Κατά Ματθαίον - Κεφάλαιο 13

(Νικόλαος Σωτηρόπουλος)

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ

13Εκείνη δε τη μέρα ο Ιησούς βγήκε από το σπίτι και καθόταν κοντά στη λίμνη. 2Και συγκεντρώθηκαν κοντά του πλήθη πολλά, ώστε αναγκάσθηκε να μπει και να καθίσει σε πλοίο, ενώ όλο το πλήθος στεκόταν στο γιαλό. 3Και τους μίλησε για πολλά πράγματα με παραβολές λέγοντας: «Ιδού, βγήκε ο σπορεύς για να σπείρει. 4Και όταν έσπερνε, άλλοι μεν σπόροι έπεσαν στον δρόμο και ήλθαν τα πετεινά και τους κατέφαγαν. 5άλλοι σπόροι έπεσαν στο πετρώδες έδαφος, όπου δεν υπήρχε χώμα πολύ, και αμέσως φύτρωσαν, διότι δεν είχαν βάθος χώματος, 6και, όταν ανέτειλε ο ήλιος, δέχτηκαν τις καυστικές ακτίνες και, επειδή δεν είχαν ρίζα (βαθιά ρίζα), ξεράθηκαν. 7άλλοι σπόροι έπεσαν σε μέρη, όπου υπήρχαν σπόροι αγκαθιών, και φύτρωσαν και υψώθηκαν τα αγκάθια και τους έπνιξαν τελείως. 8και άλλοι σπόροι έπεσαν στο χώμα το καλό και έδωσαν καρπό, άλλος μεν σπόρος εκατό, άλλος δε εξήντα, και άλλος τριάντα. 9Όποιος έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει».

ΓΙΑΤΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ

10Τότε πήγαν κοντά του οι μαθητές και του είπαν: «Γιατί τους ομιλείς με παραβολές;». 11Αυτός τους απάντησε: «Διότι σε σας έχει δοθεί (η τιμή) να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, ενώ σ’ εκείνους δεν έχει δοθεί. 12Όποιος έχει, θα δοθεί σ’ αυτόν και θα περισσεύσει. Αντιθέτως, όποιος δεν έχει, και αυτό (το λίγο), που έχει θα του αφαιρεθεί. 13Γι’ αυτό του ομιλώ με παραβολές, ώστε, ενώ βλέπουν, να μη βλέπουν, και ενώ ακούουν, να μην ακούουν, μήτε να καταλάβουν με αποτέλεσμα να μην επιστρέψουν. 14Και τότε θα εκπληρωθεί σ’ αυτούς η προφητεία του Ησαΐα, η οποία λέγει: Θα ακούσετε, θα ακούσετε, αλλά δεν θα καταλάβετε. Και θα ιδείτε, θα ιδείτε, αλλά δεν θα ιδείτε. 15Διότι σκοτίστηκε ο νους αυτού του λαού, και κώφευσαν, και έκλεισαν τα μάτια τους, για να μην ιδούν με τα μάτια και ακούσουν με τα αυτιά και καταλάβουν με το νου και επιστρέψουν, και τους συγχωρήσω».

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΙΑ

16«Τα δικά σας μάτια είναι ευτυχισμένα, διότι βλέπουν, και τα αυτιά, διότι ακούνε. 17Αληθινά σας λέγω, ότι πολλοί προφήτες και ευσεβείς επιθύμησαν να ιδούν αυτά, που βλέπετε, αλλά δεν είδαν, και ν’ ακούσουν αυτά, που ακούτε, αλλά δεν άκουσαν».

