

Όσιος Θεόδωρος Εδέσσης: Σύντομη Βιογραφία και Εισαγωγικά Σχόλια

Όσιος Θεόδωρος Εδέσσης: 100 ψυχωφελή κεφάλαια

Όσιος Θεόδωρος Εδέσσης: Θεωρητικό


Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Σύντομη βιογραφία και Εισαγωγικά σχόλια 

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Τα 400 Κεφάλαια Περί Αγάπης - Πρόλογος των κεφαλαίων προς τον πρεσβύτερο Ελπίδιο

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Πρώτη Εκατοντάδα Κεφαλαίων περί Αγάπης

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Δεύτερη Εκατοντάδα Κεφαλαίων περί Αγάπης

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Τρίτη Εκατοντάδα Κεφαλαίων περί Αγάπης

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Τέταρτη Εκατοντάδα Κεφαλαίων περί Αγάπης

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Πρώτη εκατοντάδα κεφαλαίων προς τον Θαλάσσιο, περί Θεολογίας και της Ενσάρκου Οικονομίας του Υιού του Θεού

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Δεύτερη εκατοντάδα κεφαλαίων προς τον Θαλάσσιο, περί Θεολογίας και της ενσάρκου οικονομίας του Υιού του Θεού

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Τρίτη εκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων περί Θεολογίας, Οικονομίας, αρετής και κακίας

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Τέταρτη εκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Πέμπτη εκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Έκτη εκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Έβδομη εκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων 

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: Σύντομη ερμηνεία στην προσευχή "Πάτερ ημών" σταλμένη προς κάποιον φιλόχριστο


Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος: Σύντομη βιογραφία και Εισαγωγικά σχόλια 

Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος: Α΄ ἑκατοντάδα κεφαλαίων - Περί ἀγάπης καί ἐγκρατείας καί τῆς κατά νοῦν πολιτείας 

Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος: Β΄ Εκατοντάδα Κεφαλαίων Περί Αγάπης και Εγκράτειας και της κατά Νουν Πολιτείας 

Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος: Γ΄ Εκατοντάδα Κεφαλαίων Περί Αγάπης και Εγκράτειας και της κατά Νουν Πολιτείας

Όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος: Δ΄ Εκατοντάδα Κεφαλαίων Περί Αγάπης και Εγκράτειας και της κατά Νουν Πολιτείας  


Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Σύντομη βιογραφία και εισαγωγικά σχόλια

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Λόγος ψυχωφελής και θαυμάσιος


Αββάς Φιλήμων: Σύντομη βιογραφία και Εισαγωγικά σχόλια

Αββάς Φιλήμων: Λόγος περί του αββά Φιλήμονος 


Όσιος Θεόγνωστος: Σύντομη βιογραφία και Εισαγωγικά σχόλια

Όσιος Θεόγνωστος: Λόγος περί πράξεως και θεωρίας και ιερωσύνης

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ερμηνεία εις τον Κανόνα της Υψώσεως του Σταυρού (1ο τροπάριο - α΄ ωδής)

Τροπάριον.

Τόν τύπον πάλαι Μωσῆς, τοῦ ἀχράντου πάθους, ἐν ἑαυτῷ προέφημε, τῶν ἱερῶν μεσούμενος. Σταυρῷ δέ σχηματισθείς, τεταμέναις τρόπαιον παλάμαις ἤγειρε, τό κράτος διολέσας, Ἀμαλήκ τοῦ πανώλους. Διό Χριστῷ ᾄσωμεν, τῷ Θεῷ ἡμῶν, ὅτι δεδόξασται.

Ἑρμηνεία.

Και τούτο το Τροπάριον εδανείσθη ο μελωδός από το βιβλίον της Εξόδου, από το οποίον εδανείσθη και τον ανωτέρω Ειρμόν. Ακούων γαρ τον Παύλον να λέγη, ότι ο παλαιός νόμος είχε σκιάν και τύπον των μυστηρίων της νέας χάριτος «Σκιάν γαρ έχων ο Νόμος των μελλόντων αγαθών» (Εβρ. ι' 1). Διά τούτο μεταφέρει και αλληγορεί τας ιστορίας της Παλαιάς Διαθήκης, εις την Νέαν Διαθήκην του Ευαγγελίου.

π. Συμεών Κραγιόπουλος: Ομιλία επί τη εορτή του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού (2 Σεπτεμβρίου)

Ο εν αγίοις Πατήρ ημών Ιωάννης ο νηστευτής έζη κατά τους χρόνους Ιουστίνου και Τιβερίου και Μαυρικίου των βασιλέων, εν έτει φπ' (580), εγεννήθη δε εν Κωνσταντινουπόλει· και ότε ήλθεν εις ηλικίαν, έγινε χαράκτης κατά την τέχνην. Ήτον δε ευσεβής ομού και φιλόπτωχος και φιλόξενος και φοβούμενος τον Θεόν. 

