"Τί εἶναι ἡ γιόγκα"

Το 1ο μέρος της συνέντευξης του Μοναχοῦ π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη στό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Ἐρώτηση 1η:

-Ἡ Γιόγκα εἶναι ἁπλή σωματική ἄσκηση γιά ὑγεία καί εὐεξία, ὅπως πολλάκις τήν παρουσιάζουν, ἤ σχετίζεται μέ ἀποκρυφιστικές ἰδεολογίες;

Ἀπάντηση:

-Τά τελευταῖα 30-40 χρόνια, τόσο στήν Ἑλλάδα, ὅσο καί στή Δύση, γίνεται μία εὐρύτατη διαφήμιση τῆς Γιόγκα, ἡ ὁποία παρουσιάζεται ὡς «φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς», ὡς μία μορφή γυμναστικῆς, ὡς τρόπος γιά νά βελτιώσει κανείς τήν μνήμη του, τίς σχέσεις του μέ τούς ἄλλους κ.ο.κ..

Αὐτά δέν ἀνταποκρίνονται στήν πραγματικότητα καί εἶναι μία παραπλάνηση γιά νά παγιδευθοῦν ἀπό τούς ἐμπόρους τῆς Γιόγκα, ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι δέν θά εἶχαν τήν πρόθεση νά πᾶνε ἐκεῖ, ἐάν ἤξεραν ἀπό τήν ἀρχή τήν ἀλήθεια. Ἡ Γιόγκα λοιπόν δέν εἶναι οὔτε γυμναστική, οὔτε ἡ «φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς», ὅπως τήν διαφημίζουν, οὔτε ἐπιστήμη, ὄπως ἐπίσης τήν διαφημίζουν. Αὐτοί εἶναι οἱ τρεῖς τρόποι, ἄς τό πῶς ἔτσι, διαφήμισης τῆς γιόγκα στήν Εὐρώπη καί στήν Ἀμερική: ὅτι τάχα εἶναι ἐπιστήμη, δεύτερον ὅτι εἶναι ἕνας τρόπος βελτίωσης μνήμης, σχέσεων κ.λ.π. κι ὅτι εἶναι κι ἕνας τρόπος γυμναστικῆς. 

Γιά τό ὅτι δέν εἶναι αὐτά τά πράγματα, δέν τό λέω ἐγώ, τό λένε τά δικά τους κείμενα. Δηλαδή ἄν θά ἀνοίξει κανείς τό Ἱερό Βιβλίο τῶν Ἰνδῶν, τήν Μπαγκαβάντ Γκιτά, ἡ ὁποία εἶναι ἡ καρδιά τῶν Βεδῶν-οἱ Βέδες εἶναι τόμοι πολλοί, εἶναι τά θρησκευτικά βιβλία τῶν Ἰνδῶν- τό σπουδαιότερο τμῆμα τῶν Βεδῶν εἶναι ἡ Μπαγκαβάντ Γκιτά. Σημαίνει στά Ἑλληνικά: "θεϊκό τραγούδι". Ἐκεῖ λοιπόν βλέπουμε ὅτι ὁ Κρίσνα λέγει ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι δική του ἀποκάλυψη στούς ἀνθρώπους! Ἄρα λοιπόν ἠ γιόγκα δέν εἶναι μία ἀνακάλυψη τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά εἶναι μία ἀποκάλυψη τοῦ «θεοῦ», ἐντός εἰσαγωγικῶν, Κρίσνα στούς ὀπαδούς του. Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς ὅτι δέν μπορεῖ νά εἶναι συγχρόνως καί ἀποκάλυψη καί ἐπιστήμη! Ἐπιστήμη, ἔτσι ὅπως ξέρουμε στόν δυτικό κόσμο, εἶναι ἕνα σύστημα μέ αὐστηρή μεθοδολογία, ἐπαληθευσιμότητα κ.λ.π.. 

Ἡ γιόγκα δέν ἔχει τίποτα ἀπ' ὅλ' αὐτά! Ἐξάλλου, τό ἴδιο τό ἱερό τους βιβλίο λέει ὄτι εἶναι μία θρησκευτική πρακτική, ἕνας τρόπος γιά νά ἑνώνονται οἱ πιστοί, τοῦ ἐντός εἰσαγωγικῶν «θεοῦ» Κρίσνα, μέ τόν θεό τους. Ἄρα λοιπόν δέν εἶναι ἐπιστήμη. Τώρα γιά τό ὄτι δέν εἶναι γυμναστική, σέ μιά στιγμή εἰλικρίνειας, τό λέει ἕνας θεωρούμενος σπουδαῖος γκουρού. Οἱ γκουρού εἶναι οἱ θεωρούμενοι «Δάσκαλοι» τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ. Γκουρού σημαίνει κυριολεκτικά στά σανσκρτικά: αὐτός πού διώχνει τό σκοτάδι...κι ἄρα, φέρνει τό φῶς. Ὁ γκουρού, λοιπόν, ὁ «Δάσκαλος», μέ δέλτα κεφαλαῖο, ἕνας ἀπ' τούς πολλούς πού ἔδρασαν καί δροῦν στήν Δύση, στήν Εὐρώπη, στήν Ἀμερική - καί στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν παραρτήματα αὐτῆς τῆς ὀργάνωσης - ὁ γκουρού Σατυανάντα - ἔχει καμμιά τριανταριά χρόνια πού πέθανε - λέει ἀπευθυνόμενος στούς ὀπαδούς του: «νά μήν κατεβάζετε τήν γιόγκα ἀπό τό ἐπίπεδό της. Ἄν θέλετε νά κάνετε γυμναστική, ὑπάρχουν τά γυμναστήρια. Στήν γιόγκα πρέπει νά σᾶς φέρνει μόνον ἡ ἐπιθυμία γιά νά διευρύνετε τήν συνείδησή σας». 

