Οι μαθητές του Κυρίου, όπως έδειξαν σε κάποιες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της τρίχρονης σχέσεώς τους μαζί του, δεν διέθεταν πάντοτε την αναγκαία νήψη, προκειμένου να αντιληφθούν κάποια σημαντικά γεγονότα ή να κατανοήσουν ορθώς κάποιους λόγους του ή ενέργειές του! Αυτό συνέβη και όταν τον είδαν κάποτε να περιπατεί στην φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Μετά το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων, ο Κύριος ανάγκασε, ευθύς αμέσως, τους μαθητές του να ανεβούν στο πλοίο, για να πάνε στο απέναντι μέρος της λίμνης της Τιβεριάδος, να τον περιμένουν εκεί, μέχρις ότου απολύσει τα πλήθη του λαού να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Εκείνος όμως, αφού έφυγαν οι πολλοί αυτοί άνθρωποι, ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί.
Αλλά, όταν πλέον είχε αρχίσει να νυκτώνει, το πλοίο με τους μαθητές βρέθηκε ξαφνικά στο μέσον της θαλάσσης, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων, λόγω του σφοδρού θαλάσσιου ανέμου. Επειδή δε ο Κύριος είδε την ταλαιπωρία αυτή των μαθητών του, πλησίασε κατά τα χαράματα, πριν ακόμα το φως της ημέρας φωτίσει τα πάντα, περιπατών επί της θαλάσσης.
Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση των μαθητών σ' αυτή την παρουσία του Κυρίου τους στην καρδιά της θαλασσοταραχής που τους ταλαιπωρούσε; Εχάρησαν και ηρέμησαν; Όχι βέβαια! Αντίθετα, επειδή δεν μπορούσαν ποτέ να φαντασθούν ότι ο Κύριός τους, ακόμη και χωρίς θαλάσσιο μέσον, θα μπορούσε να σπεύσει στην βοήθειά τους, μέσα μάλιστα σε μια ασταμάτητη θαλασσοταραχή, ιδόντες αυτόν επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν, λέγοντες - μεταξύ τους - ότι φάντασμα εστι, και από του φόβου έκραξαν!
Δεν φαντάζονταν ότι μπορούσε να είναι ο Κύριος εκείνη η μισοσκότεινη ανθρώπινη φιγούρα που είδαν κάποια στιγμή μέσα στα άγρια κύματα. Έτσι, με θολωμένο το νου από την ταραχή, ενόμισαν ότι έβλεπαν φάντασμα και από του φόβου έκραξαν!
Τι έκραξαν άραγε; ποιο ήταν το αίτημα της κραυγής τους; Το ευαγγελικό κείμενο δεν αφήνει περιθώρια εντοπισμού κάποιου αιτήματος. Πιθανώς η κραυγή τους να είχε το νόημα μιας εκρήξεως απελπισίας θανάτου. Μιας οριστικής, τελεσίδικης απελπισίας. Χαθήκαμε.
Ο Κύριος, λοιπόν, εφάνηκε στους μαθητές του ως φάντασμα. Ο νους των μαθητών δεν βρισκόταν, ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ, ΣΕ ΝΗΨΗ. Ήταν επομένως τυφλός. Μόνο ο νηπτικός, ο νήφων νους μπορεί να ιδεί τον Κύριον σ' οποιαδήποτε κατάσταση. Αλλά δεν ήταν η μοναδική αυτή περίπτωση που ο νους των μαθητών ήταν σκοτισμένος και δεν ανεγνώρισε τον Διδάσκαλο.
Αργότερα, αμέσως μετά την ανάστασή του, όταν ξαφνικά, ενώ τον θεωρούσαν νεκρό, θα εμφανισθεί ενώπιόν τους, και τότε θα τον εκλάβουν, θα τον θεωρήσουν ως πνεύμα, ως φάντασμα. πτοηθέντες δε και έμφοβοι γενόμενοι εδόκουν πνεύμα θεωρείν! Και είπεν αυτοίς. τι τεταραγμένοι εστέ, και διατί διαλογισμοί αναβαίνουσιν εν ταις καρδίαις υμών;(Λουκ. 24, 37-38).
Και στην πρώτη περίπτωση του πλοίου και στην δεύτερη αυτή περίπτωση, οι μαθητές, ιδόντες τον Κύριον, εταράχθησαν(Ματθ. 14,26).
Η απουσία της νήψεως προσφέρει χώρο στην ταραχή, η οποία προκαλεί ποικίλους διαλογισμούς! Ο άνθρωπος που δεν είναι νηφάλιος, δεν φιλοξενεί στο νου και στο πνεύμα του την αρετή της νήψεως, είναι αποδιοργανωμένος ψυχικώς και πνευματικώς. Βρίσκεται σε σύγχυση και θαλασσοδέρνεται, από την ταραχή, η οποία με την παρουσία της αποκαλύπτει το ξεσήκωμα ψυχικών κινήσεων και διαλογισμών, οι οποίοι θολώνουν τον οφθαλμό του νου και συσκοτίζουν τον φακό της νήψεως.
Η τελευταία διαπίστωση δείχνει ότι η απουσία της νήψεως τελικά συσκοτίζει και διαταράσσει την αξιολογική λειτουργία της συνειδήσεως του ανθρώπου που θέλει να είναι κοντά στον Ιησού! Ανάλογα δηλαδή με την ψυχική κατάσταση του "μαθητού" του Ιησού, η εικόνα του προσώπου του φωτοσκιάζεται ή συσκοτίζεται και τότε ο προβληματισμένος συνειδητός πιστός βλέπει το Χριστό ως φάντασμα ή πνεύμα, απλώς σαν ένα ενδιαφέροντα συνοδοιπόρο της ζωής. Όπως στην περίπτωση των δύο μαθητών, οι οποίοι, αμέσως με την ανάσταση του Χριστού οδοιπορούν μαζί τουπρος Εμμαούς και δεν τον αναγνωρίζουν! Παρά το γεγονός ότι η "καρδία" αυτών ήτο καιομένη κατά την συνοδοιπορία αυτή, ο νους τους δεν διέθετε την νήψη, η οποία θα έριχνε φως στο πρόσωπο του άγνωστου συνοδοιπόρου!
Ναι! Η απουσία της νήψεως σου στερεί την θέα του πραγματικού προσώπου του Ιησού!
**************************
πηγή: Κυνηγώντας τον βάτραχο..... στο φως της νήψεως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.