Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης: "Από την κρίση στην ελπίδα"

Τά ἐφετινά Χριστούγεννα βρίσκουν τόν λαό μας σέ κρίσιμη ἀκόμη κατάστασι. Οἱ ἐπικυρίαρχοι δανεισταί μας ἐπιβάλλουν ὅλο καί πιό δυσβάστακτες φορολογίες. Οἱ νέοι μας μαστίζονται ἀπό τήν ἀνεργία. Οἱ ἡλικιωμένοι βιώνουν πρωτοφανῆ ἀνασφάλεια. Γιά πολλούς χάθηκε ἡ ἐλπίδα. Συνάνθρωποί μας δέν ἀντέχουν πλέον τήν οἰκονομική δυσπραγία. Οἱ περισσότεροι ἀγωνιοῦν γιά περαιτέρω συνέπειες. Κάποιοι ἀπελπίζονται καί, δυστυχῶς, ὡρισμένοι αὐτοκτονοῦν.

π. Ανδρέας Κονάνος: "Οι νέοι και η Εκκλησία"

Μια συνέντευξη του πατρός Ανδρέα Κονάνου που δόθηκε σχετικά με τους νέους της εποχής μας, ακόμα κι αν δεν είσαι νέος ηλικιακά.

Ψυχικά, όμως, πρέπει να είσαι! Αλλιώς δεν θα καταλάβεις πολλά.

Μιχάλης Μαυροφοράκης: "Ο εορτασμός των Χριστουγέννων" (Μέρος 2ο)

Το 1ο μέρος εδώ

Απομαγνητοφώνηση από εκπομπή της Πειραϊκής Εκκλησίας, της σειράς εκπομπών: "Ορθοδοξία και Αίρεση", του Β΄ Βιβλικού και των συνεργατών του.

1. Εισαγωγή

Η πολύ σημαντική εορτή των Χριστουγέννων, της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, δυστυχώς, κακοποιείται από πολλούς, οι οποίοι ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί και συχνά φέρουν επιχειρήματα για να στηρίξουν τις εσφαλμένες απόψεις τους ότι τα Χριστούγεννα δεν πρέπει να εορτάζονται διότι, δήθεν, δεν είναι χριστιανική εορτή ή ότι ο Θεός δεν αρέσκεται σε τέτοιου είδους λατρεία.

"Η ευλαβέστατη γυναίκα ονόματι Βασιλική"

Στο Μεσολόγγι ζούσε μία ευλαβέστατη γυναίκα, ονόματι Βασιλική (Κούλα την φώναζαν), παντρεμένη με τον Δημήτριο, ψαρά στο επάγγελμα. Ήταν και οι δυο πολύ πιστοί και πολύ απλοί άνθρωποι.

Όταν η Βασιλική ήταν νέα, την ημέρα των Θεοφανείων «είδε τους ουρανούς ανεωγμένους» και τους Αγγέλους του Θεού να ψάλλουν. Γι' αυτό έλεγε: «Αυτή την ημέρα μη φεύγεις από την εκκλησία, έστω και αν καίγεται το σπίτι σου, γιατί ανοίγουν οι ουρανοί».

Νίκος Χειλαδάκης: "Στην Ευρώπη οι Ναοί γίνονται Καφέ-Μπαρ ακόμα και Τζαμιά"

Όλοι γνωρίζουμε την μικρή ολλανδική πόλη του Μάαστριχ, στα σύνορα Γερμανίας, Ολλανδίας και Βελγίου. Η πόλη αυτή συμβολίζει την Ενωμένη Ευρώπη, καθώς εκεί στις 7 Φεβρουαρίου του 1992 υπογράφηκε η συνθήκη της δημιουργίας της Ενωμένης Ευρώπης. Η συνθήκη αυτή έθεσε ουσιαστικά την βάση για την μετέπειτα πορεία της ευρωπαϊκής ηπείρου, μια πορεία όμως που κάθε άλλο παρά ανταποκρίθηκε στα όνειρα των ευρωπαϊκών λαών καθώς προώθησε ένα άτεγκτο τραπεζιτικό ολοκληρωτισμό και μια δικτατορία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου.

Φώτης Κόντογλου: "Αγιασμένες μέρες"

Η απλότητα της ψυχής του Κόντογλου του επιτρέπει να ζει και να μας περιγράφει την "πνευματική χαρά και την ουράνια αγαλλίαση" των Χριστουγέννων. Ας τον ακούσουμε…

Την πνευματική χαρά και την ουράνια αγαλλίαση που νοιώθει ο χριστιανός από τα Χριστούγεννα, δεν μπορεί να τη νοιώσει, με κανέναν τρόπο, όποιος τα γιορτάζει μοναχά σαν μια συγκινητική συνήθεια, που είναι δεμένη περισσότερο με τις συνηθισμένες χαρές του κόσμου, με τον χειμώνα, με τα χιόνια, με το ζεστό τζάκι.

Κλεόπας Ηλίε: "Οἱ ὀκτὼ πειρασμοὶ μοναχῶν καὶ λαϊκῶν"

Πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Ὁ μοναχὸς καὶ ὁ ἀγωνιστὴς χριστιανὸς εἶναι πνευματικοὶ μαχητὲς σὲ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς τους ἀπὸ τὴν γέννηση μέχρι τὸν θάνατό τους. Εἶναι ὅμως ἀνάγκη νὰ γνωρίζουμε τὴν τέχνη αὐτοῦ τοῦ ἀοράτου πολέμου καὶ ἀπὸ ποῖα μέρη ἔρχεται ἐναντίον μας ὁ νοητὸς ἐχθρός.

Ὁ ἅγιος Μελέτιος ὁ Ὁμολογητὴς μᾶς λέγει ὅτι ὁ πειρασμὸς ἔρχεται ἀπὸ ἕξι σημεῖα ἐναντίον μας, ἐνῶ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης γράφει ἀπὸ ὀκτώ, δηλ. ἀπὸ ἐπάνω καὶ ἀπὸ κάτω, ἀπὸ δεξιὰ καὶ ἀριστερά, ἀπὸ ἐμπρὸς καὶ πίσω καὶ ἀπὸ μέσα καὶ ἔξω.

Πρόσκληση: "Ο π. Ανδρέας Κονάνος στο ιερό παρεκκλήσιο Αγίου Φανουρίου Ιλίου"

Σήμερα, Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012, ώρα 19:00 θα μιλήσει ο π. Ανδρέας Κονάνος στο ιερό παρεκκλήσιο Αγίου Φανουρίου Ιλίου, με θέμα "Θεέ μου, αφού με αγαπάς, γιατί με πονάς;....".

Για να διαβάσετε ευκολότερα την πρόσκληση κάντε "κλικ" πάνω στη "φωτο".

"Να σε σπλαχνισθεί ο Θεός, άνθρωπέ μου, και να μη σου λογαριαστεί ως αμαρτία τίποτε απ’ όσα μου είπες"

Υπήρξε κάποιος μοναχός στη Θηβαΐδα, με το όνομα Απολλώνιος. Αυτός φανέρωσε πάρα πολλές δυνάμεις της ενάρετης ζωής του, είχε αξιωθεί να γίνει και διάκονος. Ξεπερνώντας σε όλες τις αρετές όλους εκείνους πού κάποτε ευδοκίμησαν στο καιρό των διωγμών, ενθαρρύνοντας τούς ομολογητές του Χριστού, πολλούς τους έκανε μάρτυρες. Και αυτός επίσης, αφού συνελήφθη, τον φύλαγαν στη φυλακή, όπου πήγαιναν οι πιο φαύλοι εθνικοί και του απεύθυναν λόγια εξοργιστικά και βλασφημίες.