Ἐντάσσει δηλαδή τήν γιόγκα στό πλαίσιο πού αὐτοί βλέπουν τό σκοπό τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, πού δέν εἶναι τίποτ' ἄλλο ἀπό μία ἐκμηδένιση οὐσιαστικά τῆς ὕπαρξης. Μ' αὐτήν τήν εὐκαιρία, σᾶς λέγω ὅτι αὐτά τά ἀνατολίτιτικα, τά ἄπω-ἀνατολίτικα: ὁ Ἰνδουϊσμός, ὁ Βουδισμός, ἡ γιόγκα πού εἶναι ἀναπόσπαστο τμῆμα αὐτῶν τῶν θρησκευτικῶν πρακτικῶν τοῦ Ἰνδουισμοῦ καί τοῦ Βουδισμοῦ, δέν εἶναι συστήματα καταξίωσης τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἀλλά τό ἀντίθετο ἀκριβῶς! Εἶναι ἐκμηδένιση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Δέν εἶναι ἡ «φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς», ἀλλά εἶναι ὅπως τά ἀναπτύσσει ὡραῖα ἕνας σοβαρός Δανός θρησκειολόγος, ὁ Γιοχάνες Ἄαγκαρντ, ὁ ὁποῖος ἔχει περίπου 10 χρόνια πού πέθανε. 

Λέει, λοιπόν, αὐτός τεκμηριωμένα ὅτι ἡ γιόγκα δημιουργήθηκε ὡς ἕνας τρόπος θανάτου. Πήγαιναν δηλαδή στό παρακείμενο δάσος στό χωριό οἱ ἡλικιωμένοι Ἰνδοί γιά νά πεθάνουν ὅσο γίνεται ἀνώδυνα. Κι ἔτσι, ἀναπτύχθηκε καί ἡ γιόγκα. Ἄρα λοιπόν δέν εἶναι ἡ «φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς». Δέν εἶναι ἕνας τρόπος ζωῆς, δέν εἶναι ἀγάπη γιά τήν ζωή, ἀλλά εἶναι ἕνας τρόπος θανάτου. Καταλαβαίνετε; Αὐτά βέβαια δέν τά λένε οἱ γκουρού στούς ὀπαδούς, ἰδιαίτερα στούς νεόφοιτους, στούς νεοπροσήλυτους, ἀλλά παρουσιάζουν ἀκριβῶς ἀντίθετα τήν γιόγκα, ὅπως εἴπαμε: ὡς ἐπιστήμη, ὡς «φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς», ὡς ἕνα εἶδος γυμναστικῆς. Τίποτ' ἀπ' ὅλ' αὐτά δέν εἶναι! Οὔτε ἐπιστήμη, οὔτε γυμναστική, οὔτε «φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς». 

Εἴπαμε σέ γενικές γραμμές τί δέν εἶναι ἡ γιόγκα. Τώρα να ποῦμε τι εἶναι. Ἡ γιόγκα προέρχεται ἀπό τήν ρίζα τήν σανσκριτική, πού σημαίνει: «ἑνώνω». Εἴπαμε ἤδη γιά τήν Μπαγκαβάντ Γκιτά καί τόν Κρίσνα σημαίνει: «ἕνωση». «Ἕνωση» τοῦ πιστοῦ Ἰνδουϊστῆ μέ τόν "θεό" του. Ἄρα, εἶναι ἀναπόσπαστο τμῆμα μιᾶς θρησκευτικῆς πρακτικῆς τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τοῦ Βουδισμοῦ! Στόν Ἰνδουϊσμό, ὅπως καί στόν Βουδισμό, ξέρετε, ἔχουν χιλιάδες ἀρσενικές καί θηλυκές θεότητες. Ἔχουν μιά χοντροκομμένη εἰδωλολατρεία, μιά πολυθεΐα, ὁ Ἰνδουϊσμός ὅσο καί ὁ Βουδισμός καί ἔχει λοιπόν ἀποκαλυφθεῖ, ὅπως λένε στό ἱερό τους βιβλίο, ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι τρόπος γιά νά ἑνώνονται οἱ πιστοί μέ τόν "θεό". Διότι ὁ Βουδισμός προέκυψε ὡς μία ποικιλία τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ. Ἡ γιόγκα συνδέεται καί μέ τόν διαλογισμό. Ὅταν λέμε διαλογισμό, ἐννοοῦμε πιό πολύ τό πνευματικό σκέλος, ἐνῶ μέ τόν ὅρο γιόγκα ἐννοοῦμε καί τό πνευματικό σκέλος, ἀλλά καί τίς σωματικές ἀσκήσεις. Τίς σωματικές ἀσκήσεις τίς λένε στά σανσκρτικά "ἀσάνες". 

