Κωνσταντίνου Παπαχριστοδούλου: Προσέγγιση στο "φαινόμενο" Λιακόπουλος

Προσέγγιση στο "φαινόμενο" Λιακόπουλος

Χριστός, Απόλλωνας, Λευκή Αδελφότητα, Κοίλη Γη, Ελ, Ελοχίμ, Νεφελίμ, Διεθνείς Συνομωσίες, Γέροντες, Προφητείες, UFO, Αποκρυφισμός, Δαιμονολογία, Εξορκισμοί", είναι μερικά, μόνο από τα θέματα με τα οποία ασχολούνται οι τηλεοπτικές εκπομπές προώθησης βιβλίων και πονημάτων του "ερευνητή συγγραφέα" κ Δημοσθένη Λιακόπουλου.

Το γεγονός δεν θα ήταν άξιο ιδιαίτερου σχολιασμού, αφού τέτοιου είδους βιβλία κυκλοφορούν από την εποχή του Μεσαίωνα. Μπορεί να τα ανακαλύψει κανείς στα ράφια βιβλιοπολείων αλλά και ομάδων που ασχολούνται με μεταφυσικές αναζητήσεις. Το φαινόμενο όμως έχει πάρει διαστάσεις από τη στιγμή που δημιουργεί σύγχυση και αλλοίωση της χριστιανικής συνείδησης του μέσου Έλληνα πολίτη, αφού για την προώθηση αυτών των βιβλίων γίνεται χρήστης του μέσου της Τηλεόρασης σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Ο κ. Λιακόπουλος είναι ο αποκλειστικός παρουσιαστής και διαφημιστής μιας μεγάλης γκάμας βιβλίων πολλά από τα οποία φέρεται να έχει γράψει ο ίδιος. Ο συγγραφέας ασχολείται με πλήθος μεταφυσικών και παραφυσικών θεμάτων, που μπλέκονται όμως - και αυτό είναι το πρόβλημα - με την Εθνική ταυτότητα των Ελλήνων αλλά και την Χριστιανική και Ορθόδοξη Πνευματικότητα.

Ο ίδιος διαθέτει ένα χαρακτηριστικό επικοινωνιακό χάρισμα και μια αμεσότητα, που θυμίζει σε πολλά σημεία τους αμερικανούς "τηλε-ευαγγελιστές". Ο λόγος του χειμαρώδης. Χρησιμοποιεί διάφορα επικοινωνιακά τρυκ (αυξομείωση στην ένταση της φωνής, παρακλήσεις, ρητορικά σχήματα, ακόμα και προσταγές προς τους τηλεθεατές π.χ. "...σηκωθείτε τώρα! Από καναπέδες, ντιβάνια, πολυθρόνες, καρέκλες... και πάρτε τηλέφωνο"!) και διάφορα εποπτικά μέσα: video, animation, τραγούδια και μουσικές ανάλογου περιεχομένου με τα βιβλία κ.ά., τα οποία προκαλούν το ενδιαφέρον του τηλεθεατή.

Επαναλαμβάνω ότι η διαφήμιση και μόνο βιβλίων δεν θα ήταν άξια σχολιασμού . Μέσα όμως από αυτές τις εκπομπές, προβάλλονται κάθε είδους Αποκρυφιστικές θεωρίες (Κοίλη Γη, Λευκή Αδελφότητα, μεγάλη Πυραμίδα), αναβιώνει μια λανθάνουσα αρχαιολατρεία μπλεγμένη με τη χριστιανική διδασκαλία, ένα κράμα εθνικισμού και προγονολατρίας με ρατσιστικές αποχρώσεις, αλλά και μια ακατάσχετη συνωμοσιολογία - οι πάντες απεργάζονται, κατά τον κ. Λιακόπουλο, τον αφανισμό των Ελλήνων-. Μπλέκονται με μεγάλη ευκολία η δαιμονολογία με την ουφολογία και τους εξωγήινους. Και τέλος, χώρο στις εκπομπές του κ. Λιακόπουλου έχουν οι γέροντες της Ορθοδοξίας, οι προφητείες του πατρο Κοσμά και του γέροντος Παϊσίου, μάλιστα ερμηνευμένες με τέτοιο τρόπο που δεν φαντάζονταν ακόμα και οι ίδιοι οι Πατέρες.