"Η αγάπη του αββά Αγάθωνα" (Γεροντικό)

Mια φορά, ο Αββάς Αγάθωνας, πήγαινε στην πόλη να δώσει το εργόχειρο του και να προμηθευτεί το λίγο ψωμάκι του, βρήκε κοντά στην αγορά ένα πτωχό γέρο ανάπηρο.

-Για την αγάπη του Θεού, Αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον Όσιο, μη με αφήσεις και εσύ αβοήθητο τον δυστυχή, πάρε με κοντά σου.

Ο Αββάς Αγάθων τον έβαλε να καθίσει δίπλα του εκεί που αράδιασε τα καλάθια του για να τα πουλήσει.

Φώτης Κόντογλου: "Οι Ελληνικές γιορτές και τα αγνά έθιμά μας"

Τα Χριστούγεννα, τα Φώτα, η Πρωτοχρονιά, κι άλλες γιορτές, για πολλούς ανθρώπους δεν είναι καθόλου γιορτές και χαρούμενες μέρες, αλλά μέρες που φέρνουνε θλίψη και δοκιμασία. Δοκιμάζονται οι ψυχές εκείνων που δεν είναι σε θέση να χαρούνε, σε καιρό που οι άλλοι χαίρουνται. Παρεκτός από τους ανθρώπους που είναι πικραμένοι από τις συμφορές της ζωής, τους χαροκαμένους, τους αρρώστους, οι περισσότερο, πικραμένοι, είναι εκείνοι που τους στενεύει η ανάγκη να γίνουνε τούτες τις χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι.

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης: "Η υπομονή"

Πολύ απουσιάζει στους βιαστικούς καιρούς μας η αρετή της υπομονής. Οι υπομονετικοί συνήθως κερδίζουν. Η ανυπομονησία είναι πηγή αρκετών σοβαρών προβλημάτων. Η υπομονή στις δυσκολίες της ζωής δίνει πνευματική ωρίμανση. Η υπομονή φανερώνει ανδρεία, γενναία και σοφή ψυχή. Οι ανυπόμονοι φοβούνται, δειλιάζουν και χάνουν. Οι ασθενείς, οι τραυματίες, οι ανάπηροι, οι άνεργοι, οι φτωχοί, έχουν μεγάλη την ανάγκη της υπομονής. Δίχως αυτή εύκολα απελπίζονται.

παπα - Δημήτρης Γκαγκαστάθης: "Συμβουλή προς νέα ζευγάρια"

Ο αείμνηστος Γέροντας πατήρ Δημήτριος Γκαγκαστάθης σε κάθε νεαρό ζευγάρι τους έλεγε:

«Μάθετε από την αρχή της γνωριμίας σας και μάλιστα του γάμου, από την πρώτη νύκτα του γάμου σας, να κάνετε μαζί την πρώτη προσευχή, το πρώτο απόδειπνο. Και αφού τελειώσει το απόδειπνο -όπως γίνεται στα μοναστήρια- να κάνετε μια μετάνοια ο ένας στον άλλον και να ζητήσετε συγγνώμη».

Τον ρώτησα λοιπόν -τότε που μας το είπε ο Γέροντας αυτό:

«Κι αν δεν έχουμε καμία διαφωνία, γέροντα, γιατί να το κάνουμε αυτό;»

Αγ. Λουκά, Αρχιεπ. Κριμαίας: "Τις δικές μας αμαρτίες πρέπει να προσέχουμε και όχι του πλησίον μας"

Μεγάλη και φοβερή είναι αυτή η εντολή του Χριστού. Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο στη Φοβερά Κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.

Μητροπολίτου Δημητριάδος, Ιγνατίου: "Χριστός, ο μεγάλος άγνωστος των Χριστουγέννων"

Δεν υπάρχει γιορτή σαν τα Χριστούγεννα, γιορτή, που καταφέρνει να ενώνει με το ίδιο πνεύμα και την ίδια χαρά, τόσα εκατομμύρια ανθρώπους. 2012 χρόνια από τη γέννηση ενός ασήμαντου, εκ πρώτης όψεως, βρέφους σε κάποιο περιφρονημένο εβραϊκό χωριό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η μισή ανθρωπότητα συνεχίζει να διακηρύσσει, έστω και μια φορά τον χρόνο ως Χριστιανοσύνη, πως τη νύχτα εκείνη ανέτειλε μια ρεαλιστική ελπίδα αναγέννησης του ανθρώπου και ολόκληρου του κόσμου.

"Οι άγιοι στη ζωή μας"

(Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Κάθε ημέρα στην εκκλησία ζητάμε τις πρεσβείες των αγίων. Αυτές οι πρεσβείες είναι ολόκληρη δύναμις, ολόκληρος κόσμος που βγαίνει από τους αγίους και από τις άκτιστες ενέργειες του Θεού. Αλλά οι άγιοι δεν μεσιτεύουν απλώς.

Με το να βλέπουν τον Χριστόν και να γνωρίζουν την ζωή του, και με το να δέχωνται εν Πνεύματι Αγίω θείο φωτισμό ο οποίος θα γίνη πλήρης την ημέρα εκείνη, όταν θα παραβρεθούμε και εμείς μαζί τους, ο Χριστός γίνεται πλέον περιουσία τους και φωτίζουν και εμάς.

"Ο φούρναρης και η ελεημοσύνη"

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχός.

- Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;

- Αμ' τίνος να 'ναι;

- Και δεν τα τρως;

- Βρε φύγε από δω!

- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.

- Φύγε σου είπα, παράτα με.

- Αφεντικό!

- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;

- Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός...

Συγκλονιστική προσλαλιά μιας μάνας κατά την εξόδιο ακολουθία του 19χρονου γιου της

Τον περασμένο Αύγουστο φτερούγισε για τον Ουρανό η αγνή ψυχή του 19χρονου Βασιλείου Δαρδανού, από τον Αλίαρτο – Βοιωτίας. Τελευταίος γιος του ευσεβούς Ιερατικού ζεύγους π. Παναγιώτη και Μαργαρίτας, δοκίμασε τον πόνο από τη λεγόμενη επάρατο νόσο λίγο μετά την επιτυχία του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επί ένα χρόνο φοίτησε στο σχολείο του πόνου και πήρε ομολογουμένως άριστα. Το πτυχίο το πήρε από τα χέρια του αγωνοθέτου Χριστού.

Πως οι δαίμονες τρέμουν όταν οι χριστιανοί μελετούν πατερικά βιβλία - Όραμα του γέροντα Σωφρόνιου (μαθητού του οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ)

Το μοναστήρι του Νιαμέτς ήταν για την Μολδαβία ότι και το μοναστήρι της Άγιας Τριάδος στην Ρωσία, ότι της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου για την Ουκρανία, ότι το Αγιον Όρος για την Ελλάδα. Για πέντε αιώνες ήταν το κέντρο της θρησκευτικής διαφώτισης στην Μολδαβία. Από εκεί βγήκε ο περίφημος μολδαβός γέροντας Παίσιος Βελιτσκόφσκυ, ιδρυτής και πατέρας του θεσμού των γερόντων στη Ρωσία στους έσχατους καιρούς. Έτσι ένας από τους πολλούς μαθητές του οσίου Παϊσίου, ο Σωφρόνιος, που εκείνη την εποχή ήταν ηγούμενος, ήταν πνευματικός άνθρωπος και αυστηρός ασκητής είδε ένα όραμα…..