Ἡ γιόγκα, λοιπόν, καί ὁ διαλογισμός εἶναι δύο πράγματα: εἶναι μία ἀχαλίνωτη κίνηση τῆς φαντασίας ἀφενός κι ἀφετέρου εἶναι ἕνας σταδιακός δαιμονισμός καί νά τό ἀναλύσω. Ἐάν θά διαβάσει κανείς κείμενα τῆς γιόγκα, παλαιότερα καί νεότερα, βλέπει ὅτι ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἐργάζονται εἶναι κυρίως ἡ φαντασία. Δίδονται ὁδηγίες σάν τίς παρακάτω: «ξαπλῶστε, νιῶστε ἄνετα, κοιτᾶτε μέ τά μάτια πρός τά πάνω, κλεῖστε τά μάτια, χαλαρῶστε...». Σημειωτέον ὅτι αὐτά τά διδάσκουν ἀκόμη καί σέ νηπειαγωγεῖα σέ μικρά παιδιά-καί γι' αὐτό πρέπει οἱ γονεῖς νά ἔχουν τό νοῦ τους-ἤ μιά δασκάλα, πού εἶναι ὁπαδός τῆς γιόγκα καί κάνει στά μικρά παιδιά ἕνα μάθημα γιόγκα, ἕνα σεμινάριο γιόγκα, χωρίς βέβαια νά τό ὀνομάζει ἔτσι. Τά παρουσιάζουν αὐτά ἔτσι ἁπαλά καί μέ περιτύλιγμα ὡραῖο στήν σύγχρονη ἐποχή, εἶναι λένε, «τρόποι διαχείρισης τοῦ ἄγχους καί τῆς παραβατικότητας τῶν παιδιῶν καί τῆς ἐπιθετικότητας». 

Τά παιδιά εἶναι ἐπιθετικά, εἶναι ἀνήσυχα, πρέπει ἐμεῖς νά βροῦμε τρόπους γιά νά ἀντιμετωπίσουμε αὐτήν τήν κατάσταση. Ποιός εἶναι αὐτός ὁ τρόπος; Εἶναι οὐσιαστικά παραλλαγές τῆς γιόγκα! Παιδιάκια «ξαπλῶστε, ἑνῶστε τά χεράκια, κλεῖστε τά ματάκια, φανταστεῖτε ὅτι εἶστε σ' ἕνα καταπράσινο λιβάδι, ὅτι κυλοῦνε γάργαρα νερά καί φανταστεῖτε...καί φανταστεῖτε....καί φανταστεῖτε...». Ἐδῶ θέλω νά ἐπιμείνω, δουλεύουν κυρίως μέ τήν φαντασία κι ἔτσι μέσῳ αὐτῆς τῆς φαντασίας οἱ ἀσκούμενοι στήν γιόγκα ὑπνωτίζονται! Κι ὁ «Δάσκαλος» τῆς γιόγκα πού τούς καθοδηγεῖ καί τούς ὑπνωτίζει μπορεῖ νά περάσει στό ὑποσυνείδητό τους μηνύματα! 

Αὐτά τά ἀνέλυσε στις ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ ΄80, ἕνας Γάλλος Συνταγματάρχης τῆς Ἀστυνομίας ὁ ὁποῖος εἶχε χάσει τόν γιό του στά Ἰμαλάια, σέ μία γκουρουϊστική κίνηση, ὁπότε ὁ πατέρας ἀσχολήθηκε μέ τήν ἀντιμετώπιση τοῦ φαινομένου τῶν σεκτῶν-τῶν συγχρόνων αἱρέσεων- κι ἔγραψε κι ἕνα βιβλίο κλασικό: «Sectarus» εἶναι ὁ τίτλος. Μορέν εἶναι τό ἐπίθετο αὐτοῦ τοῦ Γάλλου Συνταγματάρχη τῆς Ἀστυνομίας. Στό βιβλίο λοιπόν "Sectarus" ὁ Μορέν ἀναλύει τό πῶς οἱ σέκτες μέσῳ παραλλαγῶν τῆς γιόγκα, μέ τήν ὕπνωση πού κάνουν, οὐσιαστικά περνοῦν στό ὑποσυνείδητο τῶν ὀπαδῶν κάποιες βασικές γραμμές συμπεριφορᾶς. Καί μετά κάθε φορά πού οἱ ὀπαδοί ἐπιδίδονται στήν γιόγκα, μπαίνουν σ' αὐτήν τήν διαδικασία τοῦ ὑπνωτισμοῦ ἤ τοῦ αὐτο-υπνωτισμοῦ. Καταλάβατε; Λοιπόν, τό ἕνα εἶναι αὐτό. 