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ

18«Σεις λοιπόν μάθετε την έννοια της παραβολής του σπορέως. 19Από καθένα. Που ακούει το λόγο για τη βασιλεία και δεν καταλαβαίνει, έρχεται ο Πονηρός και παίρνει το σπαρμένο στη ψυχή του. Αυτό σημαίνει ο σπόρος, που σπάρθηκε στο δρόμο. 20Ο δε σπόρος, που σπάρθηκε στο πετρώδες έδαφος, αναφέρεται σ’ εκείνον, που ακούει το λόγο και αμέσως τον δέχεται και τον λαμβάνει με χαρά. 21όμως δεν έχει ρίζα μέσα του, αλλ’ είναι προσωρινός, και όταν συμβεί θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως κλονίζεται. 22Ο δε σπόρος που σπάρθηκε στα αγκάθια, αναφέρεται σ’ εκείνον, που ακούει το λόγο, αλλ’ η (υπερβολική) μέριμνα για τη ζωή αυτή και η απόλαυση του πλούτου καταπνίγει το λόγο, και έτσι αποβαίνει άκαρπος. 23Ο δε σπόρος, που σπάρθηκε στο καλό έδαφος, αναφέρεται σ’ εκείνον, που ακούει το λόγο και εννοεί, και αυτός βεβαίως καρποφορεί και αποδίδει άλλος μεν εκατό, άλλος δε εξήντα, και άλλος τριάντα».

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΖΙΖΑΝΙΩΝ

24Άλλη παραβολή τους δίδαξε: «Η βασιλεία των ουρανών έγινε όμοια με άνθρωπο, που έσπειρε καλό σπόρο στο αγρό του. 25Αλλ’ όταν οι άνθρωποι κοιμόνταν, ήλθε ο εχθρός του και έσπειρε ζιζάνια μέσα στο σιτάρι και έφυγε. 26Όταν βλάστησε το χορτάρι και σχημάτισε καρπό, τότε (από το καρπό) έγιναν φανερά και τα ζιζάνια. 27Οι δε δούλοι του οικοδεσπότη πήγαν και του είπαν: “Κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στον αγρό σου; Από πού έχει τα ζιζάνια;”. 28Και αυτός τους είπε: “Άνθρωπος εχθρός έκανε τούτο”. Τότε οι δούλοι του είπαν: “Θέλεις λοιπόν να πάμε να τα μαζέψουμε;”. 29Αλλ’ αυτός είπε: “Όχι, μήπως μαζεύοντας τα ζιζάνια ξεριζώσετε μαζί με αυτά και το σιτάρι. 30Αφήσετε ν’ αυξάνονται και τα δύο μαζί μέχρι το θερισμό. Και τον καιρό του θερισμού θα ειπώ στους θεριστές: «Μαζέψετε πρώτα τα ζιζάνια και δέσετέ τα σε δεμάτια, για να τα κατακαύσετε, το δε σιτάρι συγκεντρώσετε στην αποθήκη μου”».

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΟΥ ΣΙΝΑΠΕΩΣ

31Άλλη παραβολή τους δίδαξε λέγοντας: «Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με κόκκο σιναπιού, τον οποίο πήρε άνθρωπος και έσπειρε στον αγρό του. 32Αυτός είναι μεν μικρότερος απ’ όλους τους σπόρους, αλλ’ όταν αναπτυχθεί, ξεπερνάει όλα τα λαχανικά και γίνεται ολόκληρο δένδρο, ώστε να έρχονται τα πετεινά του ουρανού και να κάθονται στα κλαδιά του».

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΖΥΜΗΣ

33Άλλη παραβολή είπε σ’ αυτούς: «Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με προζύμι, που πήρε γυναίκα και το έβαλε μέσα σε τρία σάτα αλεύρι (ποσότητα μεγάλη), και ζυμώθηκε (και δέχθηκε δηλαδή την επίδραση του προζυμιού) όλο το αλεύρι».

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΠΑΡΑΒΟΛΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑ

34Όλα αυτά ο Ιησούς είπε στα πλήθη με παραβολές, και χωρίς παραβολή δεν τους είπε τίποτε, 35κι έτσι εκπληρώθηκε το λεχθέν δια του προφήτου, ο οποίος είπε: Θα ομιλήσω με παραβολές, θα ειπώ αλήθειες μυστικές από την αρχή του κόσμου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΖΙΖΑΝΙΩΝ

36Τότε άφησε τα πλήθη και ήλθε στο σπίτι του (το σπίτι όπου έμενε, όχι βεβαίως ιδιόκτητο). Και προσήλθαν σ’ αυτόν οι μαθητές του και είπαν: «Εξήγησέ μας την παραβολή των ζιζανίων του αγρού». 37Αυτός τότε τους είπε: «Εκείνος, που σπέρνει τον καλό σπόρο, είναι ο Υιός του ανθρώπου. 38Ο αγρός είναι ο κόσμος. Ο καλός σπόρος είναι οι άνθρωποι της βασιλείας (του Θεού). Τα ζιζάνια είναι οι άνθρωποι του κακού. 39Ο εχθρός που τα έσπειρε, είναι ο Διάβολος. Ο θερισμός είναι η συντέλεια του κόσμου. Και οι θεριστές είναι άγγελοι. 40Όπως μαζεύονται τα ζιζάνια και καίγονται με φωτιά, έτσι θα συμβεί κατά τη συντέλεια αυτού του κόσμου. 41Θ’ αποστείλει ο υιός του ανθρώπου τους αγγέλους του, και θα μαζέψουν από το βασίλειό του όλους τους σκανδαλοποιούς και τους παραβάτες του νόμου, 42και θα τους ρίξουν στο πύρινο καμίνι (στην Κόλαση). Εκεί θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια. 43Τότε οι ευσεβείς θα ακτινοβολούν όπως ο ήλιος στη βασιλεία του (ουράνιου) πατέρα τους. Όποιος έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει».

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ

44«Πάλι η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με θησαυρό κρυμμένο στον αγρό, τον οποίο βρήκε άνθρωπος και απέκρυψε. Και από τη χαρά του πηγαίνει και πωλεί όλα, όσα έχει, και αγοράζει τον αγρό εκείνο».

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

45«Πάλι η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με άνθρωπο έμπορο, που ζητεί πολύτιμα μαργαριτάρια, 46και όταν βρήκε ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, πήγε και πώλησε όλα, όσα είχε, και το αγόρασε».

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣΑΓΗΝΗΣ

47«Πάλι η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με δίχτυ, που ρίχτηκε στη θάλασσα και μάζεψε ψάρια από κάθε είδος. 48Και όταν γέμισε, το ανέβασαν στην ακτή, και κάθισαν και μάζεψαν τα καλά ψάρια σε αγγεία, ενώ τα άχρηστα και επιβλαβή τα πέταξαν. 49Έτσι θα συμβεί κατά την συντέλεια του κόσμου. Θα βγουν άγγελοι και θα ξεχωρίσουν τους κακούς από τους καλούς, 50και θα τους ρίξουν στο πύρινο καμίνι (στην Κόλαση). Εκεί θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια».

Ο ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΟΥ ΜΩΣΑΪΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

51Τους ρωτάει ο Ιησούς: «Καταλάβατε όλα αυτά;». Του απαντούν: “Ναι, Κύριε». 52Τότε αυτός τους είπε: «Γι’ αυτό κάθε γραμματέας (διδάσκαλος του μωσαϊκού νόμου), που διδάχθηκε για τη βασιλεία των ουρανών (τη μεσιακή βασιλεία), είναι όμοιος με άνθρωπο οικοδεσπότη, ο οποίος βγάζει από το θησαυροφυλάκιό του καινούριους θησαυρούς και παλαιούς».

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ

53Όταν ο Ιησούς τελείωσε τις παραβολές αυτές, αναχώρησε απ’ εκεί, 54και ήλθες την πατρίδα του, και τους δίδασκε στη συναγωγή τους, ώστε να εκπλήσσονται και να λέγουν: «Από πού σ’ αυτόν αυτή η σοφία και τα θαύματα; 55Δεν είναι αυτός ο υιός του ξυλουργού; Δεν ονομάζεται η μητέρα του Μαριάμ και οι αδελφοί του Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων και Ιούδας; 56Και οι αδελφές του δεν είναι όλες στον τόπο μας και γνωστές; Από πού λοιπόν σ’ αυτόν όλα αυτά τα θαυμαστά φαινόμενα;». 57Και κλονίζονταν και αμφέβαλλαν γι’ αυτόν. Ο δε Ιησούς τους είπε: «Δεν υπάρχει προφήτης χωρίς εκτίμηση, παρά στην πατρίδα του και στο σπίτι του». 58Και δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα λόγω της απιστίας τους.