π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος: "20 απλοί τρόποι πρακτικής ταπείνωσης"

1. Σε ξέχασαν; Δε σε πήραν ούτε ένα τηλέφωνο; Δεν πειράζει. Και προπαντός μην παραπονείσαι.

2. Σε αδίκησαν; Ξέχασέ το.

3. Σε περιφρόνησαν; Να χαίρεσαι.

4. Σε κατηγορούν; Μην αντιλέγεις.

5. Σε κοροϊδεύουν; Μην απαντάς.

Πρόσκληση - Πρόκληση: "Ένα κομποσχοίνι για μετάνοια και έξοδο της Πατρίδας μας από την κρίση"

Αγαπητοί μου φίλοι. Εχω να σας απευθύνω μια προσκληση - προκληση. Τι θα λέγατε από σήμερα (παραμονή της μεγάλης εορτής του Αγίου Ελευθερίου) να ξεκινούσαμε μία μεγάλη προσπάθεια όλοι μαζί. Κάθε βράδυ στις 10:00, όσο γίνεται περισσότεροι, να κάναμε δύο κομποσχοίνια στον Χριστό και ένα στην Παναγία για να οδηγηθεί ο λαός μας σε μετάνοια και έξοδο της Πατρίδας μας από την κρίση. Φανταστείτε εκατοντάδες ή και χιλιάδες πιστών, να προσεύχονται ταυτόχρονα και αυτές οι προσευχές να ανεβαίνουν στον θρόνο του Θεού....!!!

Δεν μπορεί ο Θεός του ελέους να μην καμφθεί και να μην βοηθήσει τους ανθρώπους του.

"Το μεγαλείο της δημιουργίας του Θεού" (Βίντεο)

Το μεγαλείο της δημιουργίας του Θεού σε ένα βίντεο 4 λεπτών.

Λεοπάρδαλη σκοτώνει μπαμπουίνο και όταν συνειδητοποιεί ότι μόλις έχει γεννήσει αφήνει το κουφάρι και πιάνει το μωρό το ανεβάζει στο δέντρο γιατί έχει υαινες γυρω γυρω και κάθεται και προσεχει το μωρό!!!!!!

Τι μπορεί να πει κανείς για ένα τέτοιο βίντεο;

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: "Απάντηση στον καφετζή που έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στην αυτοκτονία και την επαιτεία"

Μου γράφεις ότι όλη σου η περιουσία, πωλήθηκε σε τρίτους. Όταν βρέθηκες στον δρόμο χωρίς τίποτα και κανέναν, κατευνθύνθηκες προς το νεκροταφείο αποφασιμένος να αυτοκτονήσεις.Δεν είχες αμφιβολία, ούτε δεύτερη σκέψη επ' αυτού...

Εξουθενωμένος από την ταλαιπωρία, ξάπλωσες πάνω στον τάφο των γονιών σου και αποκοιμήθηκες. Στον ύπνο σου εμφανίστηκε η μητέρα σου, που σε απείλησε λέγοντάς σου ότι στο Βασίλειο του Θεού υπάρχουν πολλοί από εκείνους που επαιτούσαν στην γη, αλλά ούτε ένας από εκείνους που αφαίρεσαν μόνοι τους την ζωή τους. Αυτό το όνειρο σ' έσωσε από την αυτοκτονία.

"Έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας"

(Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Το να γνωρίζουμε την πονηρία των ανθρώπων, δηλαδή το κακό που κάνουν οι άλλοι, μικρό ή μεγάλο, μας αλλοιώνει την λογική, μας εξασθενίζει τις δυνάμεις μας, διότι δεν συμμαρτυρεί με τον Θεό. Τελικά έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας. Γι' αυτό δεν πρέπει να θέλουμε να μαθαίνουμε, να γνωρίζουμε τί κάνει ο άλλος. Αν έρθουν αν μου μιλήσουν για άλλους, θα τους κλείσω το στόμα ή θα σηκωθώ να φύγω.

"Λάδι και Δάκρυ Χρειάζονται τα Παιδιά"

Ό,τι κι αν έκανε η μάνα για το παιδί της αυτό πήγαινε στα χαμένα. Όσες προσπάθειες κι αν έκανε να το φέρει στο δρόμο του Θεού, ήτανε άκαρπες. Άσπρο η μάνα,μαύρο ο γιος. Κι όσο έβλεπε να βγαίνουν απ’ τα χέρια της, με την χάρη του Θεού, παιδιά υπέροχα, έξυπνα, χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία, παιδιά περήφανα που την είχανε δασκάλα, και το δικό της το μοναδικό παιδί, που του αφοσιώθηκε ολότελα σαν έμεινε χήρα, να μην αποφασίζει για κάτι, της ερχότανε τρέλλα.

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου: "Παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης"

Μεταξύ των αγιασμένων μορφών του 20ου αιώνα εξέχουσα θέση κατέχει ο ευλαβέστατος και όσιος εφημέριος του χωριού Πλάτανος παπα‐Δημήτρης Γκαγκαστάθης.

Πρόκειται για μια οσιακή μορφή, καίτοι έζησε ως έγγαμος στον κόσμο.

Υπήρξε προικισμένος με πολλά χαρίσματα, με πολλή επιμέλεια, καθαρότητα συνειδήσεως, άλαλο πίστη, βαθειά ταπείνωση και με πληρότητα αγάπης στο Θεό και τον πλησίον.

Εφραίμ Φιλοθεΐτης: "Περί θλίψεων, πόνων και κόπων"

Η θλίψις είναι όργανον, εργαλείον, το οποίον κρατεί ο Θεός εις το χέρι Του, και Αυτός μόνος το εργάζεται, καθώς Του υπαγορεύει η άπειρος σοφία Του. Εις τον κάθε άνθρωπον διαφοροτρόπως το εργάζεται, αναλόγως της ανάγκης που έχει έκαστος.

Η θλίψις με την ποικιλομορφία της εξαγνίζει και αγιάζει τον άνθρωπον εκείνον, που με σοφίαν και γνώσιν την δέχεται. Δηλαδή κάθε θλίψις του χριστιανού είναι θεία επίσκεψις έχουσαν σκοπόν την σωτηρίαν αυτού και την αποστέλλει η γλυκυτάτη δεξιά του ουρανίου μας Πατρός, αν και απαρέσκεται η φύσις μας εις την τοιαύτην, καθώς και τα πικρά φάρμακα απαρέσκουν εις τον ασθενούντα.

Όσιος Άνθιμος της Χίου: "Λόγος περί αγάπης του Θεού"

Η αγαθότης του Θεού, αδελφές, είναι τόσον πλουσία εις χάριτας, ώστε γυρεύει αιτία να ελεήση τον άνθρωπον. Η χάρις του Θεού είναι έτοιμη κάθε στιγμή να κάμη αντανάκλαση μέσα στην καρδία του ανθρώπου και να του δώσει μόρφωση, να του δώσει χάρη και έλεος, θέλει όμως να της δoθή αφορμή. Λέγουν ότι ο βασιλεύς Ναπολέων επήγε κάποτε να συργιανίση σε ένα δάσος, για να πάρη τον αέρα του, να απoλαύση εκεί την ομορφιά της φύσεως. Εκεί είδε ένα ωραίο δένδρο, μα ήταν πανόραμα: υψηλό, δροσερό, κατάσκιο, ο φλοιός του εγυάλιζε σαν καθρέφτης. Τόσο άρεσε στον βασιλέα το δένδρο εκείνο, τόσο του επροξένησε τον θαυμασμόν και την περιέργειαν, ώστε εκάθισεν απέναντι στο δένδρο και το έβλεπε και το εκαμάρωνε. Μέσα η καρδιά του είχε γεμίσει από την ομορφιά του δένδρου. 