Τό ἄλλο πού συμβαίνει με τη γιόγκα, εἶναι ἡ παραχώρηση δικαιωμάτων στόν πονηρό μέσῳ τῶν «μάντραμς». Τά «μάντραμς» εἶναι διαλογιστικές λέξεις ἤ φράσεις, πού χρησιμοποιοῦνται στόν διαλογισμό. Αὐτά θεωροῦνται ἱερά καί δέν πρέπει ὁ μαθητής, πού παίρνει στό πλαίσιο τῆς μύησης ἀπό τόν «Δάσκαλο» τό προσωπικό του «μάντραμ», νά τό ἀποκαλύψει. Δέν πρέπει νά τό ἀποκαλύψει, γιατί ἄν τό ἀποκαλύψει χάνει τήν δύναμή του. Αὐτό εἶναι ἕνα στοιχεῖο ἀποκρυφισμοῦ. Μήν τόν πεῖς, γιατί ἄν τό πεῖς θά χάσει τήν δύναμή του! Τά «μάντραμς» αὐτά εἶναι ὀνόματα θεοτήτων τοῦ Ἰνδουϊστικοῦ ἤ τοῦ Βουδιστικοῦ πανθέου! Ἄρα λοιπόν ὅταν διαλογίζεται κάποιος χρησιμοποιώντας αὐτά τά «μάντραμς», οὐσιαστικά ἐπικαλεῖται τούς ψεύτικους θεούς τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τοῦ Βουδισμοῦ. 

Ὁ προφητάξ Δαυΐδ στό Ψαλτήρι, λέει ὅτι· «πάντες οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν δαιμόνια». Ἄρα λοιπόν αὐτοί δέν εἶναι θεοί! Εἶναι ψεύτικοι θεοί καί εἶναι δ α ι μ ό ν ι α! Ὁπότε ὅταν κανείς διαλογίζεται, κάνει γιόγκα καί χρησιμοποιεῖ τά «μάντραμς», οὐσιαστικά ἐπικαλεῖται τούς δ α ί μ ο ν ε ς καί συνεπῶς παραχωρεῖ δικαιώματα στούς δαίμονες. Καί μπορεῖ νά μήν φτάνει πολλές φορές σέ καταστάσεις δαιμονισμοῦ, σάν αὐτές πού γίνεται δαιμονοκαταληψία, δηλαδή νά ἀλλάζει φωνή κ.λ.π., μπορεῖ νά μή συμβαίνει αὐτό-ἴσως θά ἦταν καλύτερα νά συνέβαινε γιατί θά ἦταν ἕνα καμπανάκι-ἀλλά αὐτό πού συμβαίνει εἶναι χειρότερο! Γιατί οἱ ἄνθρωποι ἔχουν παραχωρήσει τήν ψυχή τους στόν πονηρό, δουλεύουν μ' αὐτήν τήν δύναμη - μέ τόν πονηρό - μπορεῖ νά κάνουν καί θαυμαστά πράγματα. 

Τά «σίντις» εἶναι κάποιες ὑπερφυσικές δυνάμεις πού ἀναπτύσσονται σ' αὐτούς, ἀλλά μέ ποιά δύναμη;... Δέν εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Ἀγαθοῦ Πνεύματος, δέν εἶναι τό Ἅγιον Πνεῦμα, δέν εἶναι ὁ Χριστός, ἀλλά εἶναι τό πονηρό πνεῦμα. Αὐτά εἶναι πολύ σοβαρά πράγματα. Πρέπει νά συνειδητοποιήσουν ὅσοι τυχόν ἔχουν ἐμπλακεῖ στήν γιόγκα ἤ ὅσοι θά σκεφτόταν νά τό κάνουν, πρέπει νά συνειδητοποιήσουν ὅτι ἀκολουθώντας αὐτόν τόν δρόμο, αὐτό τό μονοπάτι ὅπως τό λένε οἱ "Δάσκαλοι" τῆς γιόγκα, τό μονοπάτι τῆς γιόγκα, οὐσιαστικά βγάζουν τόν ἑαυτό τους ἔξω ἀπό τόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Παύουν νά εἶναι Χριστιανοί! Αύτό πρέπει νά τό ποῦμε καί νά τό ὑπογραμμίσουμε μέ τόν πλέον κατηγορηματικό τρόπο. 