π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος: Η ινδουιστική άποψη περί της μετενσαρκώσεως

Σημείωση: Πριν αναφερθούμε στην απάντηση της Ορθοδοξίας απέναντι στην θεωρία της Μετενσάρκωσης, είναι καλό να δούμε πρώτα τι πρεσβεύει αυτή η θεωρία και ποια είναι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές της. 
------------------------------
Η θεωρία της μετενσάρκωσης ήταν γνωστή μεταξύ των αρχαίων Ελλήνων· εδιδάσκετο από τους Ορφικούς και έγινε δεκτή από τον Πυθαγόρα, τον Πλάτωνα και τον Πλωτίνο. Όμως τα προβλήματα που εδημιούργησε στην εκκλησία σχετίζοντο ιδιαίτερα με τους Γνωστικούς. Αυτά τα προβλήματα αντιμετωπίστηκαν από τους Πατέρες της Εκκλησίας.

Ο κίνδυνος σήμερα δεν προέρχεται από την αρχαιοελληνική αντίληψη περί μετενσαρκώσεως, αλλά από την ασιατική.

1. Η Ινδουιστική άποψη

Κατά την ινδουϊστική άποψη, κάθε άνθρωπος έχει ένα εσωτερικό πυρήνα (Jiva) ο οποίος περιπλανάται σ' ένα ατέλειωτο κύκλο γεννήσεων και θανάτων (Samsara), περιβαλλόμενος από χονδροφυή και λεπτοφυή σωματικά περιβλήματα ή "σώματα".

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ερμηνεία εις τον Κανόνα της Υψώσεως του Σταυρού (Ο ειρμός α΄ ωδής)

ᾨδή α'. Ἦχος Πλ. δ'. Εἱρμός.

Σταυρόν χαράξας Μωσῆς, ἐπ'εὐθείας ράβδῳ, τήν ἐρυθράν διέτεμε, τῷ Ἰσραήλ πεζεύσαντι· τήν δέ ἐπιστρεπτικῶς, Φαραώ τοῖς ἅρμασι κροτήσας ἥνωσεν ἐπ' εὔρους διαγράψας, τό ἀήττητον ὅπλον διό Χριστῷ ἅσωμεν, τῷ Θεῷ ἡμῶν, ὅτι δεδόξασται.

Ερμηνεία.

Επειδή ο Προφήτης Μωϋσής εστάθη ο Ποιητής της πρώτης ωδής, (ταύτην γαρ έγραψεν εν Κεφαλ. ιε' της Εξόδου, αφ' ου διεπέρασαν μεν oι Εβραίοι την ερυθράν θάλασσαν(1), κατεποντίσθησαν δε εις αυτήν οι Αιγύπτιοι και Φαραωνίται).

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ερμηνεία εις τον Κανόνα της Υψώσεως του Σταυρού (Η ακροστιχίς)

Ἀκροστιχίς

Σταυρῷ πεποιθώς, ὕμνον ἐξερεύγομαι

Ἑρμηνεία

Ἐγώ, λέγει ὁ Μελωδός Κοσμᾶς, πεποιθώς καί θαρρῶν ὅλος διόλου εἰς τήν δύναμιν τοῦ Σταυροῦ, ἐκβάλλω ἔσωθεν ἀπό τήν καρδίαν μου ὕμνον: ἤτοι τόν Κανόνα τοῦτον, τόν εἰς τήν ὕψωσιν ψαλλόμενον τοῦ Σταυροῦ.

Εἶπε δέ ὁ ἱερός Κοσμᾶς, ὅτι πέποιθεν εἰς τόν Σταυρόν διότι εἶναι ἄνθρωπος δίκαιος· ὁ δέ δίκαιος, κατά τόν Παροιμιαστήν, ὥσπερ λέων πέποιθεν. (Παρ. κη' 1). Ὁμοίως εἶπε καί ὅτι ἐξερεύγεται· διότι καί ἡ ἐρυγή: ἤτοι τό ρέψιμον, ἴδιον εἶναι τοῦ λέοντος, κατά τόν Προφήτην Ἀμώς λέγοντα «λέων ἐρεύξεται, καί τίς οὐ φοβηθήσεται;» (Ἀμ. γ' 8). Θέλει λοιπόν νά φανερώσῃ ὁ Μελωδός μέ τό ἐξερεύγομαι, ὅτι φοβερά τινα καί μεγάλα καί λεοντώδη νοήματα ἔχει νά παραστήσῃ διά τοῦ Κανόνος τούτου.