"Η ψύχρανση του πνευματικού ζήλου και οι αιτίες της"

(Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)

ΦΟΒΑΣΑΙ. Αμφιβάλεις αν θα καταφέρεις να ολοκληρώσεις την προσπάθειά σου, μολονότι έκανες μια φιλότιμη αρχή. Ναι, πρέπει να το φοβάσαι αυτό, γιατί ,καθώς είμαστε συχνά άστατοι, προκαλούμε βλάβη στον εαυτό μας. Μη στηρίζεσαι στις δυνάμεις σου. Απόθεσε κάθε ελπίδα σου στον Θεό. Από την ανησυχία και το φόβο της αποτυχίας όχι μόνο δεν θα ζημιωθείς, αλλ’ απεναντίας και θα ωφεληθείς, αν ,πρώτον, δεν απελπιστείς και, δεύτερον, ακουμπήσεις και στηριχθείς στον παντοδύναμο Κύριο. Διατήρησε αυτή την καλή ανησυχία. Να φοβάσαι μήπως λυπήσεις τον αγαπημένο σου Κύριο. Και να σκέφτεσαι πως αύριο έρχεται ο θάνατος. Αργότερα, την ανησυχία θα την αντικαταστήσει η στέρεη ελπίδα της σωτηρίας.

Ιερά Μονή Παρακλήτου: "Βοήθημα Εξομολογουμένου"

Τὸ φυλλάδιο ποὺ κρατᾶς στὰ χέρια σου, ἀδελφέ μου, ἀποτελεῖ ἕνα ἁπλὸ βοήθημα γιὰ ἐκείνους ποὺ ἑτοιμάζονται νὰ προσέλθουν στὸ σωστικὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.

Ἡ Ἐξομολόγηση εἶναι τόσο ἀναγκαία γιὰ κάθε χριστιανό, ὅσο καὶ τὸ Βάπτισμα. Γιατὶ τὸ Βάπτισμα μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὶς προηγούμενες ἁμαρτίες μας, ἐνῶ ἡ Ἐξομολόγηση ἀπὸ ὅσες διαπράττουμε μετὰ τὸ Βάπτισμα. Χωρὶς τὸ Βάπτισμα δὲν μποροῦμε να κοινωνήσουμε τὰ ἄχραντα Μυστήρια τοῦ Κυρίου. Δὲν μποροῦμε ἐπίσης νὰ κοινωνήσουμε, ἂν δὲν ἐξομολογηθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, ἀφοῦ αὐτὲς σὰν ἕνα τεῖχος μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεό.

Αρχιμ. Γεωργίου Χρυσοστόμου: ”Ασθενής και ωδιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει”

Η πιο παρεξηγημένη Ιερή Παροιμία: «Ασθενής και ωδιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει» και όχι «Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει».

 “Σε ποιες περιπτώσεις μπορούμε θεμιτά και νόμιμα να καταλύσουμε την νηστεία;” είναι ένα σύνηθες ερώτημα πιστών προς τους ιερείς και ιδιαίτερα προς τους πνευματικούς – εξομολόγους. “Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει”, είναι μια εξίσου συνηθισμένη απάντηση. Πρόκειται όμως για μια παρεξήγηση.

"Η Διαθήκη της Μάνας"

Αυτή είναι η χειρόγραφη διαθήκη μιας μητέρας, που κοιμήθηκε στα 90 της χρόνια. Η γυναίκα αυτή είχε 4 κόρες, 1 γυιό και 15 εγγόνια. Πεθαίνοντας, δεν τους άφησε παρά μόνο την διαθήκη της, ανορθόγραφη και κακογραμμένη, πλούσια όμως σε πνευματικό περιεχόμενο:

- Αγαπημένα μου παιδιά, (και τους αναφέρει έναν έναν, τα παιδιά της, τους γαμπρούς, την νύφη και όλα τα εγγονάκια, 25 ονόματα). Σας φιλώ και σας αποχαιρετώ. Αυτό το γράμμα θα το ανοίξετε και θα το διαβάσετε μετά τον θάνατό μου…

Όλη η ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ στο διαδίκτυο (Περιεχόμενα)

Ολοκληρώθηκε η ανάρτηση της 5τομης Φιλοκαλίας των Ιερών Νηπτικών. Επιτέλους, ένα σπουδαίο έργο της Ορθόδοξης Πνευματικότητας (ίσως το σπουδαιότερο, μαζί με την Κλίμακα και τους Ασκητικούς λόγους του αββά Ισαάκ του Σύρου) βρήκε την θέση του στο διαδίκτυο. Εύχομαι έστω κι ένας άνθρωπος να βγει ωφελημένος από αυτήν την προσπάθεια. Τότε θα πω, ότι άξιζε τον κόπο. Ο Τριαδικός Θεός να σας ευλογεί.

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ (ΟΛΟΙ ΟΙ ΤΟΜΟΙ) 

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ (Α΄ ΤΟΜΟΣ) 

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ (Β΄ ΤΟΜΟΣ) 

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ (Γ΄ ΤΟΜΟΣ)

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ (Δ΄ ΤΟΜΟΣ)

ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ (Ε΄ ΤΟΜΟΣ)

Συνοπτικά σχόλια στο "Περί των τριών τρόπων της προσευχής" του Αγίου Συμεών του Νέου θεολόγου

Εάν λάβει κανείς υπ' όψιν ότι ο άγιος Συμεών έζησε κατά τα μέσα του 11ου αιώνος, δεν θα εκπλαγεί για την κάπως διάφορη διδασκαλία του περί προσευχής, από την κατόπιν κοινώς αποδεκτή διδασκαλία του 14ου αιώνος. Πράγματι ο θείος Πατέρας, μαθητής του Στουδίτου Συμεών του Ευλαβούς, εκτός από την προσωπική του πείρα για την προσευχή, ακολουθούσε τους διδασκάλους του μοναχισμού από τον 6ον αιώνα, άγιον Ιωάννη της Κλίμακος, Μάρκον Ασκητή, όσιον Ησύχιον, Ησαΐα τον Αναχωρητή, Σιναΐτη Φιλόθεο, τον Μέγα Βαρσανούφιο.

Σταμάτης Σπανουδάκης: "Πάντα στην Ελλάδα οι μονάδες έκαναν την διαφορά" (Συνέντευξη στο "Ήγγικεν")

Σας παρουσιάζουμε την συνέντευξη που μας παρεχώρησε ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης τον οποίο κι ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την τιμή που μας έκανε :

- Όλοι καταλαβαίνουμε ότι η κρίση που βιώνουμε πρωτίστως είναι πνευματική. Σε ποιον βαθμό θεωρείτε πως σε αυτήν συνετέλλεσε η αλλαγή στον τρόπο ζωής και επιβίωσης των Ελλήνων με την συγκέντρωση του πληθυσμού στις πόλεις και την αποκοπή από την αυτάρκεια της αγροτικής ζωής;

Μακάρι να το καταλαβαίναμε όλοι. Οι περισσότεροι όμως από εμάς, ακόμα μετράνε ανύπαρκτα κουκιά και τσακώνονται για το ξεφτισμένο και επικίνδυνο από καιρό, ευρωπαικό πάπλωμα. Ήτοι την πνευματικά αλλόθρησκη και εχθρική τρόικα, τους εγχώριους και ξένους στρατιώτες της, τα μικροκομματικά και προσωπικά θλιβερά εγχώρια συμφέροντα και τις διαρκείς και τόσο βαρετές από τηλεοράσεως "αποκαλύψεις" και διαπιστώσεις, από τους "ειδικούς" μας.

Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης: Συνοπτικά σχόλια (Ε΄ τόμος της Φιλοκαλίας)

Οι άγιοι συντάκτες της Φιλοκαλίας, απανθίζοντας κείμενα αγίων Πατέρων, για χρήση κυρίως των μοναχών, είχαν την φιλάδελφη επιθυμία να ωφελήσουν και τους ομοπίστους λαϊκούς αδελφούς των. Ιδιαίτερη σημασία έδωσαν στην προβολή της νοεράς προσευχής, δυναμένης να καλλιεργείται, ως αποφασιστικό όπλο στους πνευματικούς αγώνες, τόσον από μοναχούς όσο και από τους εν τω κόσμω αγωνιζόμενους τον καλόν αγώνα. 

Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος: Συνοπτικά σχόλια στον 22ο λόγο (Ε΄ τόμος της Φιλοκαλίας)

Ο Λόγος αυτός —ο 22ος— του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, όπου ο μεγάλος και έμπλεως θείου φωτός Άγιος της Εκκλησίας αφηγείται τις πρώτες θεοφάνειές του, δια φωτός, έχει επανειλημμένως εκδοθεί, ως αυτοβιογραφικός. Έδώ παρατίθεται με την εξής διαφορά· αντί της αρχικής μεταφράσεως από τον Διονύσιο Ζαγοραίο, σε γλωσσικόν ιδίωμα της τουρκοκρατίας, ωραίο μεν και κατανυκτικό, αλλά κάπως πολύλογο και ξένο προς το σύγχρονο γλωσσικό αισθητήριο, προτιμήθηκε η απ' ευθείας νέα μετάφραση από το πρωτότυπο κείμενο.

Ερμηνεία του "Κύριε Ελέησον"

Συνοπτικά σχόλια: Και αυτό το μικρό κείμενο, που πραγματεύεται με χαριτωμένη απλότητα για την μονολόγιστη ευχή, παραδίδεται από τους συλλέκτες των πατερικών κειμένων της Φιλοκαλίας ανωνύμως και μέσα από τις προθέσεις τους να γνωσθεί και να καλλιεργείται από τον λαόν του Θεού η γλυκύτατη νοερά προσευχή. Για να θεμελιώσει δε την αναγκαιότητα της εκζητήσεως του θείου ελέους, ο συντάκτης του μικρού αυτού δοκιμίου ανατρέχει στην εποχή των Αποστόλων, που παρέδωσαν την ευχή, συμφώνως και προς άλλους διδασκάλους της νοεράς προσευχής. Παρ' ότι περιέχει απόψεις κοινές πλέον, γύρω από την ευχή του Ιησού, όμως, στην απλότητα του, οικοδομεί, πείθει, κατανύσσει με την ιδιαίτερη χάρη του, οπότε και με αυτό επιτυγχάνεται ο σκοπός των εκδοτών της Φιλοκαλίας, ώστε να δικαιούται να ενσωματωθεί σ' αυτή.

Κείμενο: Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», και συντομότερα «Κύριε ελέησον», από τον καιρό των Αποστόλων χαρίστηκε στους Χριστιανούς και ορίστηκε να το λένε ακατάπαυστα, όπως και το λένε. Τι σημαίνει όμως τούτο το «Κύριε ελέησον», είναι πολύ λίγοι σήμερα που το ξέρουν, κι έτσι φωνάζουν καθημερινά ανωφελώς, αλλοίμονο, και ματαίως το «Κύριε ελέησον», και το έλεος του Κυρίου δεν το λαβαίνουν γιατί δεν ξέρουν τι ζητούν. Γι' αυτό πρέπει να ξέρομε πως ο Υιός και Λόγος του Θεού, αφότου σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος και υπέμεινε τόσα πάθη και σταυρώθηκε και χύνοντας το πανάγιο αίμα Του εξαγόρασε τον άνθρωπο από τα χέρια του διαβόλου, από τότε έγινε Κύριος και εξουσιαστής της ανθρώπινης φύσεως. Και προτού βέβαια σαρκωθεί ήταν Κύριος όλων των κτισμάτων, ορατών και αοράτων, ως δημιουργός και ποιητής τους, όμως των ανθρώπων και των δαιμόνων που δε θέλησαν από μόνοι τους να τον έχουν Κύριο και εξουσιαστή τους, δεν ήταν και Αυτός Κύριος τους, ο Κύριος όλου του κόσμου. Ο πανάγαθος Θεός δηλαδή, και τους Αγγέλους και τους ανθρώπους τους έκανε αυτεξούσιους και τους χάρισε το λογικό, να έχουν γνώση και διάκριση· γι' αυτό, ως δίκαιος που είναι και αληθινός, δε θέλησε να τους αφαιρέσει το αυτεξούσιο και να τους εξουσιάζει με τη βία και χωρίς τη θέλησή τους. Αλλά εκείνους που θέλουν να είναι κάτω από την εξουσία και διακυβέρνησή Του, εκείνους ο Θεός και τους εξουσιάζει και τους κυβερνά· εκείνους πάλι που δε θέλουν, τους αφήνει να κάνουν το θέλημα τους, ως αυτεξούσιοι που είναι. Για τούτο και τον Αδάμ που πλανήθηκε από τον αποστάτη διάβολο κι έγινε κι αυτός αποστάτης του Θεού και δε θέλησε να υπακούσει στην εντολή Του, τον άφησε ο Θεός στο αυτεξούσιό του και δε θέλησε να τον εξουσιάζει τυραννικά.