Διότι οἱ «Δάσκαλοι» τῆς γιόγκα κι οἱ ὀργανώσεις πού διαφημίζουν καί πουλοῦν γιόγκα, διότι εἶναι ἕνα ἐμπόρευμα τό ὁποῖο πουλοῦν, λένε ὄτι τάχα μπορεῖς νά εἶσαι Χριστιανός καί νά κάνεις γιόγκα. Δέν ὑπάρχει κανένα πρόβλημα. Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα μεγάλο ψέμα! Δέν εἶναι οὔτε ἐπιστήμη ἐπαναλαμβάνω, οὔτε γυμναστική, ἀλλά εἶναι μέρος μιᾶς θρησκευτικῆς πρακτικῆς. Ὅσο προχωρεῖ κανείς σέ αὐτήν, λαμβάνει μυήσεις, ἀλλάζει τ' ὄνομά του, τοῦ δίνουν ἔνα νέο ὄνομα, τοῦ δίνουν στό πλαίσιο εἰδικῆς μύησης τό προσωπικό του «μάντραμ»…Αὐτά δέν εἶναι στοιχεῖα γυμναστικῆς κι ἐπιστήμης, εἶναι στοιχεῖα θρησκείας! Εἶναι θρησκευτικές πρακτικές! Ἀρνεῖται τόν Χριστό ὅποιος ἐπιδίδεται συνειδητά σ' αὐτές τίς πρακτικές! Ἀρνεῖται τόν Χριστό!

-Αὐτό πού εἴπατε πώς τοῦ δίνουν ἕνα νέο ὄνομα, οὐσιαστικά δέν εἶναι σά νά τόν βάζουν στήν διαδικασία νά ἀρνηθεῖ τό Βάπτισμά του καί τό ὄνομα πού ἔλαβε ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα;

-Ναί, βέβαια! Ἀρνεῖται τό Βάπτισμα! Οὐσιαστικά αὐτό εἶναι! Ἀλλά ἡ ἀνεντιμότητα ἐκ μέρους τῶν «Δασκάλων» γιόγκα εἶναι ἀκριβῶς ἐδῶ. Ἐάν ἀπ' τήν ἀρχή λέγανε σ' αὐτούς πού πᾶνε νά κάνουν γιόγκα ὅτι· κοίταξε ἐδῶ τώρα μπαίνεις σ' ἕναν δρόμο ὅπου θά φύγεις ἀπ' τόν Χριστιανισμό! Θά πάψεις νά εἶσαι Χριστιανός! Θ' ἀρνηθεῖς τόν Χριστό! Ἐάν τό ἔλεγαν ἔτσι μέ τιμιότητα καί ξεκάθαρα-πού δέν τό λένε ποτέ- ἐλάχιστοι πιστεύω ὅτι θά ἀκολουθοῦσαν αὐτόν τόν δρόμο. Τό παρουσιάζουν ὅμως μέ τούς τρόπους πού εἴπαμε: ἐπιστήμη, γυμναστική, «φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς». Θά βελτιώσεις τήν μνήμη, τίς σχέσεις κ.λ.π. στήν οἰκογένεια, στή δουλειά, ὅλ' αὐτά κι ἔτσι παραπλανοῦν ἀνθρώπους. Καί ἀκολουθοῦν οἰ ἄνθρωποι αὐτοί οἱ ἀνύποπτοι ἕναν δρόμο πού ἀνεπαισθήτως κάποια στιγμή διαπιστώνουν ὅτι πλέον ἔχουν βγεῖ ἀπ' τόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. 

Γι' αὐτό καί στήν εὐκταία περίπτωση, πού δέν εἶναι εὔκολη, ἀλλά ἐμεῖς πάντοτε ἐλπίζουμε, διότι ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ εἶναι παντοδύναμη, μπορεῖ ἀκόμη καί τόν μεγαλύτερο, ἄς ποῦμε, αἱρετικό, ἄν ἔχει καλή διάθεση καί δέν ἔχει κλείσει τελείως τήν πόρτα τῆς ψυχῆς του, νά τόν βοηθήσει νά ἐπιστρέψει. Στήν περίπτωση λοιπόν τῆς ἐπιστροφῆς ἀκολουθεῖται ἀπό τήν Ἐκκλησία ἡ διαδικασία τοῦ Χρίσματος! Διότι ἔχουν ἀρνηθεῖ, ἐπαναλαμβάνω, τόν Χριστό καί εἶναι μιά πορεία μετανοίας πού καταλήγει, διά τοῦ Χρίσματος, στήν ἐπανένταξη στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. 

Εἶπα γιά τήν φαντασία. Ἄν θέλετε λίγο νά ἐμβαθύνουμε σ' αὐτό. Ἡ φαντασία λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας εἶναι μία πύλη ἀπό τήν ὁποία μπαίνει ἡ πλάνη. Γι' αὐτό καί στήν προσευχή συνιστοῦν οἱ Πατέρες μας νά μήν ἔχουμε στό μυαλό μας φαντασία. Ὁ νοῦς λένε οἱ Πατέρες μας πρέπει νά εἶναι ἀφάνταστος καί ἀσχημάτιστος. Βλέπετε ὅταν πάει κανείς νά προσευχηθεῖ, ἐκείνη τήν ὥρα θά ἔλθουν εἰκόνες, φαντασίες μέ ὅλα αὐτά τά πράγματα. 