Μετά από μια σχετική έρευνα όλων των "καταπληκτικών" και εξωφρενικών θεωριών του κ. Λιακόπουλου κατέληξα στα ακόλουθα συμπεράσματα:

1. Στα βιβλία που υπογράφει περιέχονται "ανακαλύψεις" και θεωρίες οι οποίες τις περισσότερες φορές δεν συμβαδίζουν με την λογική και την επιστήμη. Αυτό βέβαια δικαιολογείται από το συγγραφέα αφού πάντοτε δίνεται μια μεταφυσική διάσταση σε κάθε επιστημονική θεωρία. Έτσι, σύμφωνα με τον κ. Λιακόπουλο: "η γη είναι κούφια γεμάτη μιαρά έθνη διαβολαραίους και καλικαντζαραίους Νεφελίμ, ο ήλιος είναι σιδερένια μηχανή, οι υποχθόνιοι ζουν ανάμεσά μας και τρώνε ανθρώπους, ο Διόνυσος και ο Μεγαλέξανδρος έπειτα από εντολή του Θεού βούλωσαν τρύπες με τεράστιες τάπες - πυραμίδες, η σελήνη είναι γεμάτη ελληνικές πόλεις και μέλαθρα, ο Λουκιανός έγραψε αληθή ιστορία, ο πλανήτης είναι ελληνικός, όλοι οι πολιτισμοί είναι ελληνικοί, όλες οι γλώσσες προέρχονται από την ελληνική, ο Αριστοτέλης ανακάλυψε την σχετικότητα και το νόμο της απροσδιοριστίας, όλες οι γνώσεις του κόσμου είναι γραμμένες στα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα, οι αρχαίοι Ελληνες ήταν μονοθεϊστές, μάλλον πρώιμοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και δεν πίστευαν στο δωδεκάθεο....". Σε αυτόν τον ορυμαγδό των θεωριών ο κ. Λιακόπουλος απαντά με πλήθος "επιχειρημάτων", video, φωτογραφιών, εγγράφων και δημοσιευμάτων. Οι περισσότερες από αυτές τις θεωρίες καταρρίπτονται ως αβάσιμες από ανθρώπους που έχουν μια σχετική γνώση και πανεπιστημιακή μόρφωση. Ο μέσος όμως πολίτης μπορεί πολύ εύκολα να εντυπωσιαστεί, να προβληματιστεί, έως και να εκστασιαστεί με τον τρόπο που προβάλλονται όλα αυτά μέσα από τις σχετικές εκπομπές.

2. Είναι απορίας άξιο, πώς ο κ. Λιακόπουλος χρησιμοποιεί στοιχεία που με μια μικρή έρευνα στο διαδίκτιο και την σχετική βιβλιογραφία, αποδεικνύεται περίτρανα ότι είναι αστήρικτα και παραπλανητικά. Έτσι, έχει διαπιστωθεί ότι ¨ο σκελετός Κενταύρου, που ανακαλύφθηκε και φυλάσσεται σε Πανεπιστήμιο", δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια φάρσα που θέλησε να κάνει ένας καθηγητής, ενώ οι φωτογραφίες με σκελετούς γιγάντων με "μικροσκοπικούς" ανθρώπους δίπλα τους, αποτελούν πειραγμένες φωτογραφίες από διαγωνιζόμενους σε ένα διαγωνισμό "photoshop". Η παράθεση παρόμοιων ντοκουμέντων είναι ατελείωτη. Η χρήση τέτοιων "αποδεικτικών" μέσων όμως κατά τη γνώμη μας, μπορεί να οδηγήσει το κοινό σε παραπληροφόρηση και σύγχυση.

3. Παραποιείται συστηματικά από τον κ. Λιακόπουλο το περιεχόμενο της Αγίας Γραφής προκειμένου να υποστηριχθούν και με χωρία οι θεωρίες του. Άλλωστε, όπως έχει πει ο ίδιος σε εκπομπή του, οι «εβδομήκοντα», που μετέφρασαν το κείμενο στα ελληνικά, «παραχάραξαν» το κείμενο της Π. Διαθήκης. Έτσι, δεν διστάζει να αλλοιώνει ο ίδιος τα χωρία, προκειμένου να στηρίξει τις θεωρίες του. Το χωρίο π.χ. του Ψαλμού ΡΓ΄, στιχ 4: «ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνευματα και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα», γίνεται: «ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους ελοχίμ αυτού πυρός φλόγα». Αλλοιώνοντας το χωρίο Γεν. ΣΤ΄ στιχ. 1-4, προσπαθεί να στηρίξει την περίφημη θεωρία του για τα «Ελοχίμ και τα Νεφελίμ». Η θεωρία του έχει ως εξής: «Εν αρχή ο Θεός έκανε τους Ελοχίμ, τον ουρανό και την γη, αυτοί κάναν Νεφελίμ αφού διασταυρώθηκαν με τους ανθρώπους, τα κακά Νεφελίμ έμειναν κακά και τα καλά γίναν Ελ. Από τα καλά Νεφελίμ, τα Ελ, βγήκαν οι Έλληνες. Τα κακά ζούνε κάτω από τη Γη (την κοίλη γη) και εξουσιάζουν τον κόσμο, μέχρι να γίνει πόλεμος ξανά».

