Σελίδες

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: "Περί αναχωρήσεως" (Λόγος Γ΄)

 Περί αναχωρήσεως και ότι δεν πρέπει να δειλιούμε και να φοβώμαστε, αλλά να στηρίζωμε την καρδιά με την πεποίθηση στο Θεό και να θαρρούμε στην αδίστακτη πίστη, αφού έχομε φρουρό και φύλακα τον Θεό.

1. Εάν ποτέ ευρεθής άξιος της αναχωρήσεως από τον κόσμο, που έχει ελαφρά τα φορτία με την ελευθερία που βασιλεύει σ' αυτήν, να μη σε καταπιέση ο λογισμός του φόβου κατά την συνήθειά του χρησιμοποιώντας πολλούς τρόπους αλλοιώσεως των λογισμών και αναστροφής των, αλλά να πιστεύης ότι ο φίλος σου θα είναι μαζί σου και να βεβαιωθής με τη σοφία σου ακριβώς ότι εσύ μαζί με όλη την κτίσι είσθε υπό ένα Κύριο, που κινεί τα πάντα με ένα νεύμα, τα σαλεύει, τα ρυθμίζει και τα οικονομεί, και ότι κανένας δούλος δεν μπορεί να βλάψη κάποιον σύνδουλό του, χωρίς την άδεια του προνοητού των πάντων και κυβερνήτου.

Danion Vasile: Γιατί δέν ἐκκλησιάζονται οἱ νέοι;

"Οἱ νέοι εἶναι ἀνήθικοι", "οἱ νέοι εἶναι γεμάτοι πάθη", "οἱ νέοι εἶναι ἀνυπάκουοι", "οἱ νέοι δέν ἔχουν φόβο Θεοῦ…" Ἔχω ἀκούσει πολλές φορές αὐτές τίς ἠθικιστικές διαπιστώσεις. Ἡ ἐρώτησή μου εἶναι: εἶχαν οἱ νέοι τίς ἀπαραίτητες συνθῆκες γιά νά ἐννοήσουν τή Χριστιανική ζωή ἤ ὄχι; Θά ρωτήσει κάποιος: "Τί, οἱ νέοι εἶναι προορισμένοι νά χαθοῦν;"

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

"Επιστημονική έρευνα για το Άγιο Φως"

Ο Αντρέι Βολκόβ
Οι μετρήσεις του Ρώσου φυσικού Αντρέι Βολκόβ το Μεγάλο Σάββατο του 2008

Από την επιστημονική μελέτη του αρχιτέκτονα Χάρη Σκαρλακίδη για το Άγιο Φως. Δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του.

To Πάσχα του 2008, ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Αλεξάντροβιτς Βολκόβ, του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Ρωσίας «Ινστιτούτο Κουρτσιάτοβ», τέθηκε επικεφαλής μιας επιστημονικής αποστολής που είχε ως σκοπό να διερευνήσει το θαύμα του Αγίου Φωτός. Το εγχείρημα διοργανώθηκε από τον καθηγητή Αλεξάντερ Μοσκόφσκι, για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ που ήταν αφιερωμένο στον ρόλο των θαυμάτων στη θρησκεία.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Περί αποταγής από τον κόσμο και αποχής από την παρρησία προς τους ανθρώπους (Λόγος Β΄)

1.  Όταν αποφασίσωμε να φύγωμε από τον κόσμο και να γίνωμε ξένοι προς τα κοσμικά, τίποτε δεν μας χωρίζει τόσο πολύ από τον κόσμο και δεν θανατώνει τα πάθη μας, τίποτε δεν μας διεγείρει και δεν μας ζωογονεί προς τα πνευματικά, όσο το πένθος και ο καρδιακός πόνος που συνοδεύεται από διάκρισι. Διότι το πρόσωπο του εντροπαλού μιμείται την ταπείνωσι του αγαπημένου. Επίσης τίποτε δεν μας πιέζει να συναναστρεφώμαστε στον κόσμο και με τα ευρισκόμενα στον κόσμο, με τους μεθυστάς και άσωτους που είναι σ' αυτόν, και τίποτε δεν μας χωρίζει από τους θησαυρούς της σοφίας και της γνώσεως των μυστηρίων του Θεού τόσο, όσο ο αστεϊσμός και η ελαφρότης που συνδέεται από παρρησία· κι' αυτό είναι το επάγγελμα του δαίμονος της πορνείας.

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Στέργιος Ν. Σάκκος: "Μας «κάλυψε» ο Θωμάς!"

«Για μία και μοναδική φορά, η πίστη ήταν κακή και η απιστία ήταν καλή!».

Ρεαλιστική η εποχή μας δεν ανέχεται φαντασίες και παραμύθια, έχει καταργήσει τα ταμπού, δέχεται μόνο γεγονότα και δεδομένα. Έτσι θέλει. Καθετί που ξεφεύγει από τους νόμους της φύσεως αποτελεί σκάνδαλο και καθετί που δεν εξηγείται με τους νόμους της λογικής συνιστά μωρία. Και το πιό παράδοξο πρόβλημα και η πιό ανεξήγητη ιστορία από όλα όσα συνέβησαν μέσα σ’ αυτό τον κόσμο και πάνω σ’ αυτή τη γη είναι χωρίς άλλο η ανάσταση του Χριστού. Πώς κάποιος που έζησε ως άνθρωπος και πέθανε ως θνητός, πώς ξαναπήρε τη ζωή, ξαναβρήκε το σώμα του, σηκώθηκε από τον τάφο και ζει; Πώς από τότε μέχρι τώρα και για πάντα απολαμβάνει, όχι μόνο με την ψυχή του αλλά και με το σώμα του άφθαρτο, μια ζωή που βέβαια δεν είναι η γνωστή μας ανθρώπινη ζωή, είναι όμως ζωή και μάλιστα ανώτερη και ωραιότερη;