Ἡ προσευχή, ὅπως λένε οἱ Ἅγιοι, εἶναι ἀπόθεσις νοημάτων, δηλαδή κλείνει κανείς τήν πόρτα τῆς ψυχῆς του σέ εἰκόνες, σέ φαντασίες, σέ λογισμούς. Ὅλ' αὐτά τ' ἀφήνει ἀπέξω καί προσπαθεῖ νά ἔχει στό νοῦ του μόνο τόν Χριστό, οὔτε εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μέ τήν φαντασία, ἀλλά νά εἶναι προσηλωμένος στό νόημα καί στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί νά ἐπικαλεῖται τ' ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, κλείνοντας τήν πόρτα στήν φαντασία. Ἐάν δέν κλείσει τήν πόρτα κι ὄχι ἁπλῶς δέν τήν κλείσει, γιατί βλέπουμε τί γίνεται...-αὐτοί ὄχι μόνο δέν τήν κλείνουν, ἀλλά τήν ἀνοίγουν διάπλατα τήν πόρτα τῆς ψυχῆς τους στή φαντασία-ἔρχεται τό ταγκαλάκι πού ἔλεγε κι ὁ Γέρων Παΐσιος, δηλαδή ἔρχεται ὁ διάβολος καί σοῦ λέει· τί θές; ἐμπειρίες; Θές θαύματα; Θές τά «σίντις», πού λένε αὐτοί οἱ ἰνδουϊστές; τίς ἀποκρυφιστικές δυνάμεις; Θά σοῦ δώσω μέ τό τσουβάλι! Λοιπόν, κι ἐκεῖ πέρα πλέον ἔχει μπεῖ κανείς στήν πλάνη! 

Ἄρα τό ὅτι δουλεύουν μέ τήν φαντασία, σημαίνει ὅτι ἀνοίγει ἡ πόρτα τῆς πλάνης. Δίνουν δικαιώματα ἐπαναλαμβάνω στόν πονηρό καί μέ τά «μάντραμς» κι ἔχουμε αὐτό τό ἀποτέλεσμα...Ἡ Ἐκκλησία τήν ἐνημέρωση, πού κάνει σ' αὐτό τό θέμα ὅπως καί γενικώτερα στήν ποιμαντική της διακονία, τήν κάνει ἀπό ἀγάπη, καί πρέπει νά τό τονίσουμε αὐτό, ἀπό ἀγάπη γιά τούς ἀνθρώπους, γιά νά τούς ἐνημερώσει κι ὅσοι ἔχουν καλή διάθεση ν' ἀκούσουν τή φωνή της. Κατηγορεῖται ἡ Ἐκκλησία πολλές φορές, ἀπό αὐτούς, πού θίγονται βέβαια ἀπό τήν ἐργασία πού κάνει ἡ Ἐκκλησία, κάποιοι θίγονται, κάποιοι ζημιώνονται καί εἶναι ὅλοι αὐτοί οἱ ἔμποροι τῆς πλάνης καί τῆς ψεύτικης ἐλπίδος. Ὅλοι αὐτοί λοιπόν πού θίγονται, πού ζημιώνονται, κατηγοροῦν τήν Ἐκκλησία ὅτι τάχα εἶναι φανατική, ὀπισθοδρομική κ.λ.π., κ.λ.π.. Ἡ Ἐκκλησία αὐτό πού κάνει, τό κάνει ἀπό ἀγάπη καί ἔχει ὄχι ἁπλῶς δικαίωμα, ἀλλά καί καθῆκον νά τό κάνει. Καταλάβατε; Εἶναι ἀπόρροια, ἀποτέλεσμα τῆς εὐθύνης τῶν Ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας ἀπέναντι στούς ἀνθρώπους.

Ἐρώτηση 2η καί ὑποερωτήματα:

-Νά ρωτήσουμε λιγάκι πῶς οἱ γιατροί καί διάφοροι Ἱατρικοί Σύλλογοι ἐπιτρέπουν καί προωθοῦν τή γιόγκα, ἀκόμη καί σέ ἐγκύους, σέ παιδιά μικρά, ἀλλά καί στά Σχολεῖα, στό ἐξωτερικό κατά κόρον, στήν Ἀμερική κι ὄχι μόνο, ἀλλά κι ἐδῶ στήν Ἑλλάδα δειλά δειλά; Στήν Θεσσαλονίκη μάλιστα ὁ Δήμαρχος Μπουτάρης κι ὁ Δῆμος ἔκαναν μία ἐκδήλωση, ὅπου προσκλήθηκαν οἱ Θεσσαλονικεῖς πολίτες κάτω στήν παραλία γιά νά κάνουν ὅλοι γιόγκα...Ἐκτός ἀπό πολιτικούς, μᾶς κάνει ἐντύπωση εἰδικά πῶς οἱ ἰατροί δέν ἔχουν ἀκούσει γιά τήν προέλευση τῆς γιόγκα, τήν ἐπιτρέπουν καί θεωροῦν ὅτι κάνει καλό στήν ὑγεία; Ἀλλά καί ὅσοι ἀσχολοῦνται μέ τήν γιόγκα, λένε ὅτι: ἐγώ οὔτε «μάντραμ» λέω, οὔτε πιστεύω σέ ἕναν "θεό" τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ κ.λ.π., ἁπλά κάνω μία σωματική ἄσκηση, αἰσθάνομαι καί καλά, βλέπω τήν ὑγεία μου πού βελτιώνεται καί τί εἶναι αὐτά πού μᾶς λέτε;...Τί ἐπιχείρημα θά ἀντιπαραβάλλουμε σέ ὅλα αὐτά;