4. Στο βιβλίο που διαφημίζει: «Ο καιρός γαρ εγγύς», παρουσιάζεται και σχολιάζεται εκτενώς η λεγόμενη «Προφητεία του Τραχωνίου Λεμεσού». Μάλιστα επί καθημερινής βάσης στις εκπομπές του γίνεται προσπάθεια να συνδεθούν διάφορα γεγονότα της επικαιρότητας με τις εν λόγω «προφητείες». Αποκρύπτεται όμως το γεγονός ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου εξέτασε το φαινόμενο και απέρριψε τις δήθεν «προφητείες» ως απαράδεκτες: «Η Ιερά Σύνοδος έχοντας υπόψη τις απόψεις μελών της που εκφράστηκαν από καιρό, καθώς και την έκθεση της Επιτροπής, που ορίστηκε για εξέταση της εμφάνισης «σημείων», σε οικία στο Τραχώνι, αποδέχεται χωρίς καμία επιφύλαξη το πόρισμα της Επιτροπής ότι τα κακότεχνα σχεδιάσματα, τα γράμματα και οι ημερομηνίες στην πιο πάνω οικία είναι «ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΑΠΑΤΗΣ» και «ασυνάρτητον συνονθύλευμα φαντασιών πασχούσης και απατώσης προσωπικότητος». (Ανακοινωθέν Ιεράς Συνόδου Κύπρου 7/7/99).

Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι ανά τους αιώνες, συνέχονται από ένα φόβο για το μέλλον και τα έσχατα. Έτσι, πολύ εύκολα σαγηνεύονται από κάθε είδους προφητείες και ενοράσεις. Το κλειδί για την αναγνώριση κάθε είδους προφητικού λόγου, κατ’ αρχήν, είναι η διάκριση «των πνευμάτων», διότι είναι δυνατόν πολλές φορές να ομιλούν ακόμη και δαιμόνια. Για την ερμηνεία μιας προφητείας τον πρώτο λόγο έχει η Εκκλησία. Κάθε ιδιωτική προσπάθεια ερμηνείας, ακόμα κι αν κρύβει ευσεβή πόθο και θρησκευτική ευλάβεια, εφόσον είναι ξεκομένη από την Εκκλησία μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε επικινδύνες ατραπούς. Πόσο μάλλον όταν κάποιος αντί να ερμηνεύει προφητείες, παράγει ο ίδιος «προφητικό» λόγο. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις «φωτισμένων» «προφητών» που δημιούργησαν σύγχυση σε πλήθος ανθρώπων και τελικά καταδικάστηκαν από την Εκκλησία.

Η εμμονή του κ. Λιακόπουλου σε αμφιβόλου ποιότητος προοράσεις και λαϊκού τύπου προφητείες, που είναι μάλιστα καταδικασμένες επίσημα από την Εκκλησία της Κύπρου, προκαλεί τουλάχιστον εντύπωση. Η ενασχόλησή του επίσης με θεωρίες ξεχασμένες από καιρό, τις οποίες προβάλλει ως νέες πρωτότυπες δικές του ανακαλύψεις, όπως επίσης και τα αμφιβόλου προέλευσης «ντοκουμέντα» και αποδείξεις των θεωριών του, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ψευδοεπιστήμη και η μελλοντολογία «πουλάνε» και μάλιστα πολύ. Η ανάμιξη δε των ονομάτων και των λόγων του γέροντος Παϊσίου και του αγίου Κοσμά του Αιτωλού με όλο αυτό το συνονθύλευμα των κοσμοθεωριών του κ. Λιακόπουλου αποτελεί τουλάχιστον ασέβεια προς τα πρόσωπά τους, αν όχι προσπάθεια σύγχυσης του κοινού.

--------------------------------
Πηγή: Περιοδικό "Διάλογος", τεύχος 52.