Αλλά ο φθονερός διάβολος που τον πλάνησε εξαρχής, δεν έπαψε κι έπειτα να τον πλανά, ώσπου τον έκανε παρόμοιο στην αλογία με τα κτήνη τα ανόητα και ζούσε πλέον σαν ζώο άλογο και ανόητο. Μα ο πολυέλεος Θεός τον σπλαχνίστηκε τελικά κι έτσι χαμήλωσε τους ουρανούς και κατέβηκε στη γη(Ψαλμ. 17, 10) κι έγινε άνθρωπος για τον άνθρωπο· και με το πανάχραντο αίμα Του τον λύτρωσε από τη δουλεία της αμαρτίας και δια μέσου του ιερού Ευαγγελίου τον οδήγησε πως να ζει θεάρεστα. Και, κατά τον Θεολόγο Ιωάννη, μας έδωσε εξουσία να γίνομε τέκνα Θεού(Ιω. 1, 12) και με το θείο βάπτισμα μας αναγέννησε και μας ανέπλασε και με τα άχραντά Του μυστήρια τρέφει καθημερινά την ψυχή μας και τη ζωογονεί. Και μ' ένα λόγο, με την άκρα Του σοφία βρήκε τον τρόπο να μένει πάντοτε αχώριστος μ' εμάς κι εμείς με Αυτόν, για να μην έχει πλέον καθόλου τόπο σ' εμάς ο διάβολος. Ορισμένοι όμως από τους Χριστιανούς, ύστερα από τόσες χάριτες που αξιώθηκαν και υστέρα από τόσες ευεργεσίες που έλαβαν από τον Δεσπότη Χριστό, πλανήθηκαν πάλι από το διάβολο και εξαιτίας του κόσμου και της σάρκας ξεμάκρυναν από το Θεό και κατακυριεύονται από την αμαρτία και από το διάβολο κάνοντας τα θελήματά του. Όμως δεν είναι τελείως αναίσθητοι ώστε να μην αισθάνονται το κακό που έπαθαν. Καταλαβαίνουν το σφάλμα τους και γνωρίζουν την υποδούλωσή τους, αλλά δεν μπορούν αυτοί μόνοι τους να γλυτώσουν και γι' αυτό προστρέχουν στο Θεό και φωνάζουν το «Κύριε ελέησον» για να τους ευσπλαχνιστεί ο πολυέλεος Κύριος και να τους ελεήσει, να τους δεχτεί σαν τον άσωτο υιό(Λουκ. 15, 20) και να τους δώσει πάλι τη θεία χάρη Του και μέσω αυτής να γλυτώσουν από τη δουλεία της αμαρτίας, ν' απομακρυνθούν από τους δαίμονες και να λάβουν πάλι την ελευθερία τους, για να μπορέσουν με τον τρόπο αυτό να ζήσουν θεάρεστα και να φυλάξουν τις εντολές του Θεού. Αυτοί λοιπόν οι Χριστιανοί που, όπως είπαμε, με τέτοιο σκοπό φωνάζουν το «Κύριε ελέησον», αυτοί θα επιτύχουν εξάπαντος και το έλεος του πανάγαθου Θεού και θα λάβουν τη χάρη Του να ελευθερωθούν από τη δουλεία της αμαρτίας και να σωθούν. Εκείνοι όμως που δεν έχουν είδηση από αυτά που είπαμε, μήτε γνωρίζουν τη συμφορά τους που είναι καταδουλωμένοι στα θελήματα της σάρκας και στα κοσμικά πράγματα, μήτε έχουν ευκαιρία να συλλογιστούν την υποδούλωση τους, αλλά χωρίς τέτοιο σκοπό φωνάζουν μόνο το «Κύριε ελέησον», περισσότερο από συνήθεια, αυτοί πως είναι δυνατό να λάβουν το έλεος του Θεού; Και μάλιστα τέτοιο θαυμάσιο και άπειρο έλεος; Γιατί είναι καλύτερα να μη λάβουν το έλεος του Θεού, παρά να το λάβουν και πάλι να το χάσουν, επειδή τότε είναι διπλό το φταίξιμο τους. Άλλωστε, αν κανείς δώσει κανένα πετράδι πολύτιμο στα χέρια μικρού παιδιού ή κανενός αγροίκου άνθρωπου που να μην ξέρει τι αξίζει, και αυτοί το πάρουν στα χέρια τους και το χάσουν, είναι φανερό πως δεν το έχασαν εκείνοι αλλά αυτός που τους το έδωσε.

Και για να καταλάβεις καλύτερα τα λεγόμενα, συλλογίσου πως στον κόσμο τούτο εκείνος που είναι άπορος και φτωχός και θέλει να πάρει ελεημοσύνη από κάποιο πλούσιο, πηγαίνει και του λέει «ελέησον με», δηλαδή «λυπήσου με για τη φτώχεια μου και δος μου τα αναγκαία». Και πάλι, εκείνος που έχει χρέος και θέλει να του το χαρίσει ο δανειστής του, πηγαίνει και του λέει «ελέησόν με», δηλαδή «λυπήσου με για την ανέχειά μου και χάρισέ μου αυτό που σου χρωστώ». Όμοια και ο φταίχτης, θέλοντας να τον συγχωρήσει εκείνος στον οποίο έφταιξε, πηγαίνει και του λέει «ελέησόν με», δηλαδή «συγχώρεσέ με για ό,τι σου έκανα». Από την άλλη μεριά, ο αμαρτωλός φωνάζει στο Θεό το «Κύριε ελέησον» και δεν ξέρει μήτε τι λέει, μήτε γιατί το λέει, αλλά μήτε τι είναι το έλεος του Θεού που τον παρακαλεί να του το δώσει, μήτε σε τι τον συμφέρει το έλεος που ζητά, και μόνο από συνήθεια φωνάζει «Κύριε ελέησον», χωρίς να ξέρει τίποτε. Πως λοιπόν να του δώσει ο Θεός το έλεός Του, αφού αυτός, καθώς δεν το ξέρει, το καταφρονεί και πάλι το χάνει σύντομα και αμαρτάνει περισσότερο; Το έλεος του Θεού δεν είναι άλλο, παρά η χάρη του Παναγίου Πνεύματος, την οποία πρέπει να ζητούμε από το Θεό εμείς οι αμαρτωλοί και να φωνάζομε ακατάπαυστα το «Κύριε ελέησον», δηλαδή «λυπήσου με, Κύριε μου, τον αμαρτωλό, στην ελεεινή κατάσταση που βρίσκομαι, και δέξου με πάλι στη χάρη Σου· δος μου πνεύμα δυνάμεως, για να με δυναμώσει ν' αντισταθώ στους πειρασμούς του διαβόλου και στην κακή συνήθεια της αμαρτίας· δος μου πνεύμα σωφρονισμού, για να σωφρονιστώ, να έρθω σε αίσθηση του εαυτού μου και να διορθωθώ· δος μου πνεύμα φόβου, για να σε φοβούμαι και να φυλάγω τις εντολές Σου· δος μου πνεύμα αγάπης για να σε αγαπώ και να μην απομακρύνομαι πλέον από κοντά Σου· δος μου πνεύμα ειρήνης, για να φυλάγει την ψυχή μου ειρηνική και να συγκεντρώνω όλους μου τους λογισμούς και να είμαι ήσυχος και ατάραχος· δος μου πνεύμα καθαρότητας, για να με φυλάγει καθαρό από κάθε μολυσμό· δος μου πνεύμα πραότητας, για να είμαι ήμερος στους αδελφούς μου Χριστιανούς και να απέχω από το θυμό· δος μου πνεύμα ταπεινοφροσύνης, για να μη φαντάζομαι τα υψηλά και υπερηφανεύομαι».