Ἀπάντηση:

-Ἔχει μεγάλη σημασία καί ὁ τρόπος πού ἐκφραζόμαστε καί οἱ λέξεις πού χρησιοποιοῦμε ὅταν λέμε: ἰατροί, ἰατροί, ἰατροί. Ποιοί γιατροί; Ἀπό τό σύνολον τῶν γιατρῶν, πόσοι εἶναι οἱ γιατροί στήν Ἑλλάδα, ποιοί τό κάνουν αὐτό; Προφανῶς κάποιοι πού εἶναι μυημένοι στήν γιόγκα, εἶναι συμπαθοῦντες, ἤ εἶναι κάποιοι ἄνθρωποι ἐλλιπῶς πληροφορημένοι, παραπληροφορημένοι! Αὐτό δέν εἶναι στό πλαίσιο τῆς ἐργασίας τους ὡς ἰατρῶν. Βγαίνουν ἀπό τά ὅρια τῆς ἐπιστήμης τους. 

Ὅπως κάποιοι ἐπιστήμονες χρησιμοποιοῦν τό κύρος τους ὡς ἐπιστήμονες γιά νά ποῦν ὅτι τάχα οἱ νεώτερες ἐπιστημονικές ἀνακαλύψεις δικαιώνουν τήν ἄποψη ὅτι δέν ὑπάρχει Θεός. Καί κάνουν ἕνα κήρυγμα ἀθεϊσμοῦ στό ὄνομα τῆς ἐπιστήμης. Αὐτό εἶναι ἀνεντιμότητα. Ἡ ἐπιστήμη δέν μπορεῖ νά ἀποφανθεῖ γιά τό ἐάν ὑπάρχει ἤ δέν ὑπάρχει Θεός. Εἶναι ἄλλο πεδίο αὐτό, μέ ἀντιλαμβάνεσθε; Ἔτσι κι ἕνας γιατρός ὁ ὁποῖος διαφημίζει τήν γιόγκα. Ὑπάρχει παραπληροφόρηση. 

Κι αὐτά τά πράγματα βέβαια δέν γίνονται τυχαῖα, διότι ὑπάρχει ἕνα ὀλόκληρο σύστημα στήν Δύση, στήν Εὐρώπη, στήν Ἀμερική καί στήν Ἑλλάδα πού διαφημίζει τή γιόγκα καί δέν προβάλλεται ἡ ἄλλη πλευρά. Θά σᾶς πῶ λοιπόν ὅτι ὑπάρχουν σοβαρές μελέτες ἐπιστημόνων, πραγματικῶν ἐπιστημόνων γιατρῶν στό ἐξωτερικό καί στήν Ἀμερική καί στήν Γερμανία καί στή Γαλλία κι ἀλλοῦ, ἰατρικές μελέτες πού λένε ὅτι ὄχι μόνον ὠφέλεια σωματική καί ψυχοδιανοητική δέν προέρχεται ἀπό τήν γιόγκα, ἀλλά ἀκριβῶς τό ἀντίθετο! 

Γιά τήν «πνευματική ὠφέλεια» δέν τό συζητᾶμε, γιατί εἴπαμε ὄτι μεγίστη ζημία προέρχεται, διότι οὐσιαστικά χάνει κανείς τήν ψυχή του, ἀρνεῖται τόν Χριστό. Αὐτό πρέπει νά τό ὑπογραμμίσουμε διότι εἶναι ξεκάθαρο. Αὐτοί ψαρεύουν στά θολά νερά καί σοῦ λένε ὅτι: μπορεῖς καί νά εἶσαι Χριστιανός καί νά κάνεις γιόγκα. Ἐάν κανείς εἶναι παραπληροφορημένος καί στό ξεκίνημα νομίζει ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι κάποιες ὁμαδικές ἀσκήσεις, ἕνα εἶδος γυμναστικῆς, αὐτό εἴπαμε ὅτι εἶναι λάθος. 

Ἀλλά οἱ ἄλλοι οἱ ὁποῖοι ξέρουν καλά τί εἶναι ἡ γιόγκα, παίζουν τό παιχνίδι τῆς παραπληροφόρησης. Οἱ μελέτες λένε ὅτι μπορεῖ βραχυπρόθεσμα νά φαίνεται ὅτι βελτιώνεται ἡ σωματική ὑγεία, ἀλλά αὐτό ὀφείλεται σέ ἄλλους παράγοντες. Αὐτά τά ἀναλύει καί στό βιβλίο του ὡραῖα ὁ Διονύσιος Φαρασιώτης, «Οἱ Γκουρού, ὁ νέος κι ὁ Γέροντας Παΐσιος». Τό βιβλίο αὐτό δέν εἶναι ἕνα μυθιστόρημα, ἀλλά ἡ αὐτοβιογραφία ἑνός ἀνθρώπου πού πέρασε ἀπό τή γιόγκα, εἶναι πραγματική ἱστορία δηλαδή. 

Καί λέει αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ὁ Διονύσιος Φαρασιώτης: ὅτι ὅταν ἀρχίσει κανείς νά κάνει γιόγκα, μπορεῖ νά δεῖ μία βελτίωση σωματική. Ποῦ ὀφείλεται αὐτό; Οἱ ἄνθρωποι, συνήθως στήν Δύση, οἱ περισσότεροι, ζοῦν μία ζωή καθιστική, μιά ζωή γραφείου καί μέ ἀνθυγιεινές συνήθειες. Ὅταν κάποιος ζεῖ μιά ζωή καθιστική, πίνει πολλούς καφέδες, καπνίζει πολλά τσιγάρα καί κάποια στιγμή ἀρχίσει ν' ἀσχολεῖται μέ τή γιόγκα, σιγά σιγά κόβει αὐτές τίς συνήθειες. Κόβει τούς πολλούς καφέδες, τά πολλά τσιγάρα κι ἀρχίζει νά κάνει μιά ἄσκηση. Αὐτό τό γεγονός λοιπόν, κι ὄχι ἡ γιόγκα ὡς σύστημα ἀναπόσπαστο τῆς θρησκείας τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τοῦ Βουδισμοῦ, αὐτό τό γεγονός στήν ἀρχή τό βλέπει ὡς βελτίωση τῆς ὑγείας του. Αὐτό λοιπόν πού λέει ὁ Φαρασιώτης, κι ἔτσι εἶναι, καί τό λένε καί οἱ ἰατρικές μελέτες, εἶναι μόνο στήν ἀρχή καί δέν ὀφείλεται στή γιόγκα. Μεσοπρόθεσμα, ὅμως, καί μακροπρόθεσμα καί ἡ σωματική ὑγεία ὄχι μόνο δέν βελτιώνεται ἀλλά βλάπτεται! Πῶς; Οἱ ἀφύσικες «ἀσάνες», σωματικές στάσεις δηλαδή πού παίρνουν στή γιόγκα οὐσιαστικά ἀνατρέπουν τήν ὁρμονική ἰσορροπία τοῦ ὀργανισμοῦ, διότι ὁ ὀργανισμός εἶναι ἕνα μεγάλο βιοχημικό ἐργοστάσιο. Ἀνατρέπεται ἡ ὁρμονική ἰσορροπία τοῦ ὀργανισμοῦ, μέ ἀποτέλεσμα νά ἔχουμε βλάβες καί στή σωματική ὑγεία! Ὅσο γιά τήν ψυχοδιανοητική ὑγεία ὑπάρχουν μελέτες ψυχιατρικῶν ἰνστιτούτων τοῦ ἐξωτερικοῦ, πού κάνουν λόγο γιά σοβαρές διαταραχές τῆς προσωπικότητος, γιά ἀνθρώπους πού ἔφτασαν ἀκόμη καί στήν αὐτοκτονία. 

Ἐξάλλου, σέ μιά στιγμή εἰλικρίνειας, γιά νά μήν πᾶμε στίς μελέτες μόνο, ἀλλά νά δοῦμε τί λένε κι οἱ ἴδιοι οἱ γκουρού σέ σπάνιες στιγμές εἰλικρίνειας, τό τονίζω: σέ σπάνιες στιγμές εἰλικρίνειας, λέει κάπου ὁ γκουρού Σατυανάντα, τόν ὁποῖον προανέφερα, λέει: «τί νά κάνουμε; στή ζωή ὅλα εἶναι ἕνα ρίσκο. Κάποιοι, λέει, πού θά ξεκινήσουν ν' ἀσχοληθοῦν μέ τή γιόγκα, μπορεῖ νά φτάσουν καί στήν αὐτοκτονία καί στήν τρέλλα, ἀλλά κάποιοι ἄλλοι, μετά θά ξεκινήσουν καί κάπου θα φθάσουν. Ὅλα στή ζωή εἶναι ἕνα ρίσκο». Ἄρα ὁμολογεῖ ὅτι αὐτό τό ὁποῖο προσφέρει εἶναι δυνάμει ὄχι ἁπλῶς βλαπτικό, ἀλλά καταστρεπτικό γιά τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου! Κι ὅμως, τό κάνει. Καί τελικά, ὁ ἴδιος ἀπαλλάσσει τόν ἑαυτό του ἀπό κάθε εὐθύνη καί ρίχνει ὅλη τήν εὐθύνη στούς ὀπαδούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι καί τά θύματα! Ἐσεῖς φταῖτε, λέγει, διότι δέν ἐφαρμόσατε σωστά αὐτό πού ἐγώ σᾶς ἔμαθα! 

------------------------------------------------------

πηγή