Εκείνος λοιπόν που γνωρίζει την ανάγκη που έχει από όλα αυτά και τα ζητά από τον πολυέλεο Θεό, φωνάζοντας το «Κύριε ελέησον», αυτός βεβαιότατα θα λάβει εκείνο που ζητά και θα επιτύχει το έλεος και τη θεία χάρη του Κυρίου. Όποιος όμως δεν ξέρει τίποτε από αυτά που είπαμε, αλλά από συνήθεια μόνο φωνάζει το «Κύριε ελέησον», αυτός δεν είναι δυνατό να λάβει ποτέ το έλεος του Θεού· γιατί και πρωτύτερα έλαβε πολλές χάριτες από το Θεό μα δεν τις αναγνώρισε, μήτε ευχαρίστησε το Θεό που του τις έδωσε. Αυτός έλαβε το έλεος του Θεού όταν πλάστηκε κι έγινε άνθρωπος· έλαβε το έλεος του Θεού όταν αναπλάστηκε με το άγιο βάπτισμα κι έγινε ορθόδοξος Χριστιανός· έλαβε το έλεος του Θεού όταν γλύτωσε από τόσους κινδύνους ψυχικούς και σωματικούς που δοκίμασε στη ζωή του· έλαβε το έλεος του Θεού τόσες φορές που αξιώθηκε να κοινωνήσει τα άχραντα μυστήρια· έλαβε το έλεος του Θεού όσες φορές αμάρτησε στο Θεό και τον πίκρανε με τις αμαρτίες του και δεν εξολοθρεύτηκε, μήτε τιμωρήθηκε παιδαγωγικά όπως του έπρεπε· έλαβε το έλεος του Θεού όταν με διάφορους τρόπους ευεργετήθηκε από το Θεό και δεν το αναγνώρισε, αλλά όλα τα λησμόνησε και δε φρόντισε καθόλου για τη σωτηρία του. Αυτός λοιπόν ο Χριστιανός πως να λάβει το έλεος του Θεού χωρίς να το αισθάνεται και χωρίς να γνωρίζει πως δέχεται τέτοια χάρη από το Θεό, καθώς είπαμε, μήτε να ξέρει τι λέει, αλλά να φωνάζει μόνο το «Κύριε ελέησον» χωρίς κανένα στόχο και σκοπό, εκτός από μόνη τη συνήθεια;

 ------------------------------------------------------------------
(πηγή: Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, μεταφρ. Αντώνιος Γαλίτης, εκδ. Το περιβόλι της Παναγίας, 1986, ε΄τόμος, σελ. 289-292).

Η αλήθεια για το "τέλος του κόσμου" σε μια ΦΩΤΟ που σαρώνει

Μια συγκλονιστική φωτογραφία με ένα μήνυμα φανερώνει όλη την αλήθεια για το.. υποτιθέμενο τέλος του κόσμου και την σημερινή κατάστασή μας.

“Δεν φοβάμαι αν θα καταστραφεί ο κόσμος το 2012. Φοβάμαι ότι αυτός ο κόσμος θα συνεχίσει χωρίς να αλλάξει τίποτα”, είναι το μήνυμα της φωτογραφίας με μια εικόνα ενός μικρού παιδιού...

Πέρα από τα διάφορα σενάρια και τις προφητείες, αυτό είναι που θα έπρεπε να μας απασχολεί. Το μέλλον μας και το αν είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε κάτι...

--------------------------------------------

πηγή 

Κάλλιστος Καταφυγιώτης: "Περί της ενώσεως με το Θεό και του θεωρητικού βίου (Περιεχόμενα)

Κεφάλαια 1- 50

 

Κεφάλαια 51-70

 

Κεφάλαια 71-80

 

Κεφάλαια 81-85

 

Κεφάλαια 86-92

 

 

Κάλλιστος Αγγελικούδης: "Στο χωρίο· «Είπε ο Θεός στον Αβραάμ, "φύγε από την πατρίδα σου"», και περί θεωρίας."

24. «Είπε ο Θεός στον Αβραάμ (δηλαδή στον "περάτη")· "Φύγε από την πατρίδα σου και από τους συγγενείς σου και από το πατρικό σου σπίτι, και πήγαινε σε γη που θα σου δείξω, γη όπου ρέει μέλι και γάλα"»(Γέν. 12, 1). Λέει και τώρα ο Θεός με υψηλότερο νόημα στο νου που έγινε περάτης και διαβαίνει από τα αισθητά στα νοητά: «Εγκατάλειψε την αίσθησή σου και όλα τα αισθητά και γενικά όλο τον ορατό κόσμο, και έλα σε γη που θα σου δείξω». 

αρχ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: "Περί μετανοίας" (Ηχητικό αρχείο)

Ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης μιλάει για την μετάνοια. Ό,τι και να πει κανείς γι' αυτόν τον άνθρωπο θα είναι πολύ λίγο! Την ευχή του να έχουμε!!!

Άγιος Κάλλιστος Καταφυγιώτης: "Σύντομη βιογραφία"

Σύντομη βιογραφία: Για τον οσιότατο πατέρα μας Κάλλιστο, τον επονομαζόμενο Καταφυγιώτη (ίσως να πήρε την επωνυμία αυτή από κάποια εκκλησία της Θεοτόκου, που λεγόταν Καταφυγή), ποιος ήταν και από πού καταγόταν και πού έζησε τον αναχωρητικό βίο, τίποτε δέ γνωρίζομε από την ιστορία. 

Όπως όμως συμπεραίνομε από τα κεφάλαιά του που ακολουθούν, ήταν βαθύς γνώστης και της κοσμικής αλλά και της πνευματικής παιδείας και μάλιστα ικανότατος να κινείται, όσο λίγοι, στο νοητό ύψος και βάθος, μήκος και πλάτος των θεωριών. 

πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου: "Η σύγχρονη ψευδοαγγελολογία"

Ανησυχητικό φαινόμενο της εποχής μας, νεοεποχίτικη πρακτική πνευματικής σύγχυσης αποτελεί το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό υπάρχει μία αυξανόμενη ενασχόληση και αναφορά στους αγγέλους σε πλήθος νεοεποχίτικων περιοδικών, κοσμικών εντύπων, βιβλίων και διαδικτυακών τόπων, ακόμη και με την έκδοση ειδικών ad hoc περιοδικών(1).

Άγιος Διάδοχος Φωτικής: "Τα 100 πρακτικά κεφάλαια (Περιεχόμενα)"

Τα 100 πρακτικά κεφάλαια: Kεφάλαια 1-25

Τα 100 πρακτικά κεφάλαια: Κεφάλαια 26-50

Τα 100 πρακτικά κεφάλαια: Κεφάλαια 51-75

Τα 100 πρακτικά κεφάλαια: Kεφάλαια 76-100

"Τα 100 πρακτικά κεφάλαια" (κεφάλαια 76-100)"

Σινά, Αγία Κορυφή

(Άγιος Διάδοχος Φωτικής)

76. Μερικοί νόμισαν ότι η χάρη και η αμαρτία μαζί, δηλαδή το Πνεύμα της αλήθειας και το πνεύμα της πλάνης, κρύβονται στο νου όσων βαπτίζονται. Γι' αυτό λένε ότι το ένα προτρέπει το νου στα καλά, και το άλλο αμέσως στα αντίθετα. Εγώ όμως, από τις θείες Γραφές και από τη δική μου νοερή αίσθηση, κατάλαβα ότι πριν από το άγιο Βάπτισμα, από έξω η χάρη παρακινεί την ψυχή προς τα καλά, ενώ ο σατανάς είναι φωλιασμένος στα βάθη της ψυχής, προσπαθώντας να φράξει όλες τις διεξόδους προς το αγαθό. 

Μωυσής αγιορείτης: "Έλεγχος και ανατροπή της εσχατολογικής κινδυνολογίας του Δ. Λιακόπουλου"

Είναι γεγονός πως ζούμε σε μια εποχή δύσκολη, ταραγμένη, αβέβαιη και σκληρή. Ορισμένοι με ζήλο, φανατισμό, ακρότητες, φαντασίες και υπερβολές εντείνουν το κλίμα. Αρέσκονται σε δαιμονολογίες, αντιχριστολογίες κι εσχατολογίες, με μύθους, επιστημονισμούς και νοσηρότητες. Χρησιμοποιούν και την Εκκλησία για τους δόλιους σκοπούς τους. Δυστυχώς οι αδαείς παρασύρονται από ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, βιβλία και άρθρα σχετικά. Ένας από τους εκδότες τέτοιων βιβλίων είναι ο κ. Λιακόπουλος.

Νικόλ. Βοϊνέσκου: " Γιατί πολλοί "χριστιανοί" δεν εκκλησιάζονται";

Λέμε ότι η Ελλάδα είναι ορθόδοξη χώρα και ότι οι Έλληνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Όμως ένα πολύ μικρό ποσοστό εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή και κάθε μεγάλη γιορτή. Οι περισσότεροι ή εκκλησιάζονται πολύ αραιά ή δεν εκκλησιάζονται καθόλου. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;

Οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους πολλοί Χριστιανοί δεν εκκλησιάζονται σήμερα είναι τρείς. 

"Τί είναι η άσκησις"

(Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Τι είναι η άσκησις; Στην πραγματικότητα είναι η καθημερινότητα του πνευματικού ανθρώπου, η αναπνοή του. Ότι είναι η είσπνοη και η εκπνοή για τον φυσικό άνθρωπο, το ίδιο ακριβώς είναι και η άσκησις για τον πνευματικό. Βγάζε ότι γήινο, ότι σωματικό, ότι ανθρώπινο υπάρχει μέσα του, και βάζειν Θεόν. Δια της ασκήσεως ο άνθρωπος εκφράζει τον πόθο του προς τον Θεόν και την αναγνώρισι της οικείας ασθένειας. Ο μόχθος μας, η άσκησις μας, δείχνει οχι την αξία μας αλλα την θέλησί μας.

"Τα 100 πρακτικά κεφάλαια" (κεφάλαια 51-75)"

(Άγιος Διάδοχος Φωτικής)

51. O Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο Διδάσκαλος της ιερής ασκητικής ζωής, κατά το πάθος Του ποτίστηκε με ξύδι από αυτούς που υπηρετούσαν στις διαβολικές διαταγές, για να μας αφήσει —όπως νομίζω— σαφές παράδειγμα για τους ιερούς ασκητικούς αγώνες. Λέει δηλαδή ότι δεν πρέπει να μεταχειρίζονται τα ευχάριστα φαγητά και ποτά όσοι αγωνίζονται κατά της αμαρτίας, αλλά μάλλον να υποφέρουν με καρτερία την πικρότητα της μάχης.

Ας προσθέσομε και το ύσσωπο στο σφουγγάρι της ύβρεως(Ιω. 19, 29), για να εννοήσομε τελείως το σχήμα της καθάρσεώς μας. Γιατί η δριμύτητα που έχει το ξύδι χαρακτηρίζει τους πνευματικούς αγώνες, ενώ η καθαρτική ιδιότητα του υσσώπου(Ψαλμ. 50, 9) την τελείωση.

"Χαρά, Λύπης Όλεθρος"

(Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

Ο πόνος, η στενοχώρια, η αγωνία, η ψυχική τραγωδία είναι αποτέλεσμα της πτώσεως του ανθρώπου, η οποία οφείλεται στον εγωισμό του. Οι αναθυμιάσεις του εγώ γεννούν στην ψυχή την στενοχώρια, ενώ η φυσιολογική της κατάσταση είναι η χαρά, διότι ο Θεός είναι ειρήνη, είναι χαρά, και η ψυχή είναι εμφύσημα του Θεού, δημιουργήθηκε από Αυτόν και οδεύει προς Αυτόν. Επομένως, η στενοχώρια είναι ξένη και αδικαιολόγητη μέσα στην ανθρώπινη ζωή.

παπά Δημήτρης Γκαγκαστάθης: Πνευματικές εμπειρίες την ώρα της Θείας Λειτουργίας

Ο Παπά – Δημήτρης Γκαγκαστάθης (1902-1975), ένας απλοϊκός και άγιος κληρικός του αιώνα μας, όταν λειτουργούσε είχε θείες θεωρίες και εμπειρίες.

Διηγείται ο ίδιος: "Κάποτε, στη μεγάλη είσοδο, κι ενώ πλησίαζα στην ωραία πύλη, είδα αριστερά μου ένα όμορφο παιδάκι, που χάθηκε σαν σκιά. Συγχρόνως ακούστηκε κρότος από το καντήλι της Παναγίας, που άρχισε να κουνιέται μέχρι το τέλος της λειτουργίας. Σε μία νυχτερινή λειτουργία μου στο ναό των Ταξιαρχών, είδα την ώρα της δοξολογίας το ίδιο εκείνο παιδάκι νά στέκεται μπροστά στην προσκομιδή, και να εξαφανίζεται πάλι σαν καπνός".

Ναοί και Μοναστήρια της Λέσβου (Βίντεο)

Ένα εξαιρετικό βίντεο για τους ναούς και τα μοναστήρια της Λέσβου.

"Τα 100 πρακτικά κεφάλαια" (κεφάλαια 26-50)"

(Άγιος Διάδοχος Φωτικής)

26. Oι αγωνιζόμενοι πρέπει να διατηρούν πάντοτε ατάραχη τη διάνοιά τους, για να μπορεί ο νους να διακρίνει τους λογισμούς που περνούν απ' αυτόν και τους καλούς που τους στέλνει ο Θεός, να τους αποθηκεύει στα ταμεία της μνήμης, ενώ τους κακούς και δαιμονικούς να τους απορρίπτει. Όταν η θάλασσα έχει γαλήνη, οι ψαράδες διακρίνουν τι κινείται ως κάτω στο βυθό και σχεδόν τίποτε δεν τους διαφεύγει από τις κινήσεις των ψαριών.

Όταν όμως ταράζεται από τους ανέμους, κρύβει εξαιτίας της ταραχής όσα αφήνει να φαίνονται τον καιρό της γαλήνης· και βλέπομε τότε ανίσχυρη την τέχνη των ψαράδων. Το ίδιο συμβαίνει και με το νου που ασχολείται σε θείες θεωρίες, και μάλιστα όταν ταράζεται το βάθος της ψυχής από την άδικη οργή.

π. Ανδρέας Κονάνος: "Ατέλειωτες ενοχές"

Άλλη μία καταπληκτική ομιλία του πατρός Ανδρέα Κονάνου.

"Τα 100 πρακτικά κεφάλαια" (κεφάλαια 1-25)"

Ι.Ν. Αγίου Υακίνθου, Ρέθυμνο

(Άγιος Διάδοχος Φωτικής)

1. Από κάθε πνευματική θεωρία, αδελφοί, πρέπει να προηγείται η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη· προπάντων όμως η αγάπη. Η πίστη και η ελπίδα διδάσκουν τον άνθρωπο να καταφρονεί τα ορατά υλικά αγαθά. Ενώ η αγάπη ενώνει την ψυχή με τις αρετές του Θεού, αναζητώντας τον Αόρατο με την νοερή αίσθηση.

2. Κατά φύσιν αγαθός είναι μόνον ο Θεός. Γίνεται και ο άνθρωπος αγαθός με την επιμέλεια της διαγωγής του μέσω του όντως αγαθού, δηλ. του Θεού. Και αλλάζει ο άνθρωπος και γίνεται αυτό που δεν είναι, δηλ. αγαθός, όταν η ψυχή με το να επιμελείται το καλό πλησιάζει τόσο το Θεό, όσο ενεργοποιείται η δύναμή της στο αγαθό. Γιατί λέει ο Κύριος: «Να γίνεστε αγαθοί και σπλαχνικοί, όπως ο Πατέρας σας στον ουρανό»(Λουκ. 